اورمیا با عنوان سندرم اورمیک نیز شناخته می شود که در نتیجه آن سطح نیتروژن اوره خون (BUN) افزایش می یابد. اوره توسط روده و کبد تولید شده و از طریق ادرار دفع می‌شود.
در صورت اختلال عملکرد کلیه‌ها، تصفیه ضایعات نیتروژن صورت نمی‌گیرد و این مواد زاید و سمی وارد گردش خون می‌شوند و نتیجه آن نارسایی کلیه و مرگ است. در صورت تشخیص زودهنگام این بیماری قابل درمان است.
علل بروز اورمیا
این بیماری می‌تواند علل مختلفی داشته باشد، اما مهم ترین علل آن عبارتند از:
– تروما یا هر گونه آسیب به کلیه‌ها
– انواع بیماری‌های خودایمنی
– فشار خون بالا
– افت فشار خون
– دیابت
– سنگ کلیه
– بی‌نظمی کلیه‌ها
– آمبولی شریان کلیوی
– جراحی
– کم‌آبی بدن
– نارسایی احتقانی قلب
– سوختگی پوست
– شوک
– عفونت
– انسداد جریان ادرار
– اسهال یا استفراغ شدید
– خونریزی بیش از حد
– استفاده بیش از حد از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
علایم اورمیا
این بیماری معمولا با علایمی مانند تهوع، استفراغ، تشنگی بیش از حد، خستگی، مشکلات بینایی، گرفتگی عضلات و بی‌قراری همراه است.
برخی از مهم ترین علایم این بیماری عبارتند از:
– کاهش ادرار
– ضعف
– رنگ پریدگی
– خونریزی
– تورم
– افزایش ضربان قلب
– خشکی دهان
– سرگیجه
– خستگی
– درد در ناحیه شکم
– کاهش فشار خون
– غش
تشخیص و درمان
معمولا پزشک آزمایش ۲۴ ساعته ادرار کراتینین برای بیماران تجویز می کنند و به کمک مشخصات بیوشیمیایی خون، بیماری را تشخیص می‌دهد.
بیمار پس از تشخیص به سرعت بستری می‌شود و با همودیالیز، مایع درمانی و تزریق خون درمان آغاز می‌شود. اورمیا در صورت عدم درمان می تواند منجر به مرگ بیمار شود.
