روابط زناشویی و ترکیب مطلوب احساسات

از جمله عوامل اساسی و بسیار مهم برای یک زندگی پایدار و موفق وجود احساس مهر و محبت میان زن و شوهران می‏باشد. بدون شک تمامی زوجین مشتاق صمیمیت، شور و نشاط، اقدامات محبت‏آمیز و تعریف و تحسین یکدیگر می‏باشند. همگی آنان آرزو دارند در کنار همدیگر لحظاتی خوش و لذت‏بخش را داشته باشند. بدیهی است چنانچه زوجین در جهت تقویت صمیمیت و پرورش احساس مهر و محبت میان خود بی ‏تفاوت باشند و یا گام برندارند، طولی نخواهد کشید که روابطشان دچار سردی خواهد شد و آنگاه لب به شکوه و شکایت خواهند گشود که شعله‏های شور و اشتیاق در همسرشان رو به افول و خاموشی نهاده است!
خانمها شیفته رفتارهای صمیمانه و مهر و محبت از ناحیه شوهرشان هستند و انتظارشان این است که این نیازشان از طرف شوهرشان تأمین شود. آنان دوست دارند در فضای مقدسی باشند، فضایی که تنها از آنِ آنان و شوهرشان باشد به نحوی که در آن لحظات شوهرشان فقط به آنان فکر کند. اما، زنی که پیوسته از شوهرش به دلیل اینکه رفتار محبت‏آمیز ندارد مرتب انتقاد می‏کند و یا از او انتقاد می‏کند که چرا احساسش را بر زبان جاری نمی‏سازد، فرصتی برای رفتار مهرانگیز و محبت مرد باقی نمی‏گذارد.
از طرف دیگر مردها نیز باید توانایی ابراز احساسات را بیاموزند و در خود تقویت کنند و صرفا همیشه در مقام حل مشکلات نباشند. آنان باید صادقانه ناراحتی و تألماتشان را ابراز نموده و همیشه در پی سرکوب احساسات در خود نباشند. آنان نباید با این بهانه که دارای مشغله ذهنی هستند از همسر و کانون خانوادگیشان فاصله بگیرند. مردها حتی اگر حرف چندانی برای گفتگو با همسرشان نداشته باشند وقتی به سخنان زن خود با دقت گوش می‏دهند، آنان این رفتار را به حساب توجه داشتن خواهند گذاشت و این موضوع برای خانمها بسیار مهم است.
در هر صورت زن و شوهر نباید به روابطشان بی‏توجه باشند. بها ندادن به مهر و محبت فی‏مابین و عدم ابراز آن نشانه بی‏احترامی و بی‏علاقگی می‏باشد. به معنای شاکر نبودن و بدین معناست که قدر آنچه را که داریم نمی‏دانیم و یا اینکه نسبت به آن بی‏توجه هستیم.
هم زن و هم مرد نیازها، امیال، خواسته‏ها، رؤیاها و عادتهایی از گذشته و برای آینده دارند. هر دو آنان به حمایت، مهر، عشق و توجه نیاز دارند. بنابراین در زندگی، چانچه زن و مرد روابط متعادلی داشته باشند آنان به ترکیب احساسات و رفتارهای خود خواهند اندیشید. ترکیبی که آمیخته‏ای از خواسته‏های طرفین در میان و مطرح باشد. در یک رابطه زناشویی متعادل زن و مرد مهربان و دلسوز هم خواهند بود. آنان از عزت و حرمت نفس نیز برخوردار می‏باشند. در یک رابطه زناشویی محبت‏آمیز ترکیب ایده‏آلی از توجه به خود و همسر و حسن نیت وجود خواهد داشت. برخی از خانمها و آقایان نه نسبت به خود احساس خوبی دارند و نه در برخورد با همسرشان حسن نیت خانواده و تربیت / نکته‏ ها نشان می‏دهند. آنان دقیقا خواسته‏های خود را نمی ‏شناسند و یا اصولاً اقدامی برای تحقق خواسته‏های خود و همسرشان از خود نشان نمی‏دهند. آنان از آنجایی که نسبت به خود احساس خوبی ندارند نمی‏توانند در برخورد با همسرشان حسن نیت و توجه کافی داشته باشند. به همین دلیل مرتب جنبه‏های منفی همسر و روابط خود را پیش چشم دارند. بنابراین همه گاه سرزنش کرده و شاکی هستند. این دسته افراد لازم است نسبت به همسر خود حسن نیت داشته، لغزشهایشان را بخشیده و به طور کلی او را درک کنند. آنان در ابتدا باید خودشان را دوست داشته باشند و برای خودشان احترام قایل شوند در غیر این صورت قادر نخواهند بود تا دیگران را دوست بدارند و به آنان احترام بگذارند.
برخی از زنان در برخورد با شوهرشان حسن نیت فراوانی دارند اما بالکل به خودشان بی‏توجهند. این خانمها با رفع نیاز و خواسته‏های دیگران به احساس بهتری دست می‏یابند. آنان مهربان هستند و بی‏آنکه بدانند با رسیدگی به دیگران و برآورده ساختن خواسته‏های آنان کاستیهای درون خود را پر می‏کنند. آنان به شوهر خود رسیدگی می‏کنند اما از نیازها و خواسته‏های خود غافل می‏مانند و اغلب بر این گمانند که راه و چاره دیگری وجود ندارد و بدین ترتیب خود به خود ناتوانیشان را می‏پذیرند. بر عکس، برخی از خانمها از خود به طرزی خوب و عالی مراقبت و توجه می‏نمایند اما در برخورد با شوهرشان فاقد این خصلت و حسن نیت می‏باشند. آنان مدام در این فکر هستند که شوهرشان رفتاری غیر منصفانه داشته و بی‏فکر و بی‏ملاحظه است. اما کسی که به خود توجه دارد لاجرم باید به دیگران و شوهر خود نیز مهر بورزد و او را دوست بدارد. این دسته باید آگاه باشند که شوهرشان نیز بیشترین سعی و تلاش را مبذول می‏دارد تا در حدی عالی ظاهر شود و بهترین زندگی را برای همسر خود فراهم آورد.
یک زن و یا مرد باید مدبر، مطمئن، متوجه و همکار و معاون در روابط زناشویی باشند. آنان لازم است به روابط زناشویی خود علاقه و دلبستگی نشان دهند و از محبت و علاقه به خود و حسن نیت در قبال همسرشان برخوردار باشند. اگر هم زن و هم مرد صرفا متوجه و شیفته خود باشند و در قبال همسرشان محبت و حسن نیت نداشته باشند در شرایط اختلاف و تنش به زندگی خود ادامه خواهند داد. حال آنکه زن و مرد باید نیازها و علایق یکدیگر را شناخته و رفتارهای نامطلوبی را که قابل برطرف کردن است، حل و برای آنهایی که به نظرشان غیر منطقی می‏آید چاره‏اندیشی نمایند. البته گاهی نیاز و رفتار همسر به نظر طرف دیگر غیر منطقی می‏آید اما با بررسی و اندیشه بیشتر و دوری از تعصب بی‏جا و کنار گذاشتن علایق شخصی، چه بسا بعدا منطقی باشد. به طور کلی هم زن و هم مرد باید بتوانند ترکیبی مطلوب از خواسته ‏ها و رفتارها و نیازهای خود را بوجود آورند. البته باید توجه داشت با راهنمایی و توصیه و پند و اندرز مستقیم نمی‏توان ترکیب مطلوبی از احساسات و رفتارها ساخت. یک مرد نیازی به راهنمایی، پیشنهاد، گوشزد و یا اصلاح از طرف زن خود ندارد و یک زن بیش از هر چیز به توجه و محبت بیشتر نیازمند است. به عبارت دیگر برای تحکیم پایه‏های زندگی و روابط زناشویی و ایجاد صمیمیت افزونتر خانمها به مهر و محبت بیشتر و آقایان به راهنمایی کمتر نیازمندند. هر دو آنان باید در راه بسط این صمیمیت جدی و کوشا باشند