فرافکنی اثیری (به انگلیسی: Astral Projection) از نظر برخی معتقدان به نهان‌شناسی یا طرف‌داران عصر جدید، حالتی از آگاهی است که در آن انسان آگاهی اش را از کالبد فیزیکی به کالبد اثیری منتقل می‌کند و در این حالت دنیای اثیری را تجربه می‌کند.
این حالت معمولاً در خلسه عمیق و در حالت ریلکسیشن رخ می‌دهد، بعضی مواد توهم‌زا نیز می‌توانند باعث رخ دادن این تجارب شوند. در بعضی موارد نیز این تجربه به صورت خود به خود یا در اثر حادثه مانند تصادف و یا تجاربی که شخص باور کند لحظه مرگش فرا رسیده‌است رخ می‌دهد. به این نوع تجربیات تجربه نزدیک به مرگ هم گفته می‌شود. ولی معمولاً زمانی که شخص به اراده و با آگاهی کامل از حالت آگاهی فیزیکی به آگاهی اثیری وارد شود به این رویداد فرافکنی اثیری می‌گویند.
تعریف
تجربه خروج از بدن یا فرافکنی اثیری (out-of-body experience (OBE تجربه‌ای است که با احساس خروج از بدن همراه است. در حدود ده درصد مردم چنین تجربه‌ای را در طول دوره حیات خود دارند. [۱]
دانشمندان چیز کمی درباره این پدیده می‌دانند. OBE اغلب به عنوان بخشی از تجربه نزدیک به مرگ به حساب می‌آید. کسانی که چنین تجربه‌ای داشته‌اند جزئیاتی را مشاهده کردند که پیش از آن برایشان ناشناخته بود.
نمونه‌های مختلف
در برخی موارد این پدیده بی اختیار و خودبخود روی می‌دهد و در بعضی‌ها با یک ضربه روانی یا فیزیکی یا استفاده از داروهای روان پریشی یا وضعیت شبیه خواب رخ می‌دهد.
این تجربه را خودمان در یک حالت مراقبه و آرامش از طریق تصور و تجسم (visualization) می‌توانیم انجام دهیم. تحقیقات اخیر در سال ۲۰۰۷ نشان می‌دهد که تا حدی OBE را خودمان با تحریک مستقیم مغز می‌توانیم تجربه کنیم.
بعضی متخصصین عصب شناسی با استفاده از واقعیت مجازی توانستند حس خروج از بدن را در افراد ایجاد کنند. فرد مورد آزمایش از میان عینک مخصوص نگاه می‌کرد و بدن خود را آنچنانکه که یک فرد خارجی از پشت می‌نگرد میدید. سپس دقیقاً در همان موقعی که یک عصا در تصویر مجازی به بدن فرد برخورد کرد آزمایشگر نیز بدن فرد آزمایش شونده را لمس کرد. این آزمایش توهم تجربه خروج از بدن و بودن در پشت سر بدن خود را ایجاد می‌کند.[۲]
همچنین داروهای مختلفی وجود دارد که باعث ایجاد حالت OBE می‌شود.
مطالعات مربوط به فرافکنی اثیری
اولین پژوهش گسترده علمی در زمینه تجربه خروج از بدن را فردی به نام Celia Green در سال ۱۹۶۸ انجام داد.[۳]
وی ۴۰۰ نفر را در تحقیق خود با استفاده از پرسشنامه مورد بررسی قرار داد. هدفش رده بندی انواع مختلف این تجربه بود. و همچنین بررسی این مسئله که آیا افراد مورد آزمایش آگاهی معنوی و غیر جسمانی که از یک ادراک فراحسی extrasensory perception (esp) ناشی می‌شود دارند؟
دکتر Robert Crookall از نظر روحی و معنوی این مسئله را مورد بررسی قرار داد. او موارد مورد بررسی را غالباً از روزنامه‌های طرفدار اصول روحانی و معنوی مانند Psychic News جمع آوری می‌کرد.
در آگوست ۲۰۰۷، Henrik Ehrsson از انستیتوی عصب شناسی دانشگاه لندن در مجله Science اولین روش تجربی در این زمینه را منتشر کرد. مطابق ادعای وی تجربه خروج از بدن در شرکت کنندگان در این آزمایش که از لحاظ جسمی سالم بودند انجام شد. در این آزمایش شرکت کنندگان روی یک صندلی نشسته و یک جفت نمایشگری روی سر آنها قرار گرفت . این نمایشگر دو صفحه تلویزیون کوچک بر روی چشمشان قرار می‌داد که با استفاده از دو دوربینی که پشت سر آنها در فاصله دو متری کار گذاشته بود تصویری از پشت سر آنها را به طور مستقیم پخش می‌کرد. تصویر دوربین سمت راست بر روی چشم راست و تصویر دوربین سمت چپ هم در چشم راست نمایش داده می‌شد. افراد مورد آزمایش این تصاویر را به صورت برجسته stereoscopic یا سه بعدی می‌دیدند بنابراین آنها پشت خود را از چشم انداز سه بعدی شخصی که پشت سرش نشسته بودند می‌دیدند. شرکت کنندگان تأیید کردند که آنها نشستن پشت سر بدن فیزیکی خود و نگاه کردن به آن از آن محل را تجربه کرده‌اند. [۴]
منابع
•تالبوت، مایکل، جهان هولوگرافیک (نظریه‌ای برای توضیح توانایی‌های فراطبیعی ذهن و اسرار ناشناخته مغز و جسم)، ترجمه داریوش مهرجویی،چاپ دوم، انتشارات هرمس۱۳۸۷
