بخل

بخیل ترین مردم
   انَّ أبخَلَ الناسِ مَن ذُکِرتُ عِندَهُ ولَم یُصَلِّ عَلَیَّ.(۷/۳۱۶۴؛ کنزالعمال: ۲۱۴۴)    
بخیل‏ ترین مردم، کسی است که نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد.

کم آسایش ترین مردم
    أقلُّ النّاسِ راحهً البخیلُ.(۱/۴۴۶؛ بحار: ۷۳/۳۰۰)    
آدم بخیل، کمترین آسایش را در بین مردم دارد.

بخیل واقعی
    انّما البَخیلُ حَقُّ البَخیلِ الّذی یَمنعُ الزَّکاهَ المَفروضهَ فی مالِهِ، ویَمنعُ البائِنَهَ فی قومِهِ، وهُو فیما سِوی ذلکَ یُبَذِّرُ.(۱/۴۴۶؛ معانی الاخبار: ۲۴۵)  
بخیل واقعی کسی است که از پرداخت زکات واجب مال خود سرباز می‏زند و از بخشش به قوم و خویشان خود دریغ می‏ورزد و در جز این موارد ولخرجی می‏کند.

بخیل ترین مردم
    أبْخَلُ النّاسِ مَن بَخِلَ بما افترَضَ اللَّهُ علَیهِ. (۱/۴۴۶؛ بحار: ۷۳/۳۰۰)    
بخیل‏ترین مردم کسی است که در پرداخت آنچه خدا بر او واجب گردانیده، بخل ورزد.

بخل در سلام
    انّ أبخَلَ النّاسِ مَن بَخِلَ بالسَّلامِ.(۱/۴۴۸؛ بحار: ۷۶/۴)    
بخیل‏ترین مردم کسی است که در سلام کردن بخل ورزد.