پاسخ:
بنیانگذار فرقه قادیانیه میرزا غلام احمد قادیانی می باشد، خاندان غلام احمد از بازماندگان «امیر برلاس» عموی امیر تیمور گرکانی بوده که در قرن ۱۶ میلادی از خراسان به هندوستان مهاجرت نموده اند و در شهر قادیان واقع در ناحیه «گرداس پور پنجاب» ساکن شدند. «قادیان» بعد از تقسیم شبه قاره هند، از توابع هند قرار گرفته است.
غلام احمد در حدود ۱۲۵۵ هـ در قادیان متولد شد[۱] و پس از تکمیل تحصیلات دینی برخلاف میل باطنی پدرش که شغل طبابت داشته، وارد خدمت در دولت انگلیس می شود و در سال ۱۸۶۰ تا ۱۸۶۵ میلادی به مدت ۵ سال در شهر سیالکوت مشغول خدمت بوده و با انگلیسی ها رابطه نزدیک و صمیمی داشته است. سپس از خدمت دولتی کناره گیری می کند و در شهر قادیان گوشه گیری را انتخاب می کند. و در سن چهل سالگی یعنی سال ۱۸۸۰ کتاب مذهبی خود را که «براهین احمدیه» نام داشته منتشر می کند.[۲]
وی در سن پنجاه سالگی ادعا می کند که از جانب خدا به او وحی می رسد و اجازه دارد بیعت بپذیرد. و در سال ۱۹۰۴ میلادی خود را مسیح و مهدی موعود و «تارکریشنا» خواند. تا اینکه در سال ۱۹۰۸ در ۶۹ سالگی از دنیا رفت.[۳] غلام احمد در حدود ۷۵ جلد کتاب نوشته که همگی به چاپ رسیده است. سخنرانیها و مکاتبات وی بعدا بوسیله پیروانش جمع آوری و چاپ شده است. غلام احمد مسلمانان را کافر می دانسته و به پیروانش دستور داده بود که با آنان همچون اهل کتاب رفتار نمایند، با زنان مسلمان ازدواج کنند ولی دختران خود را به مسلمانان ندهند.
بعد از مرگ غلام احمد، شورای احمدیه، «مولوی نور الدین» را بعنوان خلیفه و جانشین غلام احمد اعلام کرد وی در سال ۱۹۱۴ در سن ۷۳ سالگی از دنیا رفت. پس از وی اکثریت اعضای قادیانیه، خواستار زعامت پسر ۲۵ ساله غلام احمد یعنی میرزا بشیر الدین محمد احمد بودند، وی می گوید: من در آن هنگام ۲۵ ساله بودم، سازمان اجرایی جماعت دست مخالفان بود. بخش اعظم جنبش که در قادیان بودند، مسئولیت را بر دوش من گذاشتند و من نیز پذیرفتم، در آن زمان خداوند بر من وحی فرمود که مرا یاری خواهد کرد و مخالفان را شکست خواهد داد.»[۴] وی در سال ۱۹۶۵ از دنیا می رود. بعد از وی میرزا طاهر احمد رهبری قادیانیه را به عهده می گیرد و تا کنون زنده و مسئولیت را عهده دار است.
میرزا طاهر احمد رهبر فعلی قادیانیه فرزند بشیر احمد است، کتابی دارد بنام «القتل باسم الدین» مباحث این کتاب بیشتر رد نظریه ابوالاعلی مودودی درباره ارتداد و تکفیر و جهاد است. وی مجازات مرگ مرتد را یک اصل اسلامی نمی داند، وی تکفیر را از اختراعات فقهای اسلام دانسته که از فکر خوارج به آنها رسیده است.[۵]
نام دیگر قادیانیه، احمدیه است که در کتب انگلیسی به این نام شهرت دارند و خود را در عالم به این نام معرفی کرده اند. این فرقه هیئت های تبلیغی قوی دارد و اکنون مرکز آن در انگلستان است و بنابر اعلام خود شان حدود ۱۰ میلیون نفر به این فرقه وفا دارند که حدود ۴ میلیون آنها در پاکستان زندگی می کنند، اما بیشتر فعالیت آنها در آفریقاست.[۶]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱. ملی گرایی هندو، جمشیدی بروجردی.
۲. تحقیقاتی درباره هند، رایزنی جمهوری اسلامی ایران در هند.
[۱] . دائره المعارف فارسی، تهران، موسسه انتشارات فرانکلین، ۱۳۵۶ه ، ج۲، ص۱۹۸۶.
[۲] . دائره المعارف الاسلامیه، بی جا، بی تا، ج۱، ص۵۰۴.
[۳] . مشکور، جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ه ، ص۳۹.
[۴] . غلام احمد، تفسیر القرآن، اسلام آباد، الشرکه الاسلامیه، ۱۹۹۲م، ج۱، ص۵۹۲.
[۵] . میرزا طاهر احمد، القتل باسم الدین، اسلام آباد، الشرکه الاسلامیه، ۱۹۹۰م، ص ۷۷.
[۶] . دائره المعارف دین، مدخل احمدیه، ج ۱، ص ۱۵۳.
