شیوه ی برخورد با آشنایی‌های مستقیم
– دلیلی که باعث آشنایی شما با فرد مقابل شده است، نمی تواند به تنهایی اساس خوبی برای شناخت‌های بعدی باشد.
– اگر در دانشگاه، یا بین فامیل و یا همسایگان فردی توجه ما را جلب کرد باید چه کنیم؟ باید:
۱- برای اینکه وابستگی ایجاد نشود، احساس خود را به هیچ صورتی بروز ندهید. وابستگی یعنی حتی عیب های او را می بینید ولی نمی‌توانید از او دل بکنید و آن وقت است که واقعا به دردسر می‌افتید.
۲- برای حفظ حرمت‌ها و همچنین احساسی نشدن مستقیما با هم گفتگو نکنید.
۳- چون ممکن است خودش را غیر واقعی یعنی آن طوری که شما می‌خواهید نشان بدهد، هیچ پیشنهادی به او ندهید .
۴- خودتان خوب می‌دانید که شناخت واقعی در نتیجه‌ی گفتگوها و تعاملات رسمی و به دور از احساس بوجود می‌آید، پس در این شرایط حتی گفتگوی جدی هم علاقه کاذب را به همراه خواهد داشت.
۵- امکان دارد که همان لحظه به طور هیجانی و بدون دلیل جواب رد بدهد ولی با خواستگاری رسمی این امکان احتمالش کمتر است.
۶- ممکن است خانوادهات فکر کنند که شما در اثر صحبت با او فریب خورده اید و اصلا پیشنهادتان را جدی نگیرند.
۷- احساسات بدون کلام هم منتقل میشوند پس با کنترل نگاه و رفتار خود فعلا احساستان را پوشیده نگه دارید.
۸- قبل از هر کاری از خدا کمک بخواهید و با توکل به خدا و مشورت با دیگران اول از درستی کار خود مطمئن شوید و سپس از شخص امین و با تجربه ای درخواست کنید که با تحقیق مقدماتی او را به شما بشناساند.
۹- در صورتی که این آشنایی حتی منجر به خواستگاری هم نشود، فکر نکنید که شخص مورد نظر تنها کسی است که می تواند شما را خوشبخت کند.
و به طور خاص در مورد دختران توصیه می شود:
۱- با جلوه دادن و خودنمایی نخواهید که او هم شما را انتخاب کند.
۲- برای اینکه حیا و شخصیت تان حفظ شود، به خود حتی این اجازه را ندهید چه با کلام و یا غیر کلام از خواسته ی شما مطلع گردد.
۳- جایی که می بینید او هم واقعا به شما علاقه دارد و از گفتن خواسته اش به دلیل موقعیت خوب اجتماعی و اقتصادی می ترسد یا لااقل اگر شناخت پیدا کند، اقدام می کند، با واسطه قرار دادن یک شخص با تجربه و آگاه بخواهید که به طور غیر مستقیم شما را به هم معرفی کند.
