“دنبال حداکثر باشید؛ بهترین را انتخاب کنید”
حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب در ادوار مختلف برگزاری انتخابات بر حضور همه آحاد مردم در انتخابات تاکید کرده و این مشارکت را جلوهای زیبا از مردم سالاری دینی توصیف کردهاند.
گزیده بیانات ایشان در موضوع انتخابات را در ادامه بخوانید.
- مسألهی مهمّی در مقابل مردم ماست که آن، مسألهی انتخابات ریاست جمهوری است. من از همهی ملت ایران تقاضا میکنم که با روشنبینی و هوشمندی و تیزبینی خود به این مسأله به صورت یک مسألهی ملّی و تاریخی نگاه کنند و آن را دست کم نگیرند. البته در شروع انتخابات، بخصوص در تبلیغات، هر کسی و هر جمعیتی گزینهای دارند؛ کسی را میخواهند انتخاب کنند و او را بر دیگران ترجیح میدهند. این جا، جای خطرناکی است و میدانی است برای اینکه خدای نکرده صفات بد در انسان بروز پیدا کند. این، خطری در راه انتخابات است که یک تجربهی بزرگ محسوب میشود. همه با همّت؛ اما با حسن خلق و روشنبینی و امید و روی خوش و دل خوش با این قضیه مواجه شوند؛ آرای زیادی را در صندوقها بریزند و رئیس جمهور را با رأی بالایی انشاءاللَّه انتخاب کنند تا دولت و رئیس جمهور آینده، دستشان باز باشد و بتوانند با پشتوانهی عظیم آرای ملّت، کشور را بسازند و دیگرانی که در بیرون از مرزها همیشه منتظرند تا نقص کوچکی در ملت ما ببینند و آن را چند برابر بزرگ کنند، آنها هم از اینکه بتوانند این کار را انجام دهند، مأیوس شوند.
- انتخابات دارد نزدیک میشود. مردم باید آگاهانه پای صندوقهای رأی بروند و انتخاب کنند. همانطور که عرض کردیم، انتخاباتجلوهی بسیار زیبا و جذاب مشارکت عمومی است؛ مؤثرترین وسیله برای این است که هر فردی بتواند آرمانها و خواستها و مطلوبِ خود را در قالب اجرایی قرار دهد و آن را به تحقق نزدیک کند.
- خوشبختانه امروز وسیلهی تشخیص هم در اختیار مردم است. خب، این صدا و سیما است؛ برنامهها را ضبط میکند، برنامهها را پخش میکند، حرفها را نشان میدهد، شخصیتها را نشان میدهد؛ مردم میتوانند نگاه کنند، به یک نتیجهای برسند؛ این نتیجه ممکن است درست باشد، ممکن است نادرست باشد؛ ممکن است زید به یک نتیجه برسد، عمرو به یک نتیجه برسد؛ خب، طبعاً یکیاش درست است، یکیاش غلط؛ اما خدای متعال به هر دو اجر خواهد داد. وقتی انسان نگاه کرد و ملاحظه کرد و تشخیص داد و بر اساس تشخیصِ خود محض رضای خدا عمل کرد، خدای متعال به انسان اجر میدهد. این وظیفهی ماها است – همهی آحاد مردم – که نگاه کنیم ببینیم واقعاً به چه نتیجهای میرسیم، بر طبق آن نتیجه عمل کنیم.
- این حرفها هم که فلانی، رهبری، این بندهی حقیر، طرفدار زید است یا طرفدار عمرو است، از آن حرفهائی است که همیشه بوده و واقعیت هم ندارد؛ اکثر آنهائی هم که میگویند، میدانند که واقعیت ندارد. از کجا میدانند که بنده طرفدار چه کسیام؟ کسی که از من نمیشنود؛ نه در گذشته شنفته است، نه تا حالا شنفته، نه بعد از این خواهد شنفت. حدسیاتی میزنند؛ این حدسیات هرچه گفته نشود، هرچه بر زبان آورده نشود، بهتر است؛ نمیدانند که. بنده هم یک رأی دارم مثل بقیه. آن روز من در جمع برادران دانشجوی پاسدار این را گفتم: ممکن است نظر شما به یک نفری باشد، نظر من به یک نفر دیگر باشد؛ چه اشکالی دارد؟ شما یکی را بپسندید، من یک کس دیگر را بپسندم؛ هیچ اشکالی ندارد. شما یک شناختی از زید دارید که من آن شناخت را از او ندارم؛ هیچ مانعی ندارد. اینجور نیست که هرچه شما فهمیدید، بنده هم باید همان را بفهمم؛ یا هرچه من فهمیدم، شما هم باید همان را بفهمید؛ نه، اینها تشخیصها است. آنچه که بین ما و خدا حجت است، این است که بتوانیم درست تشخیص دهیم.
- نکتهی بعدی در باب انتخابات این است که مردم باید به فکر شناخت اصلح باشند؛ چون امر کوچکی نیست. مسألهی انتخابات، مسألهی سپردن سرنوشت بخش عمدهی امکانات کشور به یک نفر و یک مجموعه است. سرنوشت مسائل اقتصادی، مسائل فرهنگی، روابط خارجی و مسائل گوناگون دیگر تا حدود زیادی به این قضیه وابسته است.
- دشمن کار خودش را دارد میکند؛ علیه کسی، علیه کسانی، و بیشتر از همه علیه خود انقلاب و نظام و انتخابات لجنپراکنی میکند. البته حنجرههای بیتقوائی هم در داخل وجود دارد. در داخل، متأسفانه زبانهای بیتقوا، قلمهای بیتقوا و حنجرههای بیتقوائی هستند که همان حرفهای دشمن را که به قصد نومید کردن و افسرده کردن مردم گفته میشود، تکرار میکنند؛ آحاد مردم به اینها نباید اعتنائی کنند. فردای این ملت، فردای روشنی است. فردای این انقلاب، فردای عزتمدارانهای است. فردای این کشور و این ملت، فردائی است که انشاءاللّه به توفیق الهی برای همه الگو خواهد شد.