نکاتی در مورد تربیت کودک
تربیت از زمان پیش از تولد و از زمانیکه بچه در شکم مادر است، شکل می گیرد با تولد بچه در زمان نوزادی مادر باید به نگهداری از وی توجه کافی داشته باشد و از این نکته غافل نباشد که در همان سنین آغازین زندگی باید نظم و ترتیب را به بچه آموخت.
بچه از هفت ماهگی مقصود ما را می فهمد ولی قادر به سخن گفتن نیست بدین ترتیب باید در بیان کلمات توجه کافی داشت و در سنین دو تا ۴ سالگی نوازش و محبّت و مهربانی با کودک بسیار اهمیت دارد.
آیا در سنین کم میتوان کودک را تربیت کرد؟
زمانی که بچه یک ساله برای آب نبات جیغ می کشد یا غذای خود را از داخل بشقاب بیرون پرت میکند ، قدری برای والدین دشوار است که بدانند چه رفتاری باید با وی داشته باشند. در ضمن، احتمالا تصور شود هنوز سن بچه خیلی کم است و نمی توان وی را تنبیه کرد.
ولی اینگونه نیست. هنگامی که با زبان خوش نمی توان مسایلی را به بچه یاد داد احتمالا بهتر باشد به بچه خوب و بد را توضیح دهید. والدین غالباً تربیت را با تنبیه اشتباه می گیرند ولی اصل تربیت بر اموزش پایدار است. در خصوص تربیت کودک یک ساله، والدین باید محدودیت ها را به وی اموزش دهند. با همین استراتژی های ساده میتوانید کودک را به طرف داشتن رفتار درست و پسندیده هدایت کنید.روی حرف خود بمانید
درصورتی که به بچه گفته اید که حق ندارد قبل از شام یا ناهار بیسکوئیت یا هله هوله بخورد، نباید هیچوقت، چه بسا هنگامی که زیاد گریه و اصرار میکند به وی اجازه این کار را بدهید. درصورتی که صرفا یکبار این کار را بکنید، وی این مسئله را یاد می گیرد و مدام با جیغ و گریه می خواهد حرفش را به کرسی بنشاند.
برای تربیت بچه باید مدام روی حرف و نظر خود بمانید. این مسئله را باید پدرها هم رعایت کنند و مدام همزمان با مادر در مسیر تربیت بچه پیش بروند. این که پدر یک حرفی بزند و مادر چیز دیگری بگوید صرفا سبب آشفتگی بچه میشود و نمی فهمد قانون خانه چیست.
رفتارهای خوب وی را تحسین کنید
گاهی مواقع، رفتارهای بد بچه ها بدین دلیل است که مهارت رابطه برقرار کردن با سایرین را بلد نیستند و می خواهند به هر طریقی توجه شما را جلب کنند. به همین علت، بسیار مهم است زمانی که بچه کار خوبی انجام میدهد ، وی را تحسین و تشویق کنید. به این ترتیب، به وی می آموزید رفتارهای خوب بیش تر نظرتان را جلب میکنند .
محبّت کردن برترین راه تربیت فرزند
این که یک کودک چه قدر تربیت پذیر باشد، در درجه نخست بستگی به این دارد که حس کند چه قدر مورد محبّت قرار دارد و چه قدر بعنوان یک انسان و عضو خانواده وی را به حساب می آورند. راهنمایی کردن توأم با ترحم و مهربانی، قدم مهمی از نگهداری کودکان محسوب می شود و به آن ها کمک می کند که نسبت به اشخاص خانواده و جامعه بامحبت بوده و افرادی محترم و دوست داشتنی باشند. پس بزرگ ترین وظیفه ما این است که کاری کنیم که فرزندمان حس کند دوستش داریم و به وی احترام می گذاریم.
نکته پایانی:
از همان بچگی باید عادت های نیک را به فرزند آموخت و این مسئله باعث میشود در سنین بزرگ سالی وی مشاهده کند بین عاداتها و ارزش های جامعه هماهنگی موجود است . افلاطون میگوید تربیت عبارت است از ایجاد عادت های نیک در بچه ها یعنی هنگامی که یک بزرگتر به مجلس می‌اید به وی بگوییم که باید در برابر بزرگتر بایستد و هر بار که این رفتار را انجام داد مورد تشویق قرار بگیرد بعد از آن این مسئله در وی نهادینه میشود .
