یکی از وظایف مهم مادران، تربیت جنسی فرزندان است. تربیت جنسی عبارت است از فراهم آوردن زمینه رشد متناسب غریزه جنسی، توأم با پیشگیری از انحرافات و لغزش‌های مربوط به آن. کودکان باید به‌گونه‌ای تربیت شوند که رفتارهای آن‌ها در مسیر بزرگ‌سالی با جنس آن‌ها جور باشد. رشد جنسی کودکان باید با در نظر گرفتن شرایط دینی و ارزش‌های اخلاقی صورت پذیرد. در مسئله رشد جنسی توجه به چند نکته برای مادران لازم است:
* حساسیت جنسی از همان ابتدای تولد در دختر و پسر وجود دارد؛ یعنی از جهت لمس و نگاه، کودک در معرض لذت‌بری است؛ ازاین‌رو پوشش مادر حتی قبل بلوغ مهم است و نباید حساسیت جنسی کودک را تحریک کند تا بلوغ زودرس اتفاق افتد. پسرانی که مادران خود را در پوشش نیمه‌عریان و نامناسب می‌بینند در معرض انحرافات جنسی قرار می‌گیرند.
* مادری که با نامحرم بگوبخند دارد و راحت است، فرزندانی راحت با نامحرم تربیت خواهد کرد. خصوصاً جهت‌گیری‌های درست ارتباطی دختر را با مشکل روبه‌رو خواهد ساخت.
* اگر دختر خواستار استفاده از لوازم‌آرایشی مادر در سن کودکی است، مادر نباید این وسایل را به او بدهد. اگر کودک اصرار کرد، برای او لوازم‌آرایشی اسباب‌بازی تهیه کنند، اگر بهانه گرفت که این‌ها واقعی نیست، بگویید مگر سایر اسباب‌بازی‌های تو مثل یخچال، گاز، جاروبرقی، … واقعی است که این واقعی باشد؟! این برای مامان‌هاست و دخترها نمی‌توانند استفاده کنند. اگر گفت که پس چرا دختر همسایه استفاده می‌کند؟ بگویید هر خانه‌ای قوانین خاص خود را دارد.
* برخی پسران رفتارهای دخترانه نشان می‌دهند. یک دلیل مهم آن می‌تواند نقش‌پذیری پسر از رفتارهای مادر به‌جای رفتارهای پدر باشد. این اختلال در هویت جنسیتی در بزرگ‌سالی مشکلات مختلفی را برای پسران در تعامل با هم‌سالان خود و نیز در زندگی با همسرشان به وجود خواهد آورد. در این فرزندان لازم است رابطه پدر با پسر تقویت شود تا الگوگیری از پدر بیش از مادر باشد.
پی‌نوشت‌ها
۱. کافی، ج ۵، ص ۵۵۴.
۲. نهج الفصاحه، ص ۴۳۷.
۳. دوبووار، سیمون،۱۳۸۰، جنس دوم، ترجمه قاسم صنعوی، تهران: توس.
