حفظ زندگی مشترک نیاز به ملزومات زیادی دارد؛ که یکی از مهمترین این ملزومات صبوری به خرج دادن از سوی هر دو طرف است. سهم صبر در زندگی شما چقدر است؟
وقتی عمر یک زندگی مشترک که با دنیایی از عشق و امید آغاز شده است به یک یا دو سال قد نمی دهد، پای علت های مختلفی به وسط کشیده می شود؛ برای مثال اشتباه در انتخاب همسر، مسائل مالی، دخالت خانواده ها و عوامل متعدد دیگر. درست است که هر کدام از این عوامل در جای خودشان از اهمیت برخوردار هستند اما به معنای آن نیست که وجود آنها لزوماً مساوی با طلاق خواهد بود.
به طور کلی اگر بین زن و مرد از لحاظ خصوصیات روانی، اجتماعی و… شکاف وجود نداشته باشد و هنوز علاقه ای میان آنها برقرار باشد می توان به ادامه زندگی در کنار حل و فصل سایر مسائل امیدوار بود. اما متأسفانه خیلی از زوج هایی که این ویژگی ها را دارند هم کارشان به طلاق می کشد. یکی از دلایل مهم این فرجام تلخ، کم صبر شدن جوانان است. برای مثال، زوج های جوان امروزی کمتر حاضرند تفاوت ها یا کمبودها را تحمل کنند و یا برای کاهش این تفاوت ها و حل مسائل صبر به خرج بدهند.
از کی صبرمان کمتر شد؟
دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم، دنیای سرعت نامیده شده است. در دوره ما همه چیز آنقدر سریع اتفاق می افتد که فرصتی برای صبر کردن باقی نمی گذارد. برای مثال اگر بخواهید احوالی از برادرتان در آن سوی کره زمین بپرسید، کافی است چند عدد یا حرف را لمس کنید تا او در کمتر از یک دقیقه اخبار احوالش را به سمع و نظرتان برساند. افزایش سرعت وسایل نقلیه، فست فودها، سامانه های نقل و انتقال پول، ماهواره ها و بسیاری عوامل دیگر نیاز ما را به صبر کردن کمتر از گذشته کرده اند. به غیر از این مورد، عوامل دیگری هم دست اندرکار این ماجرا هستند از جمله:
۱. تغییر در شیوه های تربیتی. چند سالی می شود که «نه» گفتن والدین به انتظارات به جا و نا به جای بچه ها به یک قضیه ممنوعه تبدیل شده است. یعنی از وقتی که بچه ها سالار شدند، خیلی از ما پدر و مادرها احساس وظیفه می کنیم که به محض لب تر کردن فرزندمان، خواسته او را برآورده کنیم.
۲. نگاه منفی نسبت به صبر و صبوری. در گذشته آدم های صبور مورد تحسین قرار می گرفتند ولی امروزه بعضی از ما آدم های صبور را «تو سری خور» تلقی می کنیم. علت مهم این مسئله هم آن است که تعریف صبر را از «حرکت کردن همراه با مشکلات» به «سکون» تغییر داده ایم و این دیدگاه جدید را هم به فرزندانمان منتقل کرده ایم.
۳. آموزش ندادن صبر به فرزندانمان.
صبر بیست و چهار عیار
صبورترین فردی که می شناسید چه کسی است؟ لازم نیست مسلمان و یا حتی مذهبی باشید، اگر فقط درباره حضرت زینب (س) شنیده باشید نام ایشان را در صدر صبورترین انسان های تمام تاریخ به زبان خواهید آورد.
مسلماً حتی تصور آنچه که در عاشورا بر حضرت زینب (س) گذشت و حماسه ایی که صبر ایشان در بیدار کردن بشریت خلق کرد، بسیار فراتر از ذهن قاصر و توانایی روانی محدود ما انسان های نوعی است، اما به مصداق این شعر که:
« آب دریا را اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید»
دست کم می توانیم به اندازه وُسع خود برای افزایش دادن توانایی روانمان از آموزه های ایشان بهره بگیریم.
جان زندگی تان در دستان صبر شما است
مرگ ناگهانی زندگی های مشترکِ نوپا به دلیل کم صبری زوجین، اتفاق تلخی است که در این سال ها زیاد دیده می شود. اگر شما هم جزء زوج هایی هستید که تازه ازدواج کرده اید و یا در شُرُف ازدواج هستید برای تقویت صبرتان چند کار انجام بدهید:
۱. درباره صبر مطالعه کنید. مهم است که شما معنای درست صبر را درک کنید و بدانید که صبر چه است و چه نیست.
۲. جدول صبر تهیه کنید. یک صفحه کاغذ بردارید و روی آن یک جدول با دو ستون بکشید. در ستون اول مواردی را که موفق شدید صبر کنید بنویسید و در ستون دوم مواردی را که موفق به صبر نشدید ثبت کنید. از موارد کوچک شروع کنید و هر هفته تعداد موارد نوشته شده در ستون اول و دوم را با هم مقایسه کنید. هر بار که تعداد موفقیت هایتان بیشتر شد به خودتان جایزه بدهید.
۳. قبل از لبریز شدن کاسه صبرتان، حواستان را پرت کنید. برای مثال اگر از یکی از رفتارهای همسرتان خوشتان نمی آید و قبلاً در این باره با او صحبت کرده اید ولی او همچنان آن رفتار را دارد، قبل از اینکه نسبت به رفتار او واکنش نشان بدهید کاری بکنید، مثلاً تا ده بشمارید یا صلوات بفرستید.
۴. هدف داشته باشید. بعد از ازدواج، حفظ زندگی مشترک مهمترین هدف شما است. پس روی این هدف تمرکز کنید و برای رسیدن به آن با همسرتان تشریک مساعی داشته باشید.
۵. احترام و عاطفه را حفظ کنید. اجازه ندهید که تفاوت ها و اختلافات باعث از بین رفتن پرده های احترام و علاقه بین شما و همسرتان بشوند. به این فکر کنید که مسئله اخیر را هم با کمک یکدیگر به سلامت پشت سر خواهید گذاشت و نباید سختی ها و مشکلات احترام و عاطفه بین شما را کمرنگ کنند.
۶. تلاش کنید. صبر با تلاش و امید عجین شده است. پس از همان ابتدا سعی کنید مسائل را حل کنید و همکاری همسرتان را هم برای حل مسائل جلب کنید. مراجعه منظم به یک مشاور خانواده مجرب، مطالعه درباره حفظ زندگی مشترک و راهکارهای مدیریت مشکلات سال های اول ازدواج، شرکت در کارگاههای تقویت بنیان خانواده و مدیریت تفاوت های زوجین می تواند در کنار صبرتان شما را به سر منزل مقصود برساند.
۷. زمان بدهید. کنار آمدن با تفاوت های یکدیگر و پذیرفتن آنها، حل کردن مسائل و اختلاف نظرها و ایجاد تفاهم همگی نیاز به زمان دارند.
۸. از الگوهای صبر بیاموزید. حضرت زنیب (س) یکی از برجسته ترین اسوه های صبر هستند که مطالعه درباره شیوه زندگی ایشان می تواند راهگشای مشکلات شما باشد. پس سعی کنید ایشان را بیشتر بشناسید و در موقع سختی ها در سبک رفتاری ایشان تأمل کنید.
