دوربان – گذشته و آینده

بخش اول بیش از نیم قرن است که سرزمین فلسطین شاهد بربریت و نژادپرستی‏های صهیونیست است و هر چه زمان به جلو می‏رود، خشونت صهیونیست‏ها با توجه به تقویت توان تسلیحاتی آنان نمود بیشتری پیدا کرده و شمار قربانیان جنایت از هزاران تن فراتر رفته و اسرائیل غاصب تا کنون بر گفته اولین نخست وزیر و مؤسس این رژیم (بن گورین) پای بند بوده و توان نظامی خود را بر کشورهای عربی برتری می‏دهد.
(۱) دنیا نظاره‏گر از بین رفتن جوانان فلسطینی می‏باشد، که فقط به جرم دفاع از خانه و کشور خود با سنگ پرانی به جنگ غاصبان رفته‏اند.
یعنی عدم موازنه قوا بین طرفین منازعه بخوبی مشهود است.
ملت فلسطین از مقاومت جنوب لبنان آموخته‏اند که فقط با تکیه و اعتماد به خدا، ایمان، عزم راسخ و روحیه شهادت طلبانه می‏توان با رژیم غاصب صهیونیست مبارزه کرد.
همانطور که حزب‏الله توانست صهیونیست‏ها را با خفت مجبور به فرار نماید.فلسطینیان بویژه بعد از یک دهه سپری شده به پای میز مذکرات صلح (اسلو، شرم الشیخ و…..) متوجه شدند که سازمان‏های عریض و طویل تحت‏شعارهای مقدسی چون حقوق بشر و صلح، ملعبه دست قدرت‏های جهانخوار هستند که حتی نمی‏توانند یک قطعنامه علیه متجاوز صادر کنند; چرا که بازدارندگی از سوی رهبران رژیم اسرائیلی با هدف بازداشتن کشورهای عربی و اسلامی از انجام اقدامات خصمانه علیه این رژیم مد نظر بوده است.البته امنیت در اولویت اصلی استراتژیک اسرائیل قرار گرفته و همواره تلاش نموده برتری نظامی و تسلیحاتی خود را به کشورهای منطقه نشان دهد و مقاومت فلسطین را تضعیف نماید.
به نظر برخی صاحبنظران، نظریه بازدارندگی یعنی: «تامین توانمندی‏های لازم در کشور بازدارنده با هدف متقاعد نمودن طرف مقابل و یا مجبور نمودن وی به چشم پوشی از رفتاری معین و یا وادار نمودن دشمن به انصراف از تصمیمات اتخاذ شده.
» (۲) انتفاضه جدید با حرکت پویا و مصمم در جهت ریشه کن کردن رژیم صهیونیستی تا محو و نابودی کامل قدم برداشت، یعنی تفوق نظامی نه تنها موفق به توقف مقاومت فلسطینی‏ها نشده بلکه بر سرعت و شدت آن افزوده است و در این مدت کوتاه، صهیونیست‏ها با همه تجهیزات نظامی و پشتیبانی امریکا و غرب و با توجه به برتری توان نظامی خود (از جمله تکنولوژی هسته‏ای)، مستاصل و سردرگم شده و نتوانسته‏اند انتفاضه مردمی را خاموش نمایند.
لذا شارون، جنایتکار جنگی با سابقه قتل عام در صبرا و شتیلا، با شعار نابودی و طرح جدید وارد عمل شد.
طرح وی شامل ابعاد زیر بود: ۱.تنگ‏تر کردن حلقه فشار بر فلسطینیان.۲.فشار اقتصادی و غذایی (قطع آب و برق).(۳) ۳.بمباران تاسیسات زیر بنایی فلسطین.۴.ترور رهبران عملیاتی فلسطین (که به معنای اعدام بدون محاکمه است).(۴) ۵.تقویت نسل کشی.
با توجه به مقاومت ملت فلسطین، طرح شارون به بن بست رسیده و به انزوای بین‏المللی انجامیده است، بگونه‏ای که در بلژیک، پشت میز محاکمه، شارون به عنوان جنایتکار جنگی مطرح شد و نیز در کشورهای اروپایی، شاهد تظاهرات علیه صهیونیست‏ها می‏باشیم.
صدور تسلیحات پیشرفته به کشورهای عربی و اسلام نیز موازنه را به نفع اعراب تغییر داده است.
بازدارندگی اسرائیل و استمرار مقاومت مردم فلسطین به انتفاضه اول (۱۹۸۷) یا انتفاضه بزرگ انجامید، که با صلح مادرید در سال ۱۹۹۱، فروکش نموده و به تشکیل دولت‏خودگران فلسطین، در سال ۱۹۹۳ انجامید.
قبل از فروپاشی نظام شوروی سابق، اسرائیل به موجودیت فلسطین اعتراف کرده بود.
۷ سال بعد از انتفاضه اول، شارون محکوم شد.
انتفاضه مسجد الاقصی با ویژگی مردمی بودن، نشان داد که اسرائیل کارآمدی تسلیحاتی خود را از دست داده است.
حال می‏توان پرسید که آیا راهبرد بازدارندگی اسرائیل مانع دفاع فلسطینیان شده است؟ با توجه به افزایش روند نژاد پرستی و خشونت‏های جدید بخصوص ادامه حمله صهیونیست‏ها به مردم بی‏دفاع فلسطین اشغالی، مجمع عمومی سازمان ملل متحد طی قطعنامه شماره ۱۱۱/۵۲، موضوع برگزاری این کنفرانس جهانی نژادپرستی، تبعیض نژادی، بیگانه ستیزی و نابرابری‏های مربوطه را به تصویب رسانید و در پی آن اجلاس‏های منطقه‏ای برگزار گردید.
بخش دوم در راستای بررسی وضعیت موضوعات چهارگانه نژاد پرستی، تبعیض نژادی، بیگانه ستیزی، نابرابری‏های مربوطه، سازمان ملل متحد اقدام به برگزاری اجلاس‏های مقدماتی منطقه‏ای در آسیا و اقیانوسیه، افریقا، امریکا، امریکای لاتین و اروپا نمود (۵) و راه درازی از ژنو، سانتیاگو، شیلی، داکا و تهران طی نمود که به دوربان ختم گردید.
جمع بندی نهایی بررسی قطعنامه و دستور کار این اجلاس، به اجلاس جهانی افریقای جنوبی در شهر دوربان مؤکول گردید.
این اجلاس از تاریخ ۲۸ آگوست الی ۷ سپتامبر ۲۰۰۱، برابر با ۴ الی ۱۶ شهریور ۱۳۸۰ در سه بخش زیر برگزار گردید.
– ۲۶ الی ۲۸ آگوست: برنامه جوانان – ۲۸ آگوست الی ۱ سپتامبر: برنامه گروه‏های غیردولتی – ۲ الی ۷ سپتامبر: برنامه گروه‏های دولتی لذا کمیساریای عالی حقوق بشر و دبیر کل اجلاس، طی بیانیه‏ای اعلام کرده بود که هر گاه کشورهای عربی و اسلامی موضوع صهیونیزم را مطرح نمایند، اجلاس با شکست روبرو می‏گردد.
بر همین اساس، انتظار می‏رفت این موضوع جایی برای بحث و گفتگو در اجلاس جهانی نداشته باشد.
حال آنکه تظاهرات ضد صهیونیستی از همان روز اول برگزاری اجلاس به طور دائم جریان داشت و در آن برابری صهیونیزم با نژادپرستی مطرح گردید.
کلیه گروه‏های غیر دولتی، حتی یهودیان مخالف صهیونیسم نیز شرکت فعال داشتند.
در پلاکاردها مضامین مختلف از جمله برابری صهیونیست‏با نژادپرستی قابل مشاهده بود.
(۶) حضور گروه‏های غیر دولتی در پشتیبانی از این تظاهرات چشم گیر بود و توجه خبرنگاران ملی، بین‏المللی و جهانی را به خود معطوف داشت.
اهداف اجلاس اهداف برگزاری این اجلاس عبارت بودند از: بررسی وضع موجود: ۱- ارزیابی پیشرفت‏های حاصل علیه تبعیض نژادی و شناسایی موانع موجود.
۲- بازنگری عوامل سیاسی، تاریخی، اقتصادی، فرهنگی و….
مؤثر بر بروز نژادپرستی، تاریخچه و دلایل آن.
انجام فعالیت‏های فرهنگی شامل: ۱- ارتقاء سطح آگاهی مردم نسبت‏به نژاد پرستی.
۲- تهیه معیارهای کاربردی برای مبارزه با نژاد پرستی، تبعیض نژادی و…
، به همراه ارائه طرح‏های استراتژیک به منظور تهیه و تدوین قطعنامه و برنامه عمل.
۳- بررسی راه و روش‏ها و ابزار تضمین کننده اجرای معیارهای تعیین شده در اجلاس.
راهکارهای عملی به شرح زیر: ۱- تداوم برقراری ارتباط بین کشورهای مناطق مورد تبعیض قرار گرفته شده.
۲- ایجاد فرصت در بهره‏برداری از تجارب یکدیگر.
پیشنهادهای اجلاس: ۱- ارتقاء تاثیر فعالیت‏های سازمان ملل متحد.
۲- توصیه‏های کاربردی برای اقدامات ملی، منطقه‏ای و جهانی در مبارزه با انواع نژاد پرستی.
۳- حصول اطمینان از صرف منابع مالی سازمان ملل متحد در راستای مبارزه با عناوین اجلاس.
موضوع اجلاس در شهر دوربان موضوعات اصلی زیر مورد بحث و بررسی قرار گرفت: ۱- تعیین منابع و اشکال جدید نژاد پرستی و….
۲- ارائه استراتژی‏های دستیابی به برابری و تساوی کاملی که در برگیرنده همکاری‏های جهان و تقویت‏سازمان ملل متحد در مبارزه با عناوین چهارگانه اجلاس است.
۳- مشخص نمودن قربانیان نژادپرستی و…
، جبران یا پرداخت غرامت در سطوح ملی، منطقه‏ای و جهانی.
مواردی نیز با توجه به اهداف و موضوعات تعیین شده اجلاس مورد مناقشه بود که اهم آنها عبارتند از: ۱- تاکید بر محکومیت نسل کشی یهودیان (حال آنکه این واژه را باید بصورت عام به کلیه وقایع نسل کشی تسری داد).
۲- بررسی وضعیت فلسطین اشغالی و موارد نسل کشی در این سرزمین.
در بررسی زمینه‏های نژادپرستی، قربانیان آن و عوامل چند گانه تبعیض نیز وحدت نظری وجود داشت.
(۷) جهانی شدن و آزادی بیان با نژادپرستی و…
نیز منافات داشته و همین عوامل موجب ارائه روش‏های پیگیری متفاوتی برای تصمیمات اتخاذ شده در مورد عناوین چهارگانه اجلاس گردید.
در این اجلاس، گروه‏های غیردولتی در ۸ کمیته کاری شرکت نموده و بندهای قطعنامه و برنامه عمل را یک به یک به تناسب موضوع مورد بررسی و تجدید نظر و اصلاح قرار دادند.
(۸) اعضای انجمن زنان مسلمان پژوهشگر نیز در این گروه‏های کاری مشارکت فعال داشت.
به علاوه، مقاله‏ای تحت عنوان [ How about Follow up ] در روز ۳۰ آگوست ۲۰۰۱ ارائه شد.
بیانیه نهایی این انجمن نیز در سالن اصلی اجلاس قرائت گردید.
در اجلاس جهانی دوربان نیز شکست دیپلماتیک و رسواگری رژیم اسرائیل به اوج خود رسید و تعداد حداقل ۳۵۰۰ گروه غیر دولتی یک صدا رژیم صهیونیستی را به عنوان یک رژیم نژادپرست و نسل کش، محکوم نمودند و از سازمان ملل متحد خواستار بازگرداندن ماده ۳۳ مصوبات مجمع عمومی (برابری صهیونیست‏با نژادپرستی) و تنبیه و مجازات این رژیم شدند.
تظاهرات ده‏ها هزار نفری از همه ادیان و نژاد و فرق (حتی یهودیان مخالف رژیم صهیونیسم)، در سراسر جهان، رژیم غاصب را در بن بست قرار داد.
گروه دولتی در اجلاس دوربان با فشار و تحمیل و تهدید کشورهای امریکا و اتحادیه اروپا مجبور به حذف این ماده شد.
تا آنجا که وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران بیانیه‏ای جداگانه در اعتراض به این امر صادر نمود.
غاصبان صهیونیست‏برای نجات خود از این وضعیت و انحراف جهانیان از فجایع فلسطین، با توجه به جنگ روانی علیه دشمنان این رژیم، واقعه ۱۱ سپتامبر را تدارک دیدند.
(۹) (این واقعه، شکنندگی و ضربه‏پذیری امریکا که مدعی رهبریت و امنیت در نظم نوین جهانی بود را نشان داد).
دلایل اظهار شده در مورد شرکت صهیونیست‏ها در واقعه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ عبارت است از: – مرخصی ۴۰۰۰ کارمند یهودی شاغل در برج‏های دو قلوی تجاری.
– بیرون بردن سرمایه‏های سهام داران یهودی از دو شرکت‏یونانید و امریکن ایر لاینز.
– تعویق سفر شارون به نیویورک (از طرف موساد).
این برنامه‏ریزی سیستماتیک و از قبل از تعیین شده به گفته کارشناسان، از عهده سازمانی چون موساد بر می‏آید.
بخش سوم بعد از این رخداد و توجه جهانیان به این موضوع، سوء استفاده از موقعیت‏برای سرکوب وحشیانه فلسطینیان و حملات هوایی به جنوب لبنان توسط اسرائیل انجام شد.
جهان غرب همیشه برای دستیابی به اهداف خود، هر گاه با رکود اقتصادی روبرو می‏گردد، به شعارهای فریبنده‏ای مانند حمایت از صلح، عدالت، دموکراسی، امنیت، برابری و تساوی توسل جسته و عملا به محو اینگونه مفاهیم اقدام نموده است.
آیا هدف، تحریک افکار عمومی جهان علیه مسلمانان مخالف اسرائیل غاصب نبوده است؟ کشور امریکا که رهبری نظام نوین جهانی را بر عهده دارد، نشان داد که قادر به بازداشتن فلسطینی‏ها از تعیین حق سرنوشت و بازگشت‏به سرزمین‏شان نمی‏باشد.
همانگونه که با انجام کودتا در شیلی، پاناما و…
ناکام مانده است.این شیوه جدید یعنی استفاده از افراد برای انجام عملیات تروریستی که اثرش بیشتر از حمله نظامی به کشورهای مختلف می‏باشد، رسانه‏ها را نیز در سانسور خبری، نسبت‏به جنایات انجام شده امریکا به مردم قرار می‏دهد.
به عبارت دیگر، از نشان دادن صحنه‏های دلخراش حمله خود به مردم بی‏گناه (کودک، زن، و….) جلوگیری نموده است; چرا که نشان دادن نتایج فجایع موجب اعتراض مردم آمریکا نسبت‏به نوع فعالیت‏های سیاسی برون مرزی آمریکا می‏گردد.
دیگر این که کشور امریکا از مهاجرین تشکیل یافته، اما تدریجا این تفکر غالب شده که در این کشور برخی «آمریکایی‏تر» می‏باشند.
لذا مردم پس از اطلاع از این حادثه، اگر چه در سکوت فرو رفته بودند، اما به دنبال مسببی می‏گشتند که «آمریکایی‏تر» نبوده بلکه یک مرد عرب تحت‏حمایت طالبان در افغانستان باشد.
نگرش ارائه شده از افغانستان در امریکا بگونه‏ای است که این کشور، مردمی فقیر و با فرهنگ ضعیف و بالاخره از نژاد کمترند.
طبق گزارش مؤسسه علوم و تکنولوژی دانشگاه نیچستر، هر گاه بتوان پذیرفت که اینگونه عملیات‏ها که کمتر اتفاق می‏افتد، از ناحیه معدودی از افراد رخ داده باشد، باید «حس امنیت‏» یا دستگاه امنیتی را مورد سؤال قرار داد.
در نهایت، همانگونه که ذکر گردید، جهان غرب با واسطه برخی از افراد آموزش دیده، اقدام به ترور سران کشورها و یا…
نموده است.
این امر در طول زمان بارها تکرار شده است.
موضوع توطئه، تئوری‏های مربوط به آن و تروریسم نیز در شمار عواملی است که در جای خود قابل بررسی است.
نتیجه: بدون تردید آنچه در فلسطین اتفاق افتاد و پس از آن در دوربان نمود عینی‏تری یافت، بر شکست ناپذیری زورمداران خط بطلان کشید; زیرا نه تنها استراتژی بازدارندگی اسرائیل و هم‏پیمانانش را رد نمود و منجر به تظاهرات دوربان گردید بلکه سایر مظاهر نسل کشی و نژادپرستی و…
نیز در «دوربان‏» مورد اعتراض مردم جهان واقع شد و مفاهیم صلح، عدالت، امنیت و…
بار دیگر مورد توجه جهانیان قرار گرفت.
پی‏نوشت‏ها: ۱) علیرضا ازغندی و جلیل روشندل، مسائل نظامی و استراتژیک معاصر، تهران، سمت، ۱۳۷۴، ص ۲۰۴.
۲) حمیدی قناص الحمیدی، الخیار النووی فی الفکر الاشراتیجی الاسرائیلی(۱۹۹۰-۱۹۴۸)، کویت، شرکت الربیعان للنشر و التوزیع، ص ۱۶۲.
۳) طبق اعلام فائو ۲۷۰ هزار فلسطینی قادر به تامین خوراک خود نمی‏باشند.
۴) تا کنون ترور ۶۸۰ نفر را علنا اعلام نموده‏اند.
۵) یادآور می‏شود اجلاس مقدماتی آسیا و اقیانوسیه سال گذشته در تهران برگزار شد.
۶) مجمع عمومی سازمان ملل متحد، طی قطعنامه سال ۱۹۷۵ صهیونیست را برابر با نژاد پرستی بر شمرده، اما در سال ۱۹۹۱ در قطعنامه دیگری موضوع را ملغی اعلام نموده بود.
۷) جهان غرب تنها به ۳۰ سال گذشته، یعنی از سال ۱۹۷۵ تا زمان حاضر نظر داشت; در حالی که گروه‏های شرکت‏کننده به سابقه استعمار جهان غرب طی قرون گذشته اشاره داشته‏اند.
۸) مدت زمان تعیین شده برای قرائت‏بیانیه سه دقیقه بود.
۹) شکاگو ایندی میدیا» نیز CNN را به دلیل پخش صحنه‏هایی از تصاویر ساختگی مربوط به خوشحالی فلسطینیان در پی حمله به امریکا، این خبرگزاری را به تحریک نمودن احساسات ضد عرب متهم نموده و موجبات خشم و نفرت نسبت‏به مردم فلسطین را فراهم نمود.
دکتر پوراندخت فاضلیان