پرسش. چرا در برخی موارد رفتار پدر و مادر با فرزندان، تبعیض آمیز است؟
پاسخ: نخست باید گفت معلوم نیست آنچه تصور کردی از تبعیض پدر و مادر نسبت به فرزندان، واقعی باشد. گاه رعایت سن کم فرزند دوم، حساسیت فرزند اول را برمیانگیزد؛ اگر چه غرض پدر و مادر تبعیض نیست؛ چنانکه حضرت یعقوب علیه السلام بنا به مصالحی نسبت به حضرت یوسف علیه السلام توجه بیشتری داشت. فرزندان یعقوب با این کار پدرشان در مورد پدر معصوم خویش گمان کردند که او دچار تبعیض شده است.
در مرحله بعدی به پدران و مادران توصیه میشود که در فضای تعلیم و تربیت، نباید بین فرزندان حتی در بوسیدن تبعیض رفتاری داشت. در روایت است که شخصی نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله یکی از دو فرزندش را بوسید. آن حضرت بلافاصله فرمود: چرا تبعیض قائل شدی و دیگری را نبوسیدی. ( بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۹۹.)
تبعیض بین فرزندان افزون بر اینکه عواقب اخروی دارد، در این دنیا نیز آثار سوئی به جا میگذارد؛ از جمله اینکه شاید در اثر حسّاسیّت و حسادت نسبت به فرزندی که مورد محبت بیشتر پدر و مادر قرار میگیرد، بلایی به سر او بیاورند. (در داستان یوسف پیامبر، برادرانش بر اساس تصور اینکه مورد تبعیض واقع شده اند، تصمیم به قتل او گرفتند و در نهایت او را به چاه انداختند.) تبعیض رفتاری بین فرزندان موجب انزوای فرزندی میشود که احساس میکند مورد ظلم واقع شده است. واکنش این فرزند شاید به این صورت بروز کند که برای مورد توجه قرار گرفتن دست به هر کاری بزند.
همان گونه که به فرزندان توصیه میشود که بدبین نباشند و امکان وجود مصلحت هایی در رفتار والدین را منتفی ندانند؛ چرا که پدر و مادر به لحاظ عاطفی نمیتوانند بین فرزندان خود تفاوتی بگذارند؛ به والدین توصیه میشود که مسئله خیلی حساس است. اگر پدر و مادری نسبت به فرزندش محبت بیشتری در دل دارند سعی شود این محبت جلوی دیگران به ویژه جلوی فرزندان دیگر، بروز نکند. در بوسیدن و نگاه کردن، لبخند زدن مشورت کردن و… مراقبت کامل داشته باشید تا منجر به مشکلات عاطفی برای فرزندان دیگر نشود.
