من میوه هزاردانه ((توت )) هستم !

شیرینی من ، مدافع گرفتاران مرض قند است .
به مبتلایان چاقی هیچگونه ضرری نمی رسانم .
در برگهایم هزار و یکنوع خاصیت وجود دارد.
در برگم خاصیت ضد سم هست .
من ارادتمند شما توت هستم . یک میوه ی اصیل ایرانی هستم که منشاء اصیلم همین خاک پاک ایران بوده و مرا از اینجا به سایر نقاط دنیا برده اند. با اینکه به رنگهای سفید، زرد، صورتی و سیاه هستم ، طعمی شیرین و مطبوع دارم ، فقط برادری دارم به نام شاه توت که مزه اش ترش و قابض است .
توت سیاه برادر تنی من است و چون درخت آن ، شاخه هایی دارد که مانند بید مجنون به سوی زمین آویزان است ، او را چون توت مجنون لقب داده اند.
عده ای مرا ((تود)) خوانده اند و اعراب نیز مرا معرب کرده و ((توث )) می نامند.
طراحان جدول در روزنامه ها و مجلات به من لقب ((میوه ی مرکب )) داده اند.
برادر سیاه چهره ای دارم که مثل مرکب سیاه یا بنفش پر رنگ است و کسی که او را بخورد مدفوعش سیاه می شود.
عده ای مرا میوه بدون پوست می دانند، در صورتی که این طور نیست . میوه من چون خوشه ای از دانه های آبدار است و این دانه ها دارای پوست – گوشت و هسته می باشد و ولی مجموع آنها پوست ندارد و از طرفی ، پوست و هسته این دانه ها بقدری نرم و لطیف است که به چشم نمی خورد و در یک نوع از بستگان من هسته بکلی از بین رفته و آنرا توت بیدانه نامیده اند.
میوه ی شیرین و مطبوع ، خوراک شما و برگ من خوراک کرم ابریشم است و بهترین خوراک برای کرم ابریشم ، برگ نوع نرک من است که میوه نمی دهد.
میوه ی سفید مرا خشک کرده ، به نام توت خشک ذخیره می نمایند و این میوه های خشک با اینکه شیرین است ، خوردن آن برای مبتلایان به مرض قند ضرر ندارد. زیرا قند آن درست معکوس قند انگور است . مبتلایان به مرض چاقی هم می توانند بدون ترس آنرا بخورند و برای این کار بهتر است آنرا قبل از غذا با یک استکان چای یا یک لیوان آب بخورند تا جلوی اشتهای آنها را مسدود نماید. قند آن با اینکه نیروبخش است ، سبب چاقی نمی شود.جوشانده پوست – ریشه و برگ من ادرار را زیاد می کند و شیره ی برگهای من ، به عنوان تب بر و التیام دهنده زخم در گذشته مصرف زیاد داشت .
جوشانده ریشه من برای دفع کرم کدو بسیار نافع است ، مخصوصا اگر با مقداری مساوی برگ شفتالو مخلوط شده و جوشیده شود. از شکاف دادن ریشه من ، آبی بدست می آید که اگر آنرا با آب مقطر و برگ مو و انجیر سیاه بجوشانید، و پس از صاف کردن غلیظ نمایند، بهترین نوع خضاب خواهد بود. آب ریشه من یک مسهل قوی است ، مخصوصا اگر اول شب آنرا تیغ زده ، و آنچه شب تراوش نماید جمع نمایند، این آب جهت درد دندان و باز شدن پیله ی آن و همچنین باز شدن دمل مفید است ، صمغ پوست من هم همین خاصیت را دارد.مضمضمه جوشانده برگ من و جویدن صمغ درخت من ، برای محکم کردن لثه مفید است ، و از کرم خوردگی دندان جلوگیری می کند.
عصاره برگ من ضد سم قوی است – ضماد میوه کال من با سرکه جهت شقاق مفید است .