پزشک شما میتواندبرای تصمیم گیری درباره اهداف درمانی و آنچه شما برای رسیدن به این اهداف در کنترل آسم نیاز دارید، با شما همکاری کند.درمان آسم شامل:
• همکاری نزدیک با پزشکتان جهت اخذ تصمیم که اهداف درمانی شما چیست و چگونه به آن اهداف برسید.
• پرهیز از عواملی که علاعم آسم شما را شروع یا آن علائم را بدتر می کنند.این امر می تواند میزان دارویی که جهت کنترل آسم تان نیاز دارید کاهش دهد.
• مصرف داروهای آسم.داروها و تزریقات ضدحساسیت در بعضی افراد در کنترل آسم مفید است.
• توجه به آسم تان که بتوانید تشخیص دهید کی علائمتان بدتر میشود، و جهت پیشگیری یا توقف حمله آسم سریع واکنش دهید.با درمان مناسب ،شما باید این نتایج را بطور مطلوب بدست آورید:
• آسم شما باید کنترل شود.
• باید بدون علائم آسم باشید.
• حملات کمتری داشته باشید.
• باید نیاز کمتری به مصرف داروهای زوداثر داشته باشید.
• باید قادر باشید فعالیتهای طبیعی را بدون علائم انجام دهید.
پزشکتان جهت بسط یک برنامه خود درمانی آسم برای کنترل آسم تان، بر اساس یک برنامه روزانه و یک برنامه اقدام اورژانس جهت توقف حملات آسم، همکاری خواهد کرد.
این برنامه هادرباره داروهایی که باید بخورید و سایر مسائلی که باید انجام دهید تا آسم شما تحت کنترل درآید، به شما خواهند گفت.داروهای آسم
دو دسته اساسی داروهای آسم وجود دارند:
• داروهای زوداثر— به محض شروع اولین علائم آسم خورده می شوند.اثرات این داروها را در عرض چند دقیقه احساس خواهید کرد.
• داروهای کنترل دراز مدت—هر روز خورده می شوند،برای مدت زمان طولانی،تا از علائم و حملات یا دوره های آسم پیشگیری کنند.اثرات کامل این داروها را بعد از مصرف شان برای چند هفته خواهید دید.بیماران دچار آسم پایدار به داروهای کنترل طولانی اثر نیازمند هستند.
داروهای زوداثر
هر فرد آسمی یک داروی زوداثر یا “خلاص کننده”، برای توقف علائم آسم قبل از اینکه بدتر شود نیاز دارد.بتاآگونیستهای استنشاقی کوتاه اثر، داروهای کوتاه اثر ارجح هستند.این داروها متسع کننده برونش هستند .این داروها سریع عمل می کنند تا عضلات منقبض اطراف راه های هوایی شما را گشاد کرده، طوری که راه های هوایی بیشتر باز شده و اجازه دهند هوای بیشتری عبور کند.
باید داروهای زوداثر خود را به محض احساس علائم آسم، مثل سرفه،خس خس،فشار سینه،یا نفس تنگی مصرف کنید. اسپری زود اثر تان را همیشه به منظور حمله آسم همراه داشته باشید.
پزشکتان ممکن است توصیه کند داروی زوداثر خود را در مواقع دیگر — مثلا، قبل از ورزش مصرف کنید.
داروهای کنترل دراز مدت
موثرترین داروی کنترل دراز مدت برای آسم یک کورتیکواستروییداستنشاقی است، زیرا این دارو تورم راه های هوایی را که در حمله آسم شایع است کاهش می دهد.
کورتیکواستروییدهای استنشاقی(یا به اختصار استرویید)داروی ارجح برای کنترل آسم خفیف،متوسط، و شدید پایدار هستند.این دارو ها اگر با راهنمایی پزشک مصرف شوندعموما ایمن هستند.
در برخی بیماران، قرص یا شربتهای استروئید برای مدت کوتاهی از زمان استفاده می شوند تا آسم را کنترل کنند.شکل قرص یا شربت ممکن است برای کنترل آسم شدید هم مصرف شوند.
سایر داروهای کنترل دراز مدت شامل:
• بتا آگونیستهای طولانی اثر استنشاقی.این داروها متسع کننده برونش ،یاشل کننده عضله،و نه ضدالتهاب، هستند .این داروها برای کمک به کنترل آسم متوسط وشدید و پیش گیری از علائم شبانه مصرف می شوند.بتا آگونیستهای طولانی اثر معمولاً با داروهای کورتیکواسترویید استنشاقی مصرف می شوند.
• تعدیل کننده های لوکوترین(مونتلوکاست،زافیرلوکاست،و زایلتون)،که به تنهایی در درمان آسم پایدار خفیف، یا همراه کورتیکوستروییدهای استنشاقی در درمان آسم متوسط تا شدید بکار می روند.
• کرومولین و ندوکرومیل،که در درمان آسم خفیف پایدار بکار می روند.
• تئوفیلین،که به تنهایی در درمان آسم پایدار خفیف، یا همراه کورتیکواستروییدهای استنشاقی در درمان آسم پایدار متوسط بکار می رود.
• بیمارانی که مصرف تئوفیلین دارند باید سطح خونی دارو را چک کنند تا مطمئن شوند مقدار دارو مناسب است.
اگر مصرف داروهای کنترل دراز مدت را متوقف سازید ،احتمالا آسم شمادوباره بدتر خواهد شد.
بسیاری افرادمبتلا به آسم، به یک متسع کننده برونش کوتاه اثر برای استفاده در زمان وخامت علائم، و داروهای کنترل آسمی دراز مدت روزانه برای درمان التهاب مداوم نیازمند هستند.
به مرور زمان ،پزشکتان ممکن است به اعمال تغییراتی در درمان آسم ملزوم شود.ممکن است نیاز به افزایش مقدار دارو،کاهش مقدار دارو،یا امتحان ترکیبی از داروهاداشته باشید.با اطمینان با پزشکتان برای یافتن بهترین درمان آسم تان همکاری کنید.هدف، کمترین میزان داروی مورد نیاز برای کنترل آسم تان است.
بیشتر داروهای آسم استنشاقی هستند.آنها مستقیم به درون ششهای شما می روند، جاییکه مورد نیاز هستند.انواع گوناگونی از اسپری هاوجود دارد،و بسیاری نیاز به تکنیکهای خاص دارند.مهم است که بدانید چگونه اسپری خود را درست مصرف کنید.
استفاده از پیک فلومتر
بعنوان بخشی ازبرنامه روزانه خود-درمانی تان، پزشک شما ممکن است توصیه کند که یک وسیله دستی بنام پیک فلومتر در خانه برای کنترل میزان کارآیی ریه هایتان بکار برید.
شما پیک فلومتر را با انجام یک نفس عمیق به داخل و سپس دمیدن هوا بطور محکم درون دستگاه به کار می برید.پیک فلومتر سپس به شما یک عدد ماکزیمم جریان نشان می دهد که به شما می گوید با چه سرعتی هوا را بیرون داده اید.
شما به دانستن عدد ماکزیمم جریان “مناسب خود”نیاز دارید.این کار را با ثبت روزانه عدد ماکزیمم جریان برای چند هفته تا وقتی آسم تان کنترل شود،انجام دهید.بالاترین عددی که در طول این زمان بدست می آورید جریان ماکزیمم مناسب شماست.سپس می توانید اندازه های جریان ماکزیمم آتی را با جریان ماکزیمم شخصی خود مقایسه کنید،و این امر نشان خواهد داد آیا آسم تان هنوز تحت کنترل است .
پزشکتان به شما خواهد گفت چگونه و کی پیک فلومتر تان را استفاده کنید و چگونه داروهایتان را بر اساس نتایج بدست امده مصرف نمایید.ممکن است به شما توصیه شود پیک فلومتر خود را هر روز به منظور پیگیری میزان کیفیت تنفس تان انجام دهید.
پیک فلومترتان میتواند کمک کند از یک حمله آسمی احتمالی حتی قبل از اینکه متوجه علائم باشید آگاه گردید.اگر پیک فلومترتان نشان دهد که تنفستان بدتر شده است ،باید برنامه عملیاتی اورژانسی آسم خود را پیگیر باشید.داروهای زود اثر یا سایر داروهای توصیه شده توسط پزشکتان را مصرف کنید.سپس می توانید پیک فلومتر راجهت رﺅیت میزان پاسخ دهی راه های هوائی تان به دارو استفاده کنید.
از پزشک خود در مورد چگونگی مراقبت از آسم خود بپرسید.باید بدانید:
• چه چیزهایی تمایل به بدتر کردن آسم تان دارند و چگونه از آنها پرهیز کنید
• بروزعلائمی که نشان می دهد آسم تان شروع به بدتر شدن دارد (مانند کاهش در عدد جریان ماکزیمم یا بدتر شدن علائم)،تا همیشه مراقب آنها باشید
• چگونه و کی پیک فلومتر خود را استفاده کنید
• چه داروهایی مصرف کنید،چقدر مصرف کنید، کی آنها را مصرف کنید،وچگونه آنهارا صحیح مصرف کنید
• چه وقت با پزشک خود تماس یا او را ببینید
درمان آسم در کودکان
کودکان مبتلا به آسم،مانند افراد بالغ آسمی،باید یک پزشک را برای درمان آسمشان انتخاب کنند.درمان شامل تست حساسیت،یافتن راه های کاهش مواجهه با موادی که آسم را ایجاد می کنند،و دریافت دارو می باشد.
کودکان کم سن به کمک والدین و سایر افراد خانواده برای کنترل آسمشان نیاز خواهند داشت.کودکان بزرگتر میتوانند یاد گیرند از خودشان مراقبت کنند و برنامه خود-درمانی شان را با نظارت کمتر انجام دهند.
داروهای آسم برای اطفال شبیه انواعی است که بالغین مصرف می کنند،ولی مقادیر کمتر است.اطفال مبتلا به آسم ممکن است به یک اسپری زوداثر(یا”رهابخش”) برای حمله ها و درمان روزانه برای کنترل آسم شان نیازمند باشند.کودکان با آسم متوسط یا شدید باید استفاده از یک پیک فلومتر را جهت کمک به کنترل کردن آسمشان یاد بگیرند.استفاده از یک پیک فلو متر می تواند بسیار مفید باشد،زیرا کودکان اغلب برای توصیف علائم خود مشکل دارند.
والدین باید نسبت به علائم احتمالی آسم در اطفال ،مانند سرفه شبانه،سرماخوردگی مکرر،خس خس،یا سایر مسائل تنفسی هوشیار باشند.اگر حدس می زنید کودک شما آسم دارد، یا آسم کودکتان خوب کنترل نشده است، طفلتان را برای معاینه و آزمایش به دکتر ببرید.
پزشکتان داروهایی بر اساس علائم و نتایج آزمایش برای کودکتان انتخاب می کند.اگر کودکتان آسم دارد،نیاز دارید برای پیگیری مرتب و اطمینان از اینکه کودکتان داروها را صحیح مصرف می کند به دکتر مراجعه کنید.
درمان آسم در بالغین مسن
افراد مسن ممکن است نیازمند تنظیم درمان آسم شان بعلت سایر بیماریها یا مسائلی که دارند باشند.بعضی داروها(مثل بتا بلاکرهای مصرفی در درمان پرفشاری خون و گلوکوم؛آسپرین؛و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی)می توانند با داروهای آسم تداخل کنند یا حتی سبب حملات آسم شوند.مطمئن شوید درباره همهً داروهایی که مصرف می کنید به دکتر خود گفته اید،حتی انواع بدون نسخه.
مصرف استروئیدها ممکن است روی تراکم استخوان در بالغین اثر گذارد،لذا از پزشکتان در مورد مصرف مکملهای کلسیم و ویتامین-د و سایر راه های کمک به حفظ قدرت استخوانها سوًال کنید.
درمان آسم در حاملگی
اگر حامله هستید،هم برای شما و هم کودکتان بسیار مهم است که آسمتان کنترل شود.آسم کنترل نشده میتواند سطح اکسیژن در خونتان را پایین آورد،که بدین معناست که کودکتان هم اکسیژن کمتری دریافت می کند.
بیشتر داروهای آسم معمولا برای مصرف حین حاملگی بی خطر هستند.پزشکان توصیه می کنند که مطمئن تر است داروهای آسم حین حاملگی مصرف شوند تا این احتمال باشد که شما یک حمله داشته باشید.
اگر حامله هستید یا درباره حامله شدن فکر می کنید،با پزشکتان درباره آسم خود و چگونگی یک حاملگی سالم صحبت کنید.
درمان آسم ناشی از ورزش
فعالیت بدنی منظم برای سلامت کافی مهم است.اگر ورزش علائم آسم را در شما ایجاد می کند،با پزشک خود درباره بهترین راه کنترل آسم تان وقتی ورزش می کنید صحبت کنید.بعضی افراد با آسم، قبل از تمرین داروهای استنشاقی زوداثر استفاده می کنند تا علائم را تحت کنترل نگه دارند.
اگر داروهای آسم تان راطبق دستور مصرف کنید،قادر خواهید بود در هر فعالیت بدنی یاورزشی که انتخاب کرده اید شرکت کنید.بسیاری ورزشکاران المپیک آسم دارند.
میتوان آسم را پیشگیری کرد؟
هنوز نمی دانیم چگونه آسم را پیشگیری کنیم،ولی برخی موارد وجود دارد که میتواند احتمال داشتن حمله آسم شما را کم کند.
برای کاهش علائم آسم:
درباره آسم خود و چگونگی کنترل آن مطلب بیاموزید.
• داروها را طبق دستور پزشکتان مصرف کنید تا حمله ها پیشگیری یا متوقف شوند.
•از چیزهایی که آسم تان را بدتر می کنند تا حد امکان پرهیز کنید.
• از پزشکتان معاینات کامل طلب کنید.
•برنامه خود-درمانی آسم تان را پیگیری نمایید.
دانشمندان هنوز درباره چگونگی پیشگیری از التهاب مجاری هوایی که منجر به آسم می شود نمی دانند.دانشمندان بعضی فرضیه ها را بررسی می کنند:
•اطفال مواجه با دود دخانیات به احتمال بیشتر آسم می گیرند.همچنین اگر یک خانم حین حاملگی در معرض دود دخانیات باشد،کودکش امکان بیشتری برای ابتلا به آسم دارد.
• چاقی ممکن است با آسم ارتباط داشته باشد،همینطور سایر مسائل بهداشتی
زندگی کردن با آسم
اگر آسم دارید،مهم است که یاد بگیرید چگونه از خود مراقبت کنید.با پزشکتان طبق یک برنامه خود-درمانی روزانه آسم که هردو از آن راضی هستید همکاری کنید.
• به پزشک خود درباره همهً داروهای دیگری که مصرف می کنید بگویید،ممکن است یکی از آنها روی آسم تان اثر گذارد.
• برنامه خود-درمانی آسم تان را پیگیری کرده و معاینات عمومی منظم داشته باشید.
• یاد بگیرید داروهایتان را صحیح مصرف کنید.از پزشکتان بخواهید به شما طریقه مصرف اسپری تان را آموزش دهد.این خیلی مهم است.اگر شما اسپری هایتان را درست مصرف نکنید،داروی کمی وارد مجاری هوایی شما می شود.
•اگر مشکلاتی در رابطه با مصرف داروهای آسم تان دارید،به هرشکل پزشکتان را آگاه کنید.
نیاز دارید بدانید چه چیزهایی علائم آسم تان را ایجاد می کند.سپس هر چه می توانید بکنید تا از این چیزها دوری یا تماس محدود با آنها داشته باشید.
اگر موی حیوان برای شما یک مشکل است،حیوان دست آموز خود را خارج خانه یا حداقل خارج اتاق خواب نگه دارید،یا برایش خانه جدید پیدا کنیید.
• سیگار نکشید و اجازه سیگار کشیدن در خانه تان را ندهید.
•اگر گرده برای تان مشکل ساز است،زمانی که میزان آن زیاد است تا حد امکان داخل اتاق با تهویهً روشن بمانید.
• برای کنترل غبار هوا،ملافه ها،پرده ها،بالشتها،وعروسکهای پر دار را هفته ای یکبار در آب جوش بشویید.می توانید روکشهای محافظ مخصوص گردوغبار رابرای تشک و بالشتها تهیه کنید.
• اگر هوای سرد آزارتان می دهد،در زمستان یک شال روی دهان و بینی خود بکشید.
•اگر وقتی ورزش می کنید یا فعالیتهای بدنی معمول مثل بالارفتن از پله انجام می دهید دچار علائم می شوید،با پزشک خود برای یافتن راه های فعالیت بدون داشتن علائم آسم همکاری کنید.فعالیت بدنی مهم است.
•اگر به ترکیبات گوگرد حساسیت دارید،از غذاهای حاوی آن(مثل میوه های خشک) یا نوشابه ها اجتناب کنید.
به علائم هشدار دهنده یک حمله آسم آگاه باشید.
• به علائم نگاه کنید(مثلا،سرفه،خس خس،فشار سینه،و تنگی نفس)و داروی زوداثر خود را طبق تجویز پزشک مصرف کنید.
• پیک فلومتر خود را طبق دستور برای کنترل آسم خود بکار برید. اگر آسم شما تحت کنترل نیست،علائمی هستند که نباید از آنها غافل باشید.علائم زیر دلیل بر بدتر شدن آسم شما هستند:
• بیش از حد معمول علائم آسم دارید.
• علائم آسمتان از حد مورد انتظار بدتر شده است.
• علائم آسم شما را در شب اذیت می کند و شما را کم خواب کرده است.
• بعلت آسم مدرسه یا کار را از دست می دهید.
• عدد جریان ماکزیمم شما پایین است یا روزانه تغییر می کند.
• بنظر می رسد داروهای آسم شما دیگر خیلی خوب عمل نمی کنند.
• شما باید اسپری کوتاه مدت زود اثر،یا”رهابخش”خود را بیشتر مصرف کنید.(مصرف هر روز داروی زوداثر یا بیش از یک اسپری در ماه خیلی زیاد است.)
• بعلت حمله آسم باید به اورژانس یا پزشک مراجعه کنید.بعلت آسم به بیمارستان می روید.
اگر به نظر می رسد آسمتان بدتر شده است،پزشکتان را ملاقات کنید.ممکن است نیاز به تغییر داروها یا سایر مسائل برای کنترل آسمتان داشته باشید.
کمک به کودکتان برای زیستن با آسم
اطفال آسمی نیاز به کمک والدین ،سایر بستگان،معلمها،و پرسنل بهداشتی برای تحت کنترل در آوردن آسمشان دارند.
میتوانید به کودک آسمی خود برای کنترل نمودن آسم کمک کنید.بطور مثال،می توانید:
• کودکتان را برای معاینات دوره ای و درمان پیش پزشک ببرید.
• مطمئن شوید کودکتان یک برنامه خود-درمانی دارد و بدانید چگونه آنرا دنبال می کند.
• به کودکتان کمک کنید درباره آسم و کنترل آن یاد بگیرد.
• به کودکتان کمک کنید یادگیرد چه چیزهایی علائم آسم وی را ایجاد می کنند و در صورت امکان چگونه از آنها پرهیز کند.
• با عدم مصرف سیگار و اجازه ندادن به دیگران که در خانه سیگار بکشند، کودکتان را در برابر دود دخانیات محافظت کنید.
• راه هایی برای کاهش تماس کودکتان با مواد آلرژی زا،مثل گرده،گردوغبار،سوسک حمام،یا موی حیوانات که سبب حملات آسم می شوند،بیابید.
• مطمئن شوید کودکتان طریقه صحیح مصرف داروهای آسم را می داند(اگر کودکتان به قدر کافی بزرگ شده که اسپری را بدون کمک شما مصرف کند).
• مطمئن شوید کودکتان پیک فلومتر را برای کمک به ارزیابی و کنترل آسم مصرف می کند.
• کودکتان را به شرکت در فعالیت ورزشی تشویق کنید.با همکاری هم آسم وی را کنترل کنید.کودک شما می تواند فعالیت داشته باشد.
• به سایر بستگان ،معلمان،یا مربیان کودکتان درباره آسم وی بگویید؛به آنها یک کپی از برنامه خود-درمانی آسم کودکتان بدهید.
نکات کلیدی
•آسم یک بیماری مزمن است که مجاری هوایی شما،لوله هایی که هوا را به داخل و خارج ریه ها میبرند، درگیر می کند.
•در آسم دیواره درونی مجاری هوایی شما ملتهب،یا متورم است. التهاب مجاری آنها را خیلی حساس می کند،و تمایل دارند نسبت به چیزهایی که به آنها حساسیت دارید یا تحریک کننده هستند، واکنش شدید نشان دهند.وقتی مجاری واکنش دهند،باریکتر می شوند و هوای کمتری درون ریه های شما می رود.این امر علائمی مثل خس خس ،سرفه،وفشار سینه، بویژه در شب و صبح زود ایجاد می کند.
•آسم قابل بهبودی نیست،ولی بیشتر بیماران آسمی می توانند آنرا کنترل کنندطوری که علائم ناچیز و نادر داشته باشند و بتوانند طبیعی و فعال زندگی کنند.
• وقتی علائم آسم از حد معمول بدتر شود،این حالت حمله آسم نامیده می شود.در یک حمله آسم شدید،مجاری هوایی بقدری تنگ می شوند که اکسیژن کافی به اورگانهای حیاتی نمی رسد.بیماران ممکن است از حمله شدید آسم بمیرند.
• مراقبت از آسم یک بخش مهم زندگیتان است.کنترل آن یعنی همکاری نزدیک با پزشکتان برای آموزش در مورد درمان بیماریتان ،پرهیز از چیزهایی که مجاری هوایی شما را آزار می دهندو علائم آسم را ایجاد می کنند،مصرف داروهای تحویز شده توسط پزشکتان،و ارزیابی آسم تان طوری که بتوانید سریع به علائم یک حمله پاسخ دهید.از پزشکتان بخواهید یک برنامه خود-درمانی روزانه آسم و یک برنامه عملکرد اورژانس برای حملات آسم بنویسد،و مطمئن شوید طریقه مصرف آنها را فهمیده و یاد گرفته اید.
•محققین هنوز نمیدانند جه چیز سبب آسم می شود،گرچه می دانند اگر سایر افراد در خانواده تان آسم داشته باشند،به احتمال زیاد شما هم مبتلا خواهید شد.تماس در مراحل اولیه زندگی به موادی مثل دخانیات،عفونتها،و بعضی مواد حساسیت زا ممکن است احتمال ابتلا به آسم را در شما زیاد کند.
• بعضی از شایعترین عوامل ایجاد آسم شامل ورزش،مواد حساسیت زا،مواد تحریک کننده،و عفونتهای ویروسی هستند.
• علائم شایع آسم شامل سرفه،خس خس،فشار سینه،تنگی نفس،و تنفس تند یا صدادار است.
• پزشکان بادیدن سابقه خانوادگی تان از لحاظ آسم و حساسیتها،بررسی چیزهایی که احتمالاً علائم شما را ایجادیا بدتر می کند ،وانجام تستی بنام اسپیرومتری – که مقدار هوایی که شما پس از یک دم عمیق با فشار از ریه های خود خارج می کنید و سرعتی که این کار را انجام می دهید – تشخیص می دهند آیامبتلا به آسم هستید.آنها ممکن است تستهایی هم انجام دهند تا دریابند آیا حساسیت دارید،تا ببینند چگونه مجاری هوایی تان به ورزش واکنش می دهد ،تا دریابند آیا بیماری رفلاکس معده به مری یا بیماری سینوس دارید ،و بیماریهای قلبی و سایر بیماریهای ریه را رد کنند.
•آسم با دو نوع دارو درمان می شود:داروهای زوداثر برای توقف علائم آسم و داروهای کنترل دراز مدت برای پیشگیری از علائم.
•بتا-آگونیستهای استنشاقی کوتاه اثر داروهای زود اثر ارجح هستند.موًثرترین داروی کنترل درازمدت یک کورتیکواسترویید استنشاقی است ،که التهاب را در ریه هایتان کاهش می دهد.بیشتر داروهای دراز مدت باید روزانه مصرف شوند،حتی اگر شما علائم نداشته باشید.
• سایر داروهای کنترل دراز مدت شامل بتا-آگونیستهای طولانی اثر استنشاقی،تعدیل کننده های لوکوترینی ،کرومولین،و تئوفیلین هستند.
• بیشتر داروهای آسم استنشاقی هستند.در نتیجه،مستقیم وارد ریه هایتان می شوند، جایی که موردنیاز هستند.مهم است که یاد گیرید چگونه اسپری هایتان را صحیح مصرف کنید.
• بسیاری بیماران با آسم نیازمند کنترل وضعیت شان با پیک فلومتر هستند.این دستگاه یک وسیله دستی است که میزان عملکرد ریه های شما را اندازه می گیرد.یک پیک فلومتر میتواند کمکتان کند اولین تغییرات در وضعیت خود را کشف کنید،به خصوص اگر داروهایتان را عوض کرده باشید،وشما را از یک حمله احتمالی حتی قبل از احساس علائم آگاه می کند.
• والدین کودکان آسمی ممکن است به آنها کمک کنند آسمشان درمان شود،شامل اطمینان از اینکه کودک داروهایش راصحیح خورده است و توجه به هر نوع علائم یک حمله.
• افراد مسن مبتلا به آسم ممکن است به تنظیم داروهایشان بعلت سایر بیماریها یا وضعیتهایی که دارند نیازمند باشند.بعضی داروهایی که بسیاری افراد مسن مصرف می کنند می تواند با داروهای آسم تداخل کرده یا حتی سبب حملات آسم شوند.
• در زنان حامله این موضوع مهم است که آسم شان حتماً کنترل شود.آسم کنترل نشده می تواند تاًمین اکسیژن برای جنین را محدودنماید.پزشکان توصیه می کنند ایمن تر است داروهای آسم در حاملگی مصرف شوند تا این احتمال باشد که شمایک حمله آسم داشته باشید.
• فعالیت بدنی منظم به همان اندازه برای بیماران آسمی مهم است که برای سایر افراد جامعه.اگر ورزش علائم آسم را در شما ایجاد می کند،با پزشک خود درباره بهترین راه کنترل آسم تان حین فعالیت مشورت کنید.
