زگیل

ویروس‏هایی که باعث بوجود آمدن زگیل می‏شوند مربوط به خانواده‏ای از ویروس‏ها بنام پاپیلوما هستند. ظاهر یک زگیل بستگی به محل پیدایش آن دارد. زگیل‏ها معمولاً به رنگ پوست بوده و در لمس زبر و ناصاف هستند، اما گاهی هم می‏توانند تیره یا صاف و هموار باشند.

انواع زگیل کدام است؟
 زگیل‏ها انواع مختلفی دارند که عبارتند از:
  – زگیل‏های معمولی
  – زگیل‏های کف پا
  – زگیل‏های صاف

  – زگیل‏های تناسلی

زگیل‏های معمولی:
  این نوع زگیل معمولاً اطراف ناخن، روی انشگتان و پشت دست بوجود می‏آید. این نوع زگیل‏ها بیشتر در قسمت‏هایی که در پوست خراشیدگی ایجاد شده است (مثلاً به دنبال جویدن ناخن‏ها یا کندن گوشه‏های ناخن) بوجود می‏آیند. زگیل‏های کف ‏پا:
 نوعی زگیل که معمولاً در کف‏پا ایجاد می‏شود و به تعداد زیاد و دسته دسته بوجود می‏آیند ”زگیل‏های معمولی به سمت خارج پوست برجسته نمی‏شوند زیرا فشار حاصل از راه رفتن روی کف‏پا باعث صاف و پهن شدن آنها شده و آنها را به داخل پوست فشار می‏دهد. در سطح این نوع زگیل‏ها اکثراً نقاط سیاهی دیده می‏شود که همان عروق خونی هستند که تغذیه زگیل را به عهده دارند. زگیل‏های کف‏پا ممکن است دردناک باشند، مثل اینکه سنگی در کفش باشد.زگیل‏های مسطح:
 این زگیل‏ها از زگیل‏های دیگر کوچک‏تر بوده، سطحی هموارتر دارند و اکثراً به تعداد زیاد ایجاد می‏شوند (۲۰ تا ۱۰۰ عدد)، ممکن است هر جایی از بدن را درگیر کنند ولی در کودکان بیشتر روی صورت بوجود می‏آیند. این زگیل‏ها بیشتر اوقات در آقایان در نواحی رویش ریش و در خانم‏ها روی ساق پا پیدا می‏شوند. که احتمال صدمه دیدن آن هنگام تراشیدن موهای این قسمت‏ها وجود دارد.زگیل‏های تناسلی:
  این زگیل‏ها مشکل شایع و نگران کننده‏ای در بالغین به شمار می‏روند و اکثراً کوچک و صاف هستند ولی می‏توانند باریک و بلند هم باشند. سطح آنها نرم بوده و بر خلاف بقیه زگیل‏ها زبر و پوسته‏پوسته نیستند. زگیل‏های تناسلی در خانم‏ها ممکن است، داخل مهبل یا گردن رحم، اطراف معقد و یا داخل راست روده را گرفتار کنند. ویروس‏هایی که عامل زگیل‏های تناسلی هستند به ندرت باعث زگیل‏های دست یا پا می‏شوند ولی می‏توانند باعث پدید آمدن زگیل‏هایی در دهان گردند. بنظر می‏رسد زگیل‏های تناسلی با سرطان‏های ناحیه تناسلی مرتبط باشند.
علت ابتلا به زگیل چیست؟
 زگیل‏ها می‏توانند از شخصی به شخص دیگر و گاهی بطور غیرمستقیم از طریق وسایل آلوده منتقل شوند. از زمان اولین تماس با ویروس تا زمانی که زگیل آنقدر بزرگ شود که با چشم قابل دیدن باشد معمولاً چندین ماه طول می‏کشد. خطر ابتلا به زگیل‏های دست، پا و زگیل‏های صاف کم است. در صورتی که زگیل‏های تناسلی بیشتر واگیردار هستند. بنابراین لازم است تدابیری بکار برده شوند که از انتقال زگیل‏های تناسلی از بیمار به همسر او جلوگیری شود. برخی، به علت ضعف ایمنی نسبت به ویروس زگیل هر بار که با این ویروس تماس پوستی پیدا می‏کنند، به ضایعات جدیدی مبتلا می‏شوند. اگر پوست به هر شکل آسیب ببیند، ویروس‏ها راحت‏تر زگیل ایجاد می‏کنند، به همین دلیل کودکانی که ناخن خود را می‏جوند یا گوشه‏های ناخن خود را می‏کنند، بیشتر مبتلا به زگیل می‏شوند.

  همانظوری که برخی از افراد خیلی زود مبتلا به سرماخوردگی می‏شوند، برخی نیز بیشتر از بقیه مبتلا به زگیل می‏شوند. همچنین بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر مستعد عفونت با ویروس‏های زگیل هستند.

آیا زگیل باید درمان شود؟

 در کودکان، معمولاً زگیل، بدون درمان و پس از طی دوره‏ای چند ماهه تا چند ساله ناپدید می‏شود. با این حال، از آنجا که احتمال گسترش زگیل به سایر نواحی بدن فرد مبتلا و یا انتقال آن به افراد دیگر وجود دارد، درمان زگیل منطقی به نظر می‏رسد. بویژه هنگامی که زگیل‏ها باعث ناراحتی یا درد شوند، درمان ضرورت می‏یابد. در زگیل‏های تناسلی مزمن، احتمال ابتلا به سرطان پوستی تا حدودی افزایش می‏یابد. همچنین در خانم‏های مبتلا به زگیل تناسلی احتمال ابتلا به سرطان گردن رحم بیشتر است. به همین دلایل، همه بالغین مبتلا به زگیل تناسلی باید تحت درمان قرار گیرند. تمامی خانم‏های مبتلا به زگیل تناسلی حتی پس از درمان باید بطور منظم آزمون پاپ‏اسمیر انجام دهند.

 چگونه می‏توان زگیل را درمان کرد؟
 متخصصین پوست بسته به سن بیمار و نوع زگیل، درمان‏های متفاوتی را به کار می‏برند. در کودکان، زگیل‏های متفاوتی را به کار می‏برند. در کودکان، زگیل‏های معمولی را می‏توان با استعمال روزانه ترکیبات حاوی اسید سالیسیلیک ضعیف درمان نمود. معمولاً این روش ناراحتی زیادی ایجاد نمی‏کند ولی ممکن است هفته‏ها طول بکشد تا نتایج قابل قبول بدست آید. اگر زگیل دردناک و زخمی شود، درمان بطور موقت باید متوقف گردد. روش دیگر درمان، استعمال موضعی کانتاریدین توسط پزشک متخصص پوست است که بعد از گذشت چند روز باعث بوجود آمدن تاولی زیر زگیل می‏شود و پزشک می‏تواند سقف این تاول را که حاوی ویروس‏های کشته شده زگیل است، بچیند.
  در بزرگسالان و نوجوانان، منجمد کردن با ازت مایع، درمان انتخابی می‏باشد. این روش درمانی خیلی دردناک نیست و پیدایش جوشگاه ناشی از آن نادر است. با این حال تکرار این درمان پس از یک تا سه هفته برای بهبودی کامل کلیه زگیل‏ها معمولاً ضروری است. سوزاندن با برق (کوتر کردن) روش دیگری است که زگیل طی یک مرحله در مطب برداشته می‏شود. احتمال ایجاد جوشگاه و درد، طی این روش بیشتر از منجمد کردن است.
  درمان زگیل‏های کف‏پا مشکل است زیرا قسمت اعظم زگیل زیر سطح پوست قرار دارد. روش‏های مختلف درمان آن عبارتند از: استفاده از چسب‏های اسید سالیسیلیک، استعمال مواد شیمیایی دیگر، استفاده از روش‏های جراحی مثل لیزر یا انجماد یا کوتر (سوزاندن). ممکن است لازم شود که بیمار برای کاهش تعریق پا، دارو مصرف نماید. تعداد زگیل‏های صاف معمولاً بیشتر از آن است که با روش‏های فوق‏الذکر درمان شوند. لذا بکار بردن روش‏های لایه برداری پوست با استفاده از استعمال روزانه اسید سالیسیلیک یا ترتینوئین توصیه می‏شود. در برخی از بالغین، درمان‏های دوره‏ای و مکرر در مطب لازم و ضروری است.
  معمولاً درمان زگیل‏های تناسلی از همه موارد مشکل‏تر است. ابتدا باید جای تمامی زگیل‏ها مشخص شود. این امر مستلزم معاینه مهبل و گردن رحم در خانم‏ها و راست روده در هر دو جنس است. ممکن است درمان مرتب و مکرر در مطب و با استفاده از برخی اسیدها یا منجمد کردن لازم باشد. گاهی داروی ”پودوفیلین“ جهت استعمال هفتگی در منزل تجویز می‏گردد.
  زگیل‏های تناسلی خیلی مقاوم یا خیلی بزرگ را باید با یکی از روش‏های جراحی درمان کرد. همسر بیمار نیز باید از نظر وجود زگیل‏های تناسلی معاینه شود. درمان زگیل‏های تناسلی گاهی بسیار مشکل است و حتی درمان‏های متعدد و مکرر هم موفقیت آن را تضمین نمی‏کند.
  لیزر برای تخریب برخی از انواع زگیل‏ها بکار می‏رود، ولی درمان با لیزرگران است. روش دیگر درمان زگیل، تزریق یک داروی ضدسرطانی به نام بلئومایسین به داخل هر زگیل است. البته تزریق آن دردناک است و گاهی عوارض جانبی دیگری نیز دارد.
  روش درمانی دیگر ایمونوتراپی است که بوسیله آن سیستم دفاعی بدن جهت نابودی ویروس زگیل تقویت می‏شود. برای درمان زگیل از ورش‏های مختلف ایمونوتراپی استفاده شده است. در یکی از این روش‏ها ابتدا سیستم ایمنی بدن بیمار را به یک ماده شیمیایی خاص، حساس می‏کنند. سپس این ماده را با غلضت مناسب بر روی زگیل‏ها می‏مالند بنحوی که واکنش حساسیتی خفیفی در اطراف زگیل تحت درمان رخ دهد. این واکنش آلرژیک می‏تواند باعث ناپدید شدن زگیل‏ها شود.
  همچنین می‏توان داروی ”اینترفرون“ را به داخل زگیل تزریق کرد که باعث تحریک و افزایش واکنش سیستم ایمنی فرد و به دنبال آن، از بین رفتن زگیل می‏شود. داروی دیگری که اخیراً در درمان زگیل بخصوص زگیل‏های تناسلی با موفقیت به کار رفته است “Imiquimod” می‏باشد. این دارو به صورت کرم است که بر روی زگیل مالیده می‏شود و با تحریک سیستم ایمنی، زگیل‏ها را از بین می‏برد.
  هیچگاه خودسرانه اقدام به درمان زگیل‏های خود نکنید. ممکن است شما نوع دیگری از ضایعات پوستی را با زگیل اشتباه بگیرید و برای بیماری و خیم‏تری به اشتباه درمان زگیل را بکار ببرید. در مورد تشخیص و تعیین راه صحیح درمان زگیل باید به توصیه‏های متخصص پوست توجه کنید.

  بسیاری از مردم اعتقاد دارند درمان‏های عامیانه یا هیپنوتیزم در درمان زگیل مؤثر می‏باشد. از آنجاییکه زگیل‏ها بالاخص در کودکان ممکن است خودبخود ناپدید شوند، تشخیص این که آیا درمان مؤثر بوده یا اینکه گذشت زمان باعث بهبودی خودبخود زگیل شده مشکل است.

علت عود زگیل‏ها چیست؟
  گاهی اوقات بنظر می‏رسد به همان سرعتی که زگیل‏های قدیمی از بین می‏روند، زگیل‏های جدیدی پدیدار می‏شوند. دلیل امر این است که زگیل‏های قدیمی قبل از اینکه درمان شوند ویروس را به پوست نواحی اطراف زگیل‏های ”جدید“ اطراف زگیل‏های اصلی رشد می‏کنند.
  بهترین راه محدود کردن زگیل این است که زگیل‏های جدید را به همان سرعتی که رشد می‏کنند درمان کنیم تا آنها فرصت کمتری برای پخش کردن ویروس به پوست اطراف داشته باشند. از سوی دیگر، هیج روش درمانی قطعی برای زگیل وجود ندارد و احتمال عود زگیل پس از هر نوع درمان وجود دارد. معاینه بوسیله پزشک متخصص می‏تواند شما را از اینکه زگیل‏ها کاملاً درمان شده‏اند مطمئن کند.