بیرون از خانه

۳۱. امام صادق(ع):
لا یَنْبَغی لِلْمَرْأَهِ أَنْ تُجَمِّرَ ثَوْبَها اِذا خَرَجَتْ [مِنْ بَیْتِها]؛(۱)
هنگامى که زن از خانه‏اش خارج مى‏شود سزاوار نیست که لباسش را خوشبو کند.
از زن و مرد مسلمان، رعایت مسایل بسیارى به عنوان امور احتیاطى خواسته شده است، چرا که عدم توجه به آنها احتمال گرفتار آمدن به گناه یا ارتکاب گناه بالاتر را افزایش مى‏دهد. این تذکرها، در حقیقت زنگ خطرهایى است که هشیارى مرد و زن مسلمان را مى‏طلبد و بى‏توجهى به آنها و در واقع نزدیک شدن به دانه‏هاى اطراف دام، خطر افتادن در آن را به دنبال دارد. روایات بعدى نیز در همین موضوع قرار مى‏گیرد.
بوى خوش براى بیگانه!
32. پیامبر اکرم(ص):
أَیُّما امْرَأَهٍ تَطَیَّبَتْ لِغَیْرِ زَوْجِها لَمْ تُقْبَلْ مِنْها صَلاهٌ حَتّى‏ تَغْتَسِلَ مِنْ طِیبِها کَغُسْلِها مِنْ جِنابَتِها؛(۲)
«هر زنى که خود را براى غیر شوهرش خوشبو کند هیچ نمازى از او پذیرفته نمى‏شود تا همان گونه که به خاطر جنابت غسل مى‏کند، براى این بوى خوش نیز غسل کند.
(۳)پوشش مناسب
33. امیرالمؤمنین على(ع):
کُنْتُ قاعِداً فیِ الْبَقِیع مَعَ رَسُولِ اللَّهِ(ص) فیِ یَوْمِ دَجْنٍ وَ مَطَرٍ اِذْ مَرَّتْ اِمْرَأَهٌ عَلى‏ حِمارٍ، فَهَوَتْ یَدُ الْحِمارِ فیِ وَهْدَهٍ فَسَقَطَتِ الْمَرْأَهُ فَأَعْرَضَ النَّبِیُّ(ص) بِوَجْهِهِ.
قالُوا: یا رَسُولَ‏اللَّهَ! اِنَّها مُتَسَرْوِلَهٌ.
قالَ: اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُتَسَرْوِلاتِ – ثَلاثاً. یا أَیُّها النَّاسُ! إتَّخِذُوا السِّراوِیلاتِ فَإنَّها مِنْ أَسْتَرِ ثِیابِکُمْ وَ حَصِّنُوا بِها نِساءکُمْ اِذا خَرَجْنَ؛
(۴)
در روزى تار و بارانى به همراه رسول خدا(ص) در بقیع نشسته بودم که زنى سوار بر درازگوشى عبور کرد. دست حیوان، داخل گودالى افتاد و زن به زمین خورد. لذا پیامبر(ص) چهره‏اش را برگرداند.
عرض کردند: اى رسول خدا! آن زن شلوار پوشیده است.
پیامبر اکرم(ص) سه بار گفت: «خدایا! زنانى که از شلوار استفاده مى‏کنند را مورد مغفرت قرار ده. [سپس فرمود:] اى مردم! از شلوار استفاده کنید چرا که از پوشاننده‏ترین لباسهاى شما است، و با آن، زنانتان را هنگامى که از خانه خارج مى‏شوند مصونیت بخشید».
روشن است که ملاک، استفاده از لباسهایى است که تناسب بیشترى با حجاب و صیانت بانوان دارد، تحریک‏آمیز نیست و با عرف زنان باحجاب همخوانى بیشترى دارد. بنابراین، شامل هر نوع شلوار نمى‏شود. در همین خصوص، حدیث بعدى نیز مى‏تواند نشان‏دهنده ترغیب اسلام به حفظ حدود و شؤون زن و مرد، و رعایت دوراندیشى و احتیاط باشد؛ البته اینها همه اقداماتى احتیاطى است که زمینه انحرافات احتمالى را از میان مى‏برد.
لباسهاى تحریک‏آمیز
34. «سعیده» و «منّه» خواهران محمد بن‏ابى‏عمیر:
دَخَلْنا عَلى‏ أَبی‏عَبْدِاللَّهِ(ع) فَقُلْنا: تَعُودُ الْمَرْأَهُ أخاها؟
قالَ: نَعَمْ.
قُلنا: تُصافِحُهُ؟
قالَ: مِنْ وَراءِ الثَّوْبِ.
قالَتْ اِحْداهُما: اِنَّ اُخْتیِ هذِهِ تَعُودُ إخْوَتَها.
قالَ: اِذا عُدْتِ إخْوَتَکِ فَلا تَلْبِسی الْمُصَبَّغَهَ؛(۵)
بر امام صادق(ع) وارد شدیم و عرض کردیم: آیا زن به دیدار برادرانش مى‏رود؟
فرمود: بلى.
عرض کردیم: آیا به او دست مى‏دهد؟
فرمود: از پشت لباس.
یکى از آن دو گفت: این خواهر من به دیدار برادرانش مى‏رود.
فرمود: آنگاه که به دیدن برادرانت رفتى، لباس رنگارنگ [و تحریک‏آمیز] نپوش.در کوچه و خیابان
35. امام صادق(ع) به نقل از پیامبر اکرم(ص):
لَیْسَ لِلنِّساءِ مِنْ سَرَواتِ الطَّرِیقِ شَی‏ءٌ، وَ لکِنَّها تَمْشی فیِ جانِبِ الْحائِطِ وَ الطَّرِیقِ؛(۶)
زنان از میان مسیر عبور نکنند، بلکه در کنار دیوار و راه حرکت کنند.بر جاى او ننشین!
36. پیامبر اکرم(ص):
اِذا جَلَسَتِ الْمَرْأَهُ مَجْلِساً فَقامَتْ عَنْهُ فَلا یَجْلِسْ فی مَجْلِسِها أَحَدٌ حَتَّى‏ یَبْرُدَ؛(۷)
هنگامى که زن در جایى نشست، بعد از آنکه از آنجا برخاست کسى در جاى او ننشیند تا اینکه گرمى آن از بین برود.حفظ حریم
37 . پیامبر اکرم(ص):
مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ فَلا یَبیتُ فی مَوْضِعٍ یَسْمَعُ نَفَسَهُ اِمْرأَهٌ لَیْسَتْ لَهُ بِمَحْرَمَهٍ؛(۸)
کسى که به خدا و روز قیامت ایمان دارد، در جاى خلوتى که زنى نامحرم، صداى نفس او را مى‏شنود، نماند.
به شش سالگى که رسید
38. امام صادق(ع):
اِذا بَلَغَتِ الْجارِیَهُ سِتَّ سِنِینَ فَلا یَنْبَغی لَکَ أَنْ تُقَبِّلَها؛(۹)
وقتى که دختر به سنّ شش سالگى رسید سزاوار نیست که او را ببوسى.
روایات دیگرى نیز در این زمینه وجود دارد و از آنها استفاده مى‏شود که نامحرم نباید دخترى که به سن شش سالگى رسیده است را ببوسد. چنان‏که بر دوش گرفتن و در دامن نشاندن آنان نیز، براى افراد بیگانه نکوهش شده است.نگاه به بیگانه
39. پیامبر اکرم(ص):
اِشْتَدَّ غَضَبُ اللَّهِ عَلى‏ امْرَأَهٍ ذاتِ بَعْلٍ مَلَأتْ عَیْنَها مِنْ غَیْرِ زَوْجِها أَوْ غَیْرِ ذی مَحْرَمٍ مِنْها، فَاِنَّها اِنْ فَعَلَتْ ذلِکَ اَحْبَطَ اللَّهُ عَزَّ وَ جلَّ کُلَّ عَمَلٍ عَمِلَتْهُ. فَإنْ أَوْطَأَتْ فِراشَهُ غَیْرَهُ کانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أَنْ یُحْرِقَها بِالنّارِ بَعْدَ أَنْ یُعَذِّبَها فی قَبْرِهِ؛(۱۰)
خشم خداوند بر آن زن شوهردارى که دیده‏اش را به غیر همسرش یا نامحرمى بدوزد شدید است، چرا که اگر چنین کند خداوند همه اعمالى را که انجام داده است بى‏نتیجه خواهد گذاشت، و اگر بیگانه‏اى را به بستر شوهرش راه دهد، بر خداوند است که او را علاوه بر عذاب کردن در قبر، با آتش بسوزاند.
اى غیرتمندان!
40. امام صادق(ع) به نقل از امیرالمؤمنین(ع):
یا اَهْلَ الْعِراقِ! نُبِّئْتُ اَنَّ نِساءَکُم یُدافِعْنَ الرِّجالَ فیِ الطَّرِیقِ، أَما تَسْتَحُونَ؟
اى اهل عراق باخبر شدم که زنان شما در راه با مردان برخورد مى‏کنند، آیا شرم نمى‏کنید؟
مرحوم کلینى مى‏گوید: در حدیث دیگرى آمده است که حضرت فرمود:
أَما تَسْتَحیُونَ وَ لا تُغارُونَ؟! نِساءُکُمْ یَخْرُجْنَ اِلَى الاَسْواقِ وَ یُزاحِمْنَ الْعُلُوجَ؛(۱۱)
آیا حیا نمى‏کنید و به غیرت نمى‏آیید؟! زنانتان به بازارها و فروشگاهها مى‏روند و با افراد بى ایمان و لاابالى برخورد مى‏کنند؟
________________________________________
1- کافى،ج‏۵، ص‏۵۱۹؛ من لا یحضره الفقیه، ج‏۳، ص‏۴۴۰.
2- من لا یحضره الفقیه، ج‏۳، ص‏۴۴۰؛ کافى، ج‏۵، ص‏۵۰۷.
3- تشبیه در اینجا مى‏تواند ناظر به اصل لزوم این کار باشد. چه اینکه مى‏تواند مربوط به تشابه در شستن تمام بدن باشد. نک: مرآه العقول، ج‏۲۰، ص‏۳۱۹.
4- تنبیه الخواطر، ج‏۲، ص‏۷۸؛ مستدرک الوسائل، ج‏۳، ص‏۲۴۳.
5- وسائل الشیعه، ج‏۱۴، ص‏۱۵۲.
6- همان، ص‏۱۳۲.
7- من لا یحضره الفقیه، ج‏۳، ص‏۴۶۷.
8- تنبیه الخواطر، ج‏۲، ص‏۹۱.
9- وسائل الشیعه، ج‏۱۴، ص‏۱۷۱.
10- همان، ص‏۱۷۲.
11- همان، ص‏۱۷۶.