بها به راز دلها آگاه است

یکی از مبلغان بهائیت به نام محمدطاهر یزدی در عکا در نظر گرفت که در حضور مبارک با لسان قلب به عرض برساند زیرا می دانست که هر فکری به خاطرش خطور کند جمال قدم (بهاء) به آن آگاه است و هر مسئلتی که در قلب داشته باشد بدون آنکه بر زبان جاری سازد از لسان مبارک (بهاء) صادر خواهد شد. [۱] اطاعت و بندگی و ستایش مخصوص و برای یکتا خدای جهان آفرین می باشد. تنها خداوند بزرگ است که هر چه در پنهان و آشکار است می داند «والله یعلم ما تسرون و ما تعلنون – آیه ۱۹ سوره ی نحل» و آنچه خلق در دل پنهان کنند یا آشکار سازند همه آگاه است «و ربک یعلم ما تکن صدورهم و ما یعلنون آیه ۶۹ سوره قصص».
مسلمانان معتقدند مطابق آیات قرآن (آیه ۵۰ سوره انعام – قل لا اقول لکم عندی خزائن الله و… – آیه ۶۵ سوره نمل – قل لا یعلم من فی السموات و الارض الغیب الا الله و… و…) علم غیب مخصوص خداوند است و پیامبران به اذن پروردگار می توانند با عالم غیب مرتبط گردند (عالم الغیب فلا یظهر علی غیبه احدا الا من ارتضی من رسول… – آیه ۲۶ سوره جن):
از آقایان بهائیان می پرسیم با توجه به اینکه آقای میرزا حسینعلی خود را رسول و نبی ندانسته گاه مدعی خدایی شده، گاه مظهر خدا و بالاخره خداآفرین و ناگهان مظلوم، عبد ذلیل، بی علم فانی و خلاصه آنکه هر لحظه برنگی در آمده چگونه می توان باور نمود لااقل این موجود به دستور خداوند بزرگ از سر ضمیر آگاه بوده، جز این است که بگوئیم پروردگار متعال درباره ی چنین افرادی وعده ی عذاب و جهنم داده است.
این فصل را با ذکر دو سطر از مقدمه ی یکی از کتابهای
بهائیان خاتمه می دهیم. عزیزالله سلیمانی بهائی می نویسد: «نگارنده خاکسار جبین ستایندگی بر زمین بندگی نهاده به کمال عجز و انکسار از آستان جمال قدم (بهاء) مسئلت می نماید که این بینوا (عزیزالله سلیمانی) را در بقیه ی ایام زندگی نیز مشمول تأییدات خویش گرداند» [۲] .
با توجه به کلیه مطالب پیش که بدون شک مورد قبول بهائیت است آنان که عقلا الوهیت انسانی عاجز را نمی پذیرند انفصال خود را از جرگه ی بهائیان اعلام و از این حزب که در زمان ضعف حکومت قاجار به دست استعمارگران بر ایرانی تحمیل شده کناره گیری نمایند از لجاجت بپرهیزند و به صف خداپرستان و دینداران واقعی بپیوندند به امید آن روز.
«و یجعل الرجس علی الذین لا یعقلون» خداوند کفر و پلیدی را بر افرادی می نهد که تفکر نمی کنند. آیه ۱۰۰ سوره ی یونس.
پاورقی:
[۱] صفحه ی ۳۱۶ مصابیح هدایت جلد پنجم.
[۲] مقدمه ی جلد ۵ کتاب مصابیح هدایت.