قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
فقیرترین مردم در نزد پیامبر
أیُّها الناسُ… ما الصُّعلوکُ فیکُم ؟ قالوا: الرجُلُ الذی لامالَ لَهُ، فقالَ: بلِ الصُّعلوکُ حَقَّالصُّعلوکِ مَن لم یُقَدِّمْ مِن مالِهِ شیئاً یَحتَسِبُهُ عِندَاللَّهِ وان کانَ کثیراً مِن بَعدِهِ.(۱۰/۴۶۶۸؛ بحار: ۷۷/۱۵۰)
ای مردم !… به نظر شما فقیر کیست؟ عرض کردند: مردی که ثروتی ندارد. فرمود: نه، فقیر حقیقی کسی است که از مال خود چیزی به حساب خدا پیش نفرستد، اگر چه پس از او مال بسیاری بماند.
فقر حقیقی
الفَقرُ فَقرُ القَلبِ.(۱۰/۴۶۶۸؛ بحار: ۷۲/۵۶)
فقر (حقیقی)، فقر دل است.
رسوایی در قیامت
مَنِ استَذَلَّ مؤمِناً أو مؤمِنَهً أو حَقَّرَهُ لِفَقرِهِ أو قِلَّهِ ذاتِ یَدِهِ، شَهَرَهُ اللَّهُ تعالی یومَ القِیامَهِ ثُمّ یَفضَحُهُ.(۱۰/۴۶۷۴؛ بحار: ۷۲/۴۴)
هر کس مرد یا زن مؤمنی را به سبب تهیدستی یا اندک بودن مال و دارایی اش خوار شمارد یا تحقیر کند، خداوند متعال در روز قیامت او را (بدین کار زشتش) شهره و سپس رسوایش سازد.
زداینده فقر
صِلَهُ الرَّحِمِ تَزیدُ فیالعُمرِ، وتَنفی الفَقرَ.(۱۰/۴۶۷۴؛ بحار: ۷۴/۱۰۳)
صله رحم، عمر را زیاد می کند و فقر را از بین میبرد.
پرهیز از تظاهر به فقر
مَن تَفاقَرَ افتَقَرَ.(۱۰/۴۶۷۶؛ بحار: ۷۶/۳۱۶)
کسی که دم از ناداری زند، نادار شود.