اظهر : غالباً حقیر معنى لغوى آن را قصد مى نمایم .
اقرب : نزدیکتر ( فتوى است مگر قرینه بر خلاف آن باشد ) .
اقوى : قویتر ( فتوى است ) .
بعید است : از ادله دور است ( بر طبق آن فتوى نیست ) .
بعید نیست : فتوى است ( مگر اینکه قرینه اى بر خلاف آن باشد ) .
حرام : ممنوع ، چیزى است که شارع مقدس آن را به طورى ممنوع کرده که تمرد از آن مجازات دارد .
جاهل قاصر : کسى است که در جهل خود معذور است چه استعداد فهمیدن را نداشته باشد و چه امکان آن را پیدا نکرده باشد و چه در راه وصول به نتیجه خطا رفته باشد .
جاهل مقصر : کسى که در جهل خود معذور نیست زیرا استعداد و امکان آموختن مسئله مورد ابتلاى خود را داشته ولى عمداً در فراگیرى آن کوتاهى کرده است .
خالى از قوت نیست : فتوى است ( مگر قرینه اى بر خلاف آن باشد ) .
خالى از وجه نیست : در صورتى که عمل مخالف احتیاط باشد و اصل
معذّرى جارى نشود اکتفا به آن نمى شود کرد ، بلکه احتیاط مراعات شود مثلاً اگر گفته شود مجزى بودن صلاه تمام در کلّ مدینه منوره خالى از وجه نیست اینجا مکلف لازم است احتیاط نماید و احتیاط آن به خواندن قصر است در صورت عدم قصد اقامه .
عمل به احتیاط : رعایت همه جوانب احتمالى تکلیف است به طورى که یقین پیدا شود به وظیفه واقعى عمل شده است .
فتوى : اظهار نظر قطعى مجتهد در مسائل شرعیه .
قوى : نیرومند ( کنایه از فتوى است ) .
لازم الوفا است : باید به آن عمل کرد .
مباح : هر فعل یا ترکى که از نظر شرعى رجحان نداشته باشد ( در برابر واجب ، حرام ، مکروه و مستحب ) . و گاهى هم استعمال مى شود در مقابل خصوص حرام که شامل مستحب و مکروه و واجب مى شود .
مجزى است : کافى است ( ساقط کننده تکلیف است ) .
محل تأمل و اشکال است : اگر خلاف احتیاط باشد نمى توان به آن اکتفا کرد مثلاً اگر بگوید طهارت عصیر عنبى بعد الغلیان و قبل از ذهاب ثلثین محل
اشکال است ، نمى توان بر اساس این عبارت حکم به طهارت کرد ولى اگر وجوب
یا حرمت شىء محل اشکال باشد مى توان بر اساس این عبارت اولى را ترک کرد و دومى را انجام داد .
مخیر است : فتوى به تخییر است یعنى مقلد باید یکى از کارهاى مذکور را اختیار کند .
مستحب : کارى که شارع مقدس به آن امر کرده ولى ترک آن مجازات ندارد .
مکروه : ناپسند ، کارى که شارع مقدس از آن نهى کرده ولى براى ارتکاب
آن مجازات قرار نداده است .
قصد اقامه : تصمیم مسافر به ماندن ده روز یا بیشتر در یک محل .
قصد انشاء : تصمیم به ایجاد یک امر اعتبارى مانند خرید و فروش .
قصد قربت : قصد تقرب به خداوند متعال و نزدیک شدن به او .
قصد وجه: قصد واجب در انجام واجبات و قصد مستحب در انجام مستحبات.
یقین و اطمینان :
سؤال ۳۴ : مراد از یقین و اطمینان در رساله عملیه چیست ؟ و آیا اطمینان در حکم یقین است ؟
جواب : مراد از یقین و اطمینان همان علم عادى است که اگر تشکیک کند زایل مى گردد .
اجنبى :
سؤال ۳۵ : اجنبى کیست ؟ آیا مى توان سایر مسلمانان را در صورت اختلاف در نژاد یا کشور اجنبى خواند ؟
جواب :کلمه اجنبى در موارد مختلف معناى مختلفى دارد مثل مرد اجنبى در مقابل زن اجنبیه و همین طور اگر غیر آشنا در میان رفقاى خاص باشد مى گویند اجنبى در میان ما هست . و همچنین است افراد ممالک دیگر و کلمه اجنبى در لسان روایات نیست .
