علامت امامت
ابراهیم سهل گفته است: وقتی حضرت رضا (ع) را ملاقات کردم ، آن حضرت سوار بر حماری بود من که به آن حضرت رسیدم عرض کردم که چه کسی تو را امام و پیشوای مردم قرار داده و حال آنکه بسیاری گمان می‌کنند که پدر تو، تو را وصی خود قرار نداده و تو از پیش خود ادعای امامت می‌کنی.
فرمود: علامت امامت به نظر تو چیست؟
عرض کردم: علامت امامت در نظر من این است که امام از امری که خارج از اینجاست خبر دهد و اینکه زنده کند و بمیراند.
فرمود: من هر دو را انجام می‌دهم.
اما امر خارج از این خانه این است که تو ۵ دینار همراه داری و
اما دیگر اینکه همسرتو یکسال است که مرده و من اکنون او را زنده کردم و تا یکسال نزد تو زنده می‌گذارم پس او را می‌میرانم.
ناگهان لرزش بر من افتاد و مضطرب شدم
فرمود: ترس را از خودت دور کن که تو در امانی. من به خانه آمدم ودیدم که زوجهام در خانه است به او گفتم که چه کسی تو را آورده است: همسرم فردی را با صفاتی توصیف کرد که با امام رضا (ع) تطبیق می‌کرد.
گفت آن شخص نزد من آمد و فرمود: برخیز و نزد شوهرت برو،برای تو بعد از مردنت فرزندی خواهد بود. بعد از آن خدای متعال به برکت امام رضا (ع) فرزندی به من عطا کرد.
(کرامات رضویه، ج ۲ – ص ۳۵ و ۳۶).
