عبدالبهاء در ۲۸ نوامبر ۱۹۲۱میلادی ، در سن هفتاد و هشت سالگی درگذشت . درارتباط با وقایع رخ داده شده پس از درگذشت عبدالبهاء در صفحه ۶۳۸ کتاب قرن بدیع اثر قلم شوقی افندی ، ترجمه ی نصر الله مودّت آورده شده:
“جرائد و مطبوعات مهمّه ی عالم نیز از قبیل “تایمز لندن”، “مورنینگ پست”، “دیلی میل”، “نیویورک رلد”، “لوتان”، ” تایمز هندوستان ” و عدّه ی دیگر از او راق و نشریّات در اقطار متعدّده و السنهء مختلفه در این مصیبت بدرج مقالات مشروحه پرداختند و بتجلیل و تکریم نفس مقدّسی که در راه اتّحاد و اتّفاق عالم انسان و تأسیس صلح عمومی و تأمین رخاء و سعادت بشری چنان خدمات گرانبهائی اهدا نموده مألوف گشتند. ”
*) نکات مهمی که از مطالب فوق برداشت می شود به شرح زیر است:
۱- پس از مرگ عبدالبهاء ،جرائد و مطبوعات وابسته به آمریکا و انگلستان بار دیگر از او حمایت و طرفداری کردند.
۲- در مقالاتی که در ارتباط با عبدالبهاء از سوی مطبوعات وابسته به استعمار درج شده بود ، عباس افندی (عبدالبهاء) را به عنوان فردی که صلح عمومی را تأسیس نموده معرفی کردند، لذا این مورد ربطی به منصوب شدنش از طرف خدا ندارد.
همچنین در صفحه۶۴۰ کتاب قرن بدیع آورده شده:
” در عقب عرش مطهّر اعضاء عائلهء مبارکه و از وراء آنها نمایندهء عالی مقام حکومت انگلستان سِر هربرت ساموئل و حاکم قدس شریف سِر رونالد استورس و حاکم فنیقیّه سّر استوارت سایمس حرکت میکردند”
مطلب فوق نیز، سند دیگری در ارتباط با پشتیبانی حکومت انگلستان از رهبر سوم بهائیان می باشد.
عبدالبهاء در وصیت نامه? خود (الواح وصایا) نوه دختری خویش شوقی افندی را به جانشینی خود انتخاب نمود.
از تألیفات عبدالبهاء می توان به مقاله ی سیاح ، تاریخ دوره ی اول امر به فارسی ، رساله سیاسیه،رساله مدنیه ،مکاتیب مشتمل بر الواح مختلفه (فارسی و عربی ) ، الواح وصایا، تذکره الوفاء،خطابات عبدالبهاء، بعضی مناجاتهای فارسی و عربی اشاره کرد.
بعد از فوت عبدالبهاء در آمریکا اختلاف دیگری به میان آمد . یعنی جماعتی کثیر از بهائیان آمریکا به تبعیت میرزا احمد سهراب و یکی از خانم های آمریکایی بر ضد محافل روحانی قیام کرده و انجمنی به اسم تاریخ جدید تشکیل دادند.
*) احمد سهراب کسی است که از فرمان شوقی سر باز زد و وصیتنامه عباس افندی که در آن شوقی را جانشین خود شمرده بود جعلی و ساختگی تلقی نمود.
http://okaliptoos.blogfa.com
