در هنگام سختی به میرزا حسینعلی پناه می برند

یکی از بهائیان به نام ملا بهرام اختر خاوری در عباس آباد حوالی پیشکوه یزد… گرفتار می شود ملا بهرام و سایرین که دیدند راه گریز مسدود است تن به قضا دادند و پناه به جمال قدم (بهاءالله) بردند [۱] ملا بهرام در روستای یزد به کسی پناه می برد که سالها قبل از آن در عکا مرده. بنابراین ملای زردتشی الاصل، میرزا حسینعلی را پناه دهنده و نجات دهنده و خدا می دانسته اما موحدان و یکتاپرستان را عقیده بر این است باید به خدایی پناه برد که همیشه زنده است و چرت و خواب هم او را فرانمی گیرد «الله لا اله الا هو الحی القیوم» لا تأخذه سنه و لا نوم… آیه ۲۵۵ سوره ی بقره» در یکی از شهرها مریضی نزد میرزا عبدالمجید بهائی می آورند او را معالجه کند میرزا عبدالمجید از تشخیص مرض عاجز گشته است اطاق بیرون رفت و در فضای خانه روی دل را بشطر اقدس [۲] توجه داده از جمال قدم تأیید طلبید [۳] شیعه می گوید: «تنها باید سر تعظیم به قصد عبودیت به آن آفریدگار پاک فرود آورده شود و سجده یعنی پیشانی را بر زمین سائیدن بقصد بندگی در مذهب شیعه مخصوص به خدا و برای غیرخدا سجده جایز نیست بلکه کفر و شرک است (صفحه ۶۲ شیعه چه می گوید) درخواست ما فقط از خداوند جهان است و دعاهای ما در حرم پیامبر گرامی و ائمه بدان معنی است که آنان را واسطه و شفیع قرار می دهیم حتی برای ورود به حرم شریفشان از خداوند متعال اذن و اجازه می طلبیم أادخل یا الله… و اگر کلیه ی دعاها و زیارت نامه ها را مطالعه کنیم درمی یابیم «در هیچ کجا استقلالی برای خاندان
رسالت ذکر نشده است بلکه در همه جای آنها را واسطه خوانده اند (صفحه ۲۳۱ شبهای پیشاور) شفاعت نیز به اذن آن ذات یکتا است و که را این جرأت است که در پیشگاه او به شفاعت برخیزد. «من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه…» آیه ۲۵۵ سوره ی بقره.
اینکه به نگاشتن جملاتی که پس از زیارت حضرت حسین علیه السلام خوانده می شود می پردازیم تا بیشتر به عقیده ی شیعیان پی ببریم:
«اللهم انی صلیت و رکعت و سجدت لک وحدک لا شریک لک لان الصلوه و الرکوع و السجود لا یکون الا لک لانک انت الله لا اله الا انت» خدایا من تنها برای تو که شریک نداری نماز گزاردم و رکوع و سجود جز برای تو و به خاطر تو صحیح نیست زیرا تویی آن خدائی که جز تو خدائی نیست (صفحه ۶۶ شیعه چه می گوید).
حال که آقای میرزا حسینعلی شیعیان را مشرک قلمداد کرده [۴] باید بگوئیم بهائیان عقاید خود را بررسی و
نظر شیعه را مطالعه نمایند و بعد از آن قضاوت کنند چه کسانی مشرکند بدیهی است می گویند افرادی مشرکند که انسانی ناتوان را پرستش می کنند. «لهم قلوب لا یفقهون بها و لهم اعین لا یبصرون بها لهم آذان لا یسمعون بها اولئک کالانعام بل هم اضل» ترجمه:
آنها را دلهائی است بی ادراک و معرفت و دیده هایی بی نور بصیرت و گوشهایی ناشنوای حقیقت آنها مانند چهارپایند بلکه بسی گمراه ترند آیه ۱۷۹ سوره ی اعراف.
پاورقی:
[۱] صفحه ی ۴۲۰ مصابیح هدایت جلد چهارم.
[۲] مقصود عکا است صفحه ی ۱۶۹ جلد اول و صفحه ی ۱۹۸ جلد چهارم اسرار الاثار.
[۳] صفحه ی ۴۴ مصابیح هدایت جلد ۵.
[۴] صفحه ی ۵۹۵ رحیق مختوم جلد اول.