رقیبان زندگی مشترک

زمانی که دو نفر با هم ازدواج می کنند ، دوستان همسر، ارتباطات با قی مانده از قبل و
مجموعه ی خواهران و برادران همسر، ممکن است باعث ترس و حسادت شود . روابط
متعلق به گذشته، احتمالاً بعد از ازدواج تغییر خواهند کرد . تازه عروس و دامادها ، اغلب
برای بیرون رفتن با دوستان قدیمی و یا ارتباط با آنها دچار مشکل می شوند . حفظ
دوستیهای قدیمی ، محتاج به گفتگوی محتاطانه است وباید به نیاز همسر توجه شود . پس از
ازدواج همسران از این که تمام وقتشان را با هم می گذرانند خسته می شوند. از طرف دیگ ر ،
اگر یکی از آنها احساس کند که به خاطر دوستان قدیمی اش از طرف همسر طرد شده یا
مورد بی توجهی قرار گرفته ا ست، مسایل و مشکلات جدیدی ظاهر می شوند . واقعیت
اساسی در این مورد، ترس است . ما از این که مورد توجه نباشیم و از این که دوستیهای
قدیمی اهمیتی بیشتر از ارتباط زناشویی داشته باشند، می ترسیم . همسران لازم است که
درباره ی همه ی این موارد با هم صادقانه بحث کنند و به طور شفاف، تعادلی را بین ازدواج
و دوستی ها و ارتباطات دیگر خود، مانند روابط خویشاوندی و روابط کاری برقرار کنند.
و دوم این که برای خطری که از آن « می ترسیم » اول از همه باید آگاه باشیم که
تدبیری بیاندیشیم و کاری انجام دهیم . اگر خانمی از ارتباط همسر ش با خانمی « می ترسیم »
دیگر می ترسد، این لزوماً بدین معنا نیست که ترس خود را نادیده بگیرد . بلکه لازم است
و « مشور ت » اول از همه بداند که می ترسد و دوم این که تدبیری بیاندیشد و در این مرحله
بسیار اهمیت دارد . در اندیشیدن تدبیر ، بسیار بجاست که از نظرات افراد امین، « مشاوره »
متخصص و با تجربه استفاده کنیم.
ازدواج ارتباطی شکستنی و ظریف است . ما باید بسیار مواظب باشیم که کاری
انجام ندهیم که به زیان همسرمان باشد و یا تهدید کننده ی همسرمان باشد و این شاید بدین
معنی باشد که باید برخی از دوستی ها و روابط فعلی ، در خلال زمان روی به سردی نهد؛ هر
چند ما برای آن ارتباطات ارزش قا یل باشیم . چرا که برخی اوقات آنها می توانند رنج و
زحمت بسیاری برای همسر ما ایجاد کنند.
خانواده و دوستان همسر و بعضاً افرادی که رابطه ی عاشقانه ی قبلی با آنها داشته ایم، با
معنی ترین رقیبان زندگی مشترک هستند . رابط ه ی زناشویی مکرراً با روابط دیگر برسر
همانند بازی طناب کشی در ستیز و کشمکش است. « توجه » و « زمان »
اگر توجه ما ابتدائاً به دوستان باشد ، یا این که خود را تصمیم گیرنده ی نهایی در هر
تعارضی بدانیم ، منازعاتی پیش می آید که می تواند به جدایی منجر شود . و اگر توجه ب ه
خانواده ی خودمان باش د ، کشمشها و اختلاف بین همسر و خواهر و برادر را باعث می شویم
و به آن اختلافها و تعارضها دامن می زنیم.
اگر توجه تنها به همسر باشد و دوستان و خانواد ه را مورد بی مهری قرار دهیم ، به آرامی
آنها را از دست می دهیم و در انتها به دلیل فقدان آن ها همسرمان را سرزنش خواهیم کرد .
لازم است که بین این منابع قدرت، تعادل برقرار کنیم.