آلزایمر ، یک بیماری مغزی است که سبب از میان رفتن یاخته های عصبی مغز می شود آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا جایی پیش می رود که فرد حتی راه بازگشت به خانه را نیز فراموش می کند. بیماری آلزایمر متاسفانه درمانی ندارد اما می توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد.
آرتروز از بیماری آلزایمر جلوگیری می کند
تحقیقات نشان می دهد بیماری آرتروز از بروز بیماری آلزایمر جلوگیری می کند.
دانشمندان اعلام کردند پروتئینی که بر اثر روماتیسم و آرتروز در بدن ایجاد می شود، پروتئینی علیه بیماری آلزایمر است و از پیشرفت بیماری آلزایمر در بدن جلوگیری می کند.
محققان در این پژوهش این پروتئین ها را به موش هایی که در حال از دست دادن حافظه شان بودند، تزریق کردند و نتایج این مطالعات را در مجله تحقیقات آلزایمر منتشر کرده اند.
ترکیبی از این گونه پروتئین موسوم به “GM-CSF” در حال حاضر برای درمان بیماری سرطان به کار می رود.
این محققان اعلام کردند که این تحقیقات اولین گام در زمینه نقش پروتئین در جلوگیری از آلزایمر است و این تحقیق می تواند بسیار مفید و مؤثر باشد.
بر اساس این گزارش محققان این تحقیق معتقدند: باید آزمایش های بیشتری انجام شود تا متوجه شویم آیا داروهای تولید شده از این پروتئین، نیز در جلوگیری از بیماری آلزایمر مؤثر هست یا نه.
افرای که دچار بیماری روماتیسم و آرتروز می شوند سیستم ایمنی بدن آن ها با شتاب، پروتئین های مختلفی از جمله پروتیئن “GM-CSF” را تولید می کند و این تحقیقات نشان می دهد که این پروتئین در جلوگیری از آلزایمر مؤثر است.
سکته مغزی که باعث از دست رفتن بخشی از سلول های مغزی می شود یا شوک عاطفی پس از دست دادن یک عزیز، می تواند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند
انسولین، امیدی برای درمان آلزایمر
متخصصان غدد درون ریز در یک آزمایش جدید به این نتیجه رسیده اند که انسولین می تواند امیدی برای درمان آلزایمر باشد.
این متخصصان می گویند می توان از دوز پایین انسولین برای بهبود علائم آلزایمر استفاده کرد که در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.
نتایج این تحقیق جدید نشان داده است که انسولین می تواند فعالیت چهار پروتئین مرتبط با بیماری آلزایمر را سرکوب کند.
دکتر پارش داندونا، متخصص و استاد علوم پزشکی در دانشگاه بوفالو در این تحقیق خاطرنشان کرد: نتایج مطالعات ما به طور آشکار نشان می دهد که انسولین قابلیت آن را دارد که به یک ماده درمانی برای مقابله با علائم آلزایمر تبدیل شود.
به گزارش سایت اینترنتی هلت دی نیوز، مبتلایان به آلزایمر در مراحل ابتدایی این اختلال علائمی چون تحریک پذیری، اضطراب و افسردگی را تجربه می کنند.
بیماری آلزایمر یک اختلال مغزی است که در آن ترشح ماده شیمیایی سروتونین به شدت کاهش می یابد. اما عامل این وضعیت همیشه پیر شدن سلول ها نیست.
سکته مغزی که باعث از دست رفتن بخشی از سلول های مغزی می شود یا شوک عاطفی پس از دست دادن یک عزیز، می تواند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند.
در مطالعه جدید معلوم شده است که یکی از این چهار پروتئین با ترکیب بتا آمیلوئید که عامل اصلی بروز آلزایمر شناخته شده است، ارتباط دارد.
بتا آمیلوئید ترکیب اصلی موجود در پلاک های مولد آلزایمر است.
در آزمایش اخیر پزشکان روی گروهی از بیماران چاق و مبتلا به دیابت نوع دوم مطالعه کرده و دریافتند که دوز پایین انسولین می تواند فعالیت پیش پروتئین آمیلوئید را سرکوب کند. این پیش پروتئین فاکتوری است که آمیلوئید بتا از آن شکل می گیرد.
این مطالعه در مجله غدد درون ریز و متابولیسم بالینی به چاپ رسیده است.
به گفته پزشکان، داشتن زندگی فعال، شرکت در برنامه های گروهی و کارهای فکری، گوش کردن به اخبار و از همه مهم تر یادگیری و آموزش مثل یاد گرفتن یک زبان جدید، مغز را فعال نگاه می دارد و در نتیجه در پیشگیری از آلزایمر بسیار موثر است.
سالمندان تحصیل کرده کمتر آلزایمر می گیرند
افرادی که مدت طولانی تری به تحصیل ادامه می دهند، بهتر می توانند در برابر مشکلاتی چون زوال عقل و آلزایمر مقاومت کنند و با این که مغز اشخاص تحصیل کرده تفاوتی با سایر افراد ندارد اما کمتر دچار علائم آلزایمر و فراموشی می شوند.
گروهی از دانشمندان انگلیسی و فنلاندی دریافته اند که هرچند نشانه های آلزایمر در مغز سالخوردگان تحصیل کرده، پس از مرگ آن ها مشاهده می شود اما در طول حیات این افراد در مقایسه با کسانی که مدت کوتاه تری تحصیل کرده اند، کمتر دچار علائم فراموشی و آلزایمر می شوند.
این پژوهش در واقع تاییدی بر مطالعات پیشین است که نشان می داد خطر ابتلا به آلزایمر در افراد تحصیل کرده کاهش پیدا می کند.
در این تحقیق، دانشمندان روی مغز ۸۷۲ داوطلب بررسی کردند.
این افراد پیش از مرگ به لحاظ سطح تحصیلات مورد مصاحبه قرار گرفته بودند.
پژوهشگران دریافتند تحصیلات طولانی تر سبب می شود که افراد راحت تر تغییرات مغزی را تحمل کنند و کمتر تحت تاثیر این تغییرات قرار بگیرند.
این پژوهش همچنین نشان داد که در ازای هر یک سال تحصیلات بیشتر، احتمال ابتلا به آلزایمر ۱۱ درصد کاهش پیدا می کند.
یادگیری زبان خارجی از آلزایمر جلوگیری می کند
مطلب جالب دیگر این که دو زبانه بودن و یادگیری زبان دوم در اواخر زندگی، می تواند به کاهش روند زوال ذهن و بروز بیماری آلزایمر کمک کند.
نتایج تحقیق پژوهشگران دانشگاه “یورک” تورنتو در کانادا نشان می دهد کسانی که به بیش از یک زبان صحبت می کنند، به طور میانگین ۴ سال دیرتر به آلزایمر مبتلا می شوند.
بنابر این گزارش، یادگیری زبان در سال های اولیه زندگی به طور بسیار موثری از زوال ذهن جلوگیری می کند؛ نتایج این تحقیق در انجمن آمریکایی پیشبرد علوم ارائه شده است.
از نظر کارشناسان، تاخیر در بروز بیماری آلزایمر از این طریق شگفت انگیز است، زیرا دارویی با تاثیر مشابه تاکنون شناخته نشده است؛ افراد دو زبانه دارای توانایی شناختی بهتری هستند و عملکرد مغزشان به خصوص در قسمت فرمان دهنده در هر سنی مدام رو به افزایش است، در حالی که ذهن افراد معمولی با افزایش سن رو به زوال می رود.
یادگیری زبان جدید حتی در ۶۰ سالگی ممکن است به اندازه دیگر فعالیت ها مانند فعالیت های اجتماعی موجب فعال نگه داشتن ذهن شود؛ دو زبانه بودن مانند داشتن مخزن اضافی سوخت در اتومبیل است و وقتی سوخت خودرو تمام می شود، هنوز می توان به حرکت ادامه داد.
فرآوری: معصومه آیت اللهی
بخش تغذیه و سلامت تبیان
منابع:
ایسنا
جام جم
فارس نیوز
پزشکان ایران
