شست و شوی لنز با آب سبب غفونت و زخم قرنیه چشم می شود

رییس مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران گفت: به دلیل تامین بخشی از آب لوله کشی شهرها از آب چاه ها، افرادی که لنزهای چشمی خود را با آب لوله کشی می شویند عمدتا به عفونت و زخم قرنیه دچار می شوند.دکتر پرویز زرین بخش اظهار کرد: این درحالی است که یافته های یک پژوهش که در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران انجام شده، نشان می دهد، عفونت قرنیه در افرادی که برای نگهداری و مراقبت از لنزهای خود از آب استریل و آب اکسیژینه ۳ درصد استفاده می کنند، نزدیک به صفر است. وی افزود:همچنین طی بررسی های انجام شده در این مرکز مشخص شده که آلودگی آب شهرها یکی از دلایل ابتلا به عفونت قرنیه است. رییس مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران در مورد روش استفاده صحیح از لنزهای چشمی گفت: ابتدا باید دست ها را با آب و صابون مایع شست و شو داد، سپس با ژل های استریل کننده آن را ضدعفونی و با آب جوشیده سرد شده، شست و شو داد. زرین بخش افزود: شست و شوی ریشه مژه ها با شامپوی بچه رقیق شده با استفاده از گاز استریل و استریل کردن لنز و جا لنزی به وسیله آب اکسیژنه ۳ درصد به مدت هر روز ۱۵ دقیقه تا نیم ساعت نیز می تواند از بروز عفونت قرنیه چشم پیشگیری کند. وی گفت: پژوهش مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران طی ۵ سال روی بیش از ۱۰ هزار فردی که از لنزهای تماسی چشم استفاده می کردند و همگی با شیوه فوق نسبت به شست و شوی لنز، جا لنزی و دست خود اقدام می کردند، صورت پذیرفت و نتایج بیانگر آن بود که به جز ۲ مورد خاص که عفونت قرنیه آنان ارتباطی با رعایت مسایل بهداشتی ناشی از شست و شو نداشت، بقیه این جامعه آماری مبتلا به عفونت قرنیه نشدند.وی علت عفونت با لنزهای تماسی چشم را مستعد شدن چشم به عفونت به دلیل اکسیژن رسانی ناکافی به قرنیه و آلودگی هایی دانست که از طریق دست، لوازم آرایش و آلودگی پلک به لنز و چشم ها منتقل می شود. زرین بخش از آلوده شدن جا لنزی، لنز و محلول های نگهدارنده به عنوان دیگر عوامل ابتلا به عفونت قرنیه نام برد. عفونت قرنیه در مراحل اولیه سبب تاری دید، درد، سوزش، ترشح و درصورت درمان نشدن موجب زخم قرنیه و نابینایی چشم می شود. در سال ۱۳۸۷ به دنبال شیوع انگل ˈ آکانتامبا ˈ و میکروب ˈ پسودوموناس ˈ درتهران تعداد زیادی از افراد به ویژه استفاده کنندگان از لنزهای تماسی چشم دچار عفونت و زخم قرنیه شدند که پس از بررسی های انجام شده، مشخص شد، منشا آن آب شرب آلوده به این میکروب بوده است. از آن پس در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران، بررسی هایی با هدف پیشگیری از عفونت های قرنیه که از طریق لنزهای تماسی سخت و نرم (هارد و سافت) ایجاد شده بود، صورت گرفت و منجر به ابداع روش بهره گیری از آب استریل و آب اکسیژینه ۳ درصد در مراقبت و نگهداری از لنزها شد