کوری تدریجی بیماری است که اعصاب بینایی چشم را آسیب می دهد. آسیب تا زمانی که خطر محسوسی اتفاق می افتد خیلی مورد توجه واقع نمی شود و اگر درمان نشود می تواند به کم بینایی شدید و یا حتی نابینایی منجر شود. کوری تدریجی معمولا با فشار درون چشم بالا، فشار دو چشم ها یا کاهش دید پیرامونی ظاهر می شود. کشف سریع از طریق آزمایشات چشم کمک بزرگی برای کاهش بیمار میخواهد.
شکل های کوری تدریجی:
کوری تدریجی با تنش معمولی: وقتی که آسیب هایی در اعصاب بینایی و یا کاهش بینایی حتمی با فشار درون چشمی در حالت طبیعی وجود دارد اتفاق می افتد. (تنش یا فشار معمولی)
کوری تدریجی زاویه بسته: افزایش در فشار درون چشمی به واسطه این که مایع میان چشم به علت انسداد نمی تواند خارج شود.
می تواند موجب درد، سردرد، تهوع، قرمزی چشم، لکه شدن چشم ها و کاهش دید شوند. مطابق NEI این یک فوریت پزشکی است. اگر دکتر شما غیر قابل دسترسی است به نزدیک ترین بیمارستان یا کلینیک بروید. بدون درمان در بهبود جریان مایع چشم، چشم ممکن است در طول یک یا دو روز کور شود.
کوری تدریجی نوع دوم: میتواند بعد از عمل های جراحی چشم یا در موقعیت های پزشکی خاص مثل دیابت ایجاد شود.
کوری تدریجی مادرزادی: در بدو تولد به واسطه عیب های تولدی که از جاری شدن مایع چشم به خارج جلوگیری می کند که چشم های سفید، لکه دار و حساس به نور را باعث می شود.
کوری تدریجی زاویه باز: وقتی که ترشح زخم از چشم به عقب می افتد اتفاق می افتد که فشار درون چشمی بیش از حد نرمال افزایش می یابد بنابراین اعصاب بینایی آسیب می بینند و سرانجام منجر به دید کم می شود و معمولا دید پیرامونی که آسیب ببیند اول از همه به دید مجرایی (محدود) و به مروز زمان به کوری منجر می شود.
علائم و کشف بیماری:
علائم هشدار دهنده کوری تدریجی برای هر شکلی متفاوت اند. کوری تدریجی معمولا تا زمانی که یک آسیب محسوس و جدی به اعصاب بینایی نرسیده باشد قابل توجه است. با کوری تدریجی زاویه باز، معمول ترین مشکل، ** افزایش در فشار درون چشمی و کاهش در دید بیرونی علائم کلیدی هستند. *** ابزاری است که فشار درون چشم را اندازه می گیرد. آن می تواند فشار غیر طبیعی را نشان دهد که آسیب هایی را در اعصاب بینایی بوجود آورده. در یک آزمایش ** کردن چشم قطره ای را برای گشاد کردن مردمک به کار می رود که اجازه می دهد متخصص چشم اعصاب بینایی را در مقابل تغییرات بررسی و آزمایش کند یک آزمایش میدان بصری چشم کمک می کند که یک دکتر بگوید آیا در دید خارجی کاه اتفاق افتاده است (دید خارجی کم شده است) که یک نشانه از کوری تدریجی است. یک دستگاه سنجش ضخامت ابزاری است که امواج ***را به کار می برد تا ضخامت قرنیه و هر چیز غیر طبیعی را اندازه بگیرد. این روش نیز در دیگر عمل های جراحی مثل LASIK انجام شده است.
درمان و پیشگیری: مرسوم ترین درمان برای کوری تدریجی دارو است که به شکل قرص یا قطره چشم استفاده می شود. دارو یک هدف دارد و آن این که فشار چشم را کاهش دهد. این تجویزهای دارو هم میزان تولید مایع چشم را کاهش میدهد به جا به جایی و انتقال آسانتر مایع کمک می کند. تجویز دارو برای کوری تدریجی ممکن است با دیگر دارو تداخل پیدا کند *** نظر خوب این که با پزشک بقیه داروهایی که استفاده می کنید مشورت نمایید. انواع مختلفی از داروهای کوری تدریجی وجود دارند پس چه خوب است که اگر دارویی که معمولا استفاده می کنید به شما نمی سازد یا اثرات جانبی ناخواسته برجا می گذارد با نوع دیگر عوض کنید. برای اکثر مردم دارو برای کنترل کوری کافی است. برای عمل جراحی دیگر انتخاب بهتری است.
ترابکول پلاست لیزر انتخاب ساده دیگری برای کاهش فشار در چشم ها است. در این مورد، یک چشم پزشک که اشعه لیرز را به درون شبکه می فرستد درجایی که جریان ترشح چشم اتفاق می افتد، شبکه میله میله فرایند ناحیه تشرح را و فشار پایین تر را افزایش می دهد. با ترابکول پلاست لیزر Argon (آرگون) بافتی که در شبکه احاطه می شود آسیب دیده و معمولا جلسه دیگری را بعد از چند سال نیاز دارد. گاهی دارو باید نیز تجویز شود. با ترابکول پلاست لیزر برگزیده (SLT)، یک لیزر طراحی شده ویژه یک نور لیزر، انرژی پایین را انتشار می دهد که تنها سلول های ملانین دار را در شبکه میله میله هدف قرار می دهد. لیزر حرارت می بیند تا بر باز شدن شبکه اثر بگذارد و نواحی مجاور آسیب نبینند این برای درمان های مجدد چند تایی مجاز است.
عمل آندوسکوپی (ECP) Cyclophotocoagalation فرایند دیگری است که به کم کردن فشار چشم کمک می کند اگر تجویز دارو و ترابکول پلاست لیزر موثر نباشند. برعکس ترابکول پلاست لیزر، ECP لیزرهایی به کار می برد که تنه مودار (مژگانی) را هدف قرار می دهد که مایع سیال را تولید می کنند. این باعث می شود مایع سیال تولید شود و تحت تاثیر فشار پایین قرار گیرند.
پایین آوردن خطر کوری تدریجی یا حداقل کاهش ضرر (خطر) تصاعدی در اعصاب بینایی بهترین میزان جلوگیری است. آن مهم است که معاینات دوره ای داشته باشیم زیرا کوری تدریجی در ابتدا در خور توجه نیست و عوامل خطرناک ویژه برای مراقبت کردن، نوع، اختلالات پزشکی (درمانی) و تاریخچه پزشکی خانواده را شامل می شوند. کوری تدریجی در آمریکایی های آفریقایی و اسپانیایی مخصوصا همرا با افزایش سن معمول تر است. افرادی که مبتلا به دیابت هستند، عمل چشم دانسته اند نیز بیشتر احتمال دارد که دچار کوری تدریجی شوند. یک تاریخچه ی خانوادگی در کوری تدریجی یک دیدگاهی است که شما می توانستید کوری تدریجی داشته باشید. اگر هر یک از این عوامل در ارتباط با شما باشد، پس شما باید بیشتر به آزمایش های مکرر چشم بروید.
