اعتراف به عظمت قرآن

بهاءاله در ایقان معجزه انحصاری پیامبر اکرم (ص) را منحصر در قرآن شمرده ودر طول چندصفحه در عباراتی که تماما ماخوذ از سید باب است در عظمت قرآن داد سخن داده و آنچنانآن رادارای علو مقام” شمرده که گفته هیچکس را نرسد که از “این عباد در اوشک نمایند یا شبهه کنند” (ص۱۲۳ س۸) و بعد در عبارات مفصلی مقام شامخ قرآنراستوده است .سید باب در موضوع عظمت قرآن مکرر در بیان فارسی و سایر کتبش مطالبیگفته از جمله در کتاب دلائل سبعه ص۶ چنین می گوید:”اگر نزد خداوند حجت و دلیلی بزرگتر از قرآن می بود خداوند با آن دلیل(برحقانیت پیغمبر خاتم) استدلال می نمود و ادله و براهین دیگر در کنار قرآن مانند سایه است درجنب آفتاب”!ودر ص ۱۲۸ س۶ معرفت قرآن را آنچنان با لا می برد که آن را با معرفت خدا همسنگ میسازد و می گوید :”عوام استعداد ادراک آن را ندارند”بهاءاله در جای دیگر در کتاب لوح سلطان ص ۲۱،قرآن را “حجت باقیه ” میخواند و بدین ترتیب بر حجیت و سندیت این کتاب عظیم – تا جهان باقی است – اعتراف می نماید.این معجزه جاوید از سوی پیامبری که امی بود و در هیچ مدرسه بشری تلمذ ننمود آنچناندانشمندان جهان همچون بو علی سینا ها و فارابی ها و بیرونی ها و ملاصدرا هارا در طولچهارده قرن خاضع و خاشع نمود که در برابر پیامبر اکرم سر تعظیم فرود آورده از در یاهایدانشش جرعه نوش شده اند وبا علوم بر گرفته از آن بر جهان سروری نموده و غربیان را دربرابر آن دانش هاخاضع نمودند.عبد البها درمجلد دوم خطابات ص ۱۰۲ اعتراف می کند که تمام این علوم از ناحیه پیامبریبوده که امی بوده اند و در هیچ مدرسه بشری درس نخوانده اندو در میان اقوام وحشیمتولد شده و زندگانی فرمود و اقوام عرب در نهایت جهالت و همجی بودند…اما به برکت این معجزه جاوید و حجت باقیه الهی به آنجا رسیدند که می گوید:”این جمهور اشخاص متوحشه در جمیع مراتب انسانیه و کمالات بشریه چنانترقی نمودند که کل ملل عالم در آن عصر مبهوت و متحیر گشتند. طوائف و قبائل و ملل عالم کهدائما اعراب را سخریه و استهزا می نمودند بکمال اشتیاق به موطن و ممالک عربی آمده تحصیلفضائل انسانیه و اقتباس علوم سیاسیه و اکتساب معارف و مدنیت و تعلم فنون و صنایعمینمودند…خلاصه طائفه عرب -به برکت اسلام و قرآن-در جمیع فنون و علوم و معارف وحکمت و سیاست و اخلاق و صنایع و بدایع سرور کل ملل و اقوام گشتند” رساله المدنیهطبع بمبئی ص ۷۳ .*********این قسمت را از آن جهت آوردم که معلوم شود از نظر بهائیان قرآن معجزه جاوید است و هیچشک و شبهه ای در آن نیست و با تعالیم آن اعراب وحشی (به قول عبدالبها و رهبرانبهائی) بر کل جهان سیادت و سروری پیدا کردند و در همه معارف و علوم آقای کل ملل واقوام گشتند و ایقان هم بر آن تاکید نموده است.بنا براین هیچ بهائی را نرسد که بخواهد بر خلاف نصوص رهبران خویشهمچون باب و بهاو عبد البها از این حجت باقیه ایراد و اشتباه و تناقض در آورد که اگر چنین کندبهائی نخواهد بود و خود را به ورطه هلاکت علمی خواهد انداخت.اما قصد دیگر از طرح این بحث اثبا ت امیت پیامبر و اعجاز قرآن و بررسی ادعای امیت بها و شانعلمی ایشان است که به قسمت بعد وامی گذاریم.