نام نیک، آموزش سواد و ازدواج، حقوق فرزند
مِن حَقِّ الوَلَدِ علی والِدِهِ ثَلاثَهٌ: یُحَسِّنُ اسمَهُ، ویُعَلِّمُهُ الکِتابَهَ، ویُزَوِّجُهُ اذابَلَغَ. (۱۴/۷۱۰۴؛ مکارم الاخلاق: ۱/۴۷۴)
از جمله حقوق فرزند بر پدرش سه چیز است: اسم خوب برایش انتخاب کند، سواد به او بیاموزد و هر گاه به سن بلوغ رسید، او را همسر دهد.
تأدیب فرزندان
أدِّبوا أولادَکُم علی ثَلاثِ خِصالٍ: حُبِّ نَبیِّکُم، وحُبِّ أهلِ بَیتِهِ، وقِراءهِالقرآنِ. (۱۴/۷۱۰۴؛ کنزالعمال: ۴۵۴۰۹)
فرزندان خود را بر سه خصلت تربیت کنید: دوست داشتن پیامبرتان، دوست داشتن اهل بیت او و قرآن خواندن.
یاد دادن شنا و تیر اندازی به کودکان
عَلِّموا أولادَکُم السِّباحَهَ والرِّمایَهَ.(۱۴/۷۱۰۶؛ وسایل الشیعه: ۱۲/۲۴۷)
به کودکان خود شنا و تیراندازی یاد دهید.
دوستی با کودکان
أحِبُّوا الصِّبیانَ وارحَموهُم.(۱۴/۷۰۸۰؛ کافی: ۶/۴۹)
کودکان را دوست بدارید و با آنان مهربان باشید.
بوسیدن کودکان
فی رجُلٍ قالَ: ما قَبَّلتُ صَبِیّاً قَطُّ، فلَمّا ولَّی قالَ -: هذا رجُلٌ عِندی أ نّهُ مِن أهلِ النّارِ.(۴/۱۷۰۸۲؛ کافی: ۶/۵۰)
درباره مردی که در جمع پیامبر و عدّهای از اصحاب گفت: ” من هرگز کودکی را نبوسیدهام” و رفت، فرمود: این مردی است که در نظر من از دوزخیان است.
رفتار مناسب با کودکان
مَن کانَ عِندَهُ صَبِیٌّ فلْیَتَصابَ لَهُ.(۱۴/۷۰۸۲؛ الفقیه: ۳/۴۸۳)
هر کس کودکی دارد، باید با او کودکانه رفتار کند.
فرزند صالح، هدیه ای بهشتی
انّ الوَلدَ الصّالِحَ رَیحانَهٌ مِن رَیاحِینِ الجَنَّهِ.(۱۴/۷۰۸۴؛ کافی: ۶/۳)
فرزند صالح، گُلی خوشبو از گلهای خوشبوی بهشت است.
فرزند صالح هدیه ای الهی
الوَلَدُ الصّالِحُ رَیحانَهٌ مِن اللَّهِ، قَسَمَها بَینَ عِبادِهِ.(۱۴/۷۰۸۴؛ کافی: ۶/۲)
فرزند شایسته، دسته گلی خوشبوست از جانب خداوند که میان بندگانش قسمت میکند.
فرزند شایسته، نشانه سعادت
مِن سَعادَهِ الرّجُلِ الوَلَدُ الصّالِحُ.(۱۴/۷۰۸۴؛ بحار: ۱۰۴/۹۸)
از خوشبختی مرد، داشتن فرزند شایسته است.
مهرورزی با فرزندان دختر
لا تَکرَهوا البَناتَ؛ فانَّهُنَّ المُؤنِساتُ الغالِیاتُ.(۱۴/۷۰۸۸؛ کنزالعمال: ۴۵۳۷۴)
دختران (خود) را ناخوش ندارید؛ زیرا آنها مونسهای گرانبهایی هستند.
دختران، دلسوز و با برکت
البَناتُ هُنَّ المُشفِقاتُ الُمجَهَّزاتُ المُبارَکاتُ.(۱۴/۷۰۸۸؛ کنزالعمال: ۴۵۳۹۹)
این دختران اند که دلسوز و مددکار و با برکت اند.
رعایت عدالت در بین فرزندان
اِعدِلوا بَینَ أولادِکُم فی النُّحْلِ، کما تُحِبُّونَ أن یَعدِلوا بَینَکُم فی البِرِّواللُّطفِ. (۱۴/۷۰۸۸؛ کنزالعمال: ۴۵۳۴۷)
میان فرزندان خود در عطا و بخشش به عدالت رفتار کنید، همچنان که دوست دارید آنان نیز، در احترام و محبّت، میان شما عادلانه عمل کنند.
فرزندان، میوه های دل
إنّ لِکُلِّ شَجَرَهٍ ثَمَرَهً، و ثَمَرَهُ القَلبِ الوَلَدُ.(۱۴/۷۰۷۸؛ کنز العمال: ۴۵۴۱۵)
هر درختی میوهای دارد و میوه دل فرزند است.