علل اصلی فروپاشی زندگی های مشترک

میزان طلاق در جوامع گوناگون رو به افزایش است و یکی از دلایل آن نیز ، نداشتن مهارتهای لازم در امور مالی میان زوجین است.
زوجین در مورد اینکه پول و درآمد خود را خرج چه چیزهایی کنند و یا اینکه در هر مورد چقدر خرج کنند دچار اختلاف نظر می شوند و از آنجا که در مواردی این هزینه ها سلیقه ای و شخصی نیز است و طرفین در مورد آن توافق نکرده اند مورد تایید هر دو نیست و می تواند منجر به بروز اختلافات شود.
البته بدیهی است که قرار نیست زوجین برای هر مبلغ ناچیزی که خرج می کنند به یکدیگر گزارش دهند و فهرست تهیه کنند.
لازم است که برای حفظ استقلال طرفین مبلغی توافقی برای هر یک اختصاص داده شود تا آن فرد با آن پول به سلیقه خود برنامه ریزی کند.
زوجین باید توجه داشته باشند که در مورد کلیات و اولویت بندی ها ، توافق وجود داشته باشد اما در مورد مسائل شخصی طرفین با بودجه ای که اختصاص داده شده باید آزادانه حق انتخاب داشته باشند و گرنه پس از مدتی احساس فشار و محدودیت زیاد کرده و حس استقلال طلبی هر یک از آنان موجب بروز رنجش و سردی در روابط و نهایتا دوری عاطفی و کناره گیری از طرف مقابل می شود و در موارد پیشرفته تر نیز موجب درگیریهای لفظی و رفتاری می شود.
بنابراین گزارش ، نکته قابل توجه دیگر ، عادات خرج کردن طرفین است که البته این موضوع تا حدی به فرهنگ خانواده ها بر می گردد.
وقتی یکی از همسران بدون فکر به آینده و دیدن دورنما فقط قصد خرج کردن دارد اما فرد دیگر در خانواده ای بزرگ شده که پول توجیبی ماهیانه اش را باید طوری خرج می کرده که تا آخر ماه باقی بماند بروز مشکلات طبیعی است اما باز هم بسیاری از آنها را می توان از طریق جلسات مذاکره و توافق با یکدیگر متعادل تر و هماهنگ تر ساخت.
نکته دیگر که بسیار حائز اهمیت است ، احساس تعهد و مسئولیتی است که به واسطه ازدواج بر گردن هر دو نفر است. برخی افراد با وجود ازدواج هنوز نمی خواهند خود را مسئول دانسته و طوری برنامه ریزی کنند که به نفع زندگی مشترک و خانواده شان باشد و از این رو زندگی مشترک را محدودیتی برای خرج کردن می دانند و یا برخی از طرفین احساس می کنند که با ازدواج می توانند بدون حساب خرج کنند ، در صورتی که این طور نیست.