نماز بدهکار

پرسش. کسی که بدهکار است و قدرت پرداختن آن را ندارد، نماز او چه حکمی دارد؟

پاسخ: از مقدمات نماز صحیح، آن است که حقّ مردم رعایت شود؛ آبی که با آن وضو می‏گیرد یا غسل می‏کند، باید مباح باشد، مکانی که در آن نماز می‏خواهد، نباید غصبی باشد، و همین‏طور فرش، لباس و حتی نخی از آن اگر غصبی باشد مبطل نماز است.

کسی که بدهکاری دارد امّا لباس، فرش یا مکانی که در آن نماز می‏خواند  از آن اوست، می‏تواند نماز بخواند امّا اگر اینها هم متعلق به مردم است باید رعایت شود؛ در مسجد نماز بخواند و از آب غیر غصبی برای غسل و وضو استفاده کند و….

البته بعید به نظر می‏رسد که اشیاء و لوازم زندگی بدهکار، از مال مردم باشد یا حق دیگران با آن مخلوط شده باشد. در این صورت بدهکاری و نماز خواندن  دو مقوله جداگانه محسوب می‏شود. و طلبکار باید به او فرصت پرداخت بدهد  تا در زمان مقتضی و با درآمد حاصل از کار بدهی‏اش را بازپرداخت کند. امّا  اگر کسی در جزئیات زندگی خود نیز از حق دیگران استفاده می‏کند، باید رعایت کند یا می‏تواند از صاحب اموال رضایت بگیرد تا در آن خانه وضو بگیرد و نماز بخواند.