مطالعات حاکی از آن است که جوانان و میانسالانی که سطح ویتامین دی(D) آنان پایین است، عمر کمتری می‌کنند.
نتایج این بررسی حاصل پیگیری ۲۰ ساله بر روی بیش از ۷۸ هزار بزرگسال اتریشی بوده است و میزان مرگ و میر طی این تحقیق در افرادی که سطح ویتامین D آنان پایین بود، تقریبا سه برابر بیشتر از افرادی بود که سطح ویتامین در بدن آنان کافی بود. زمانی که علت مرگ بررسی شد، سطح این ویتامین با مرگ ناشی از عوارض دیابت در ارتباط بود.
نمی‌توان به تنهایی کمبود ویتامین D را با زندگی کوتاه افراد مرتبط دانست، اما نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که ویتامین D ناکافی تاثیرات مختلفی بر روی سلامتی افراد دارد و این تاثیرات فراتر از عوارضی است که کمبود این ویتامین بر روی استخوان‌ها می‌گذارد.
مطالعات حاکی از آن است که شرایط بدتری مانند دیابت، فشارخون بالا، برخی سرطان‌ها و بیماری‌های خود ایمنی مانند بیماری اماس، ناشی از کمبود این ویتامین است.
نقش ویتامین D در بدن، بیش از کمک به جذب کلسیم و سلامت استخوان‌هاست.
البته هنوز مشخص نیست که افزایش این ویتامین از طریق غذا یا قرص بتواند از بیماری‌های مختلف جلوگیری یا عمر افراد را طولانی‌تر کند.
بسیاری از مشکلات سلامتی از جمله دیابت نوع دو از سال‌های اولیه زندگی شروع می‌شود.
افرادی که سطح این ویتامین در آنها ۱۰ نانومول در لیتر یا کمتر بود، تقریبا با خطر سه برابری مرگ نسبت به افرادی که سطح این ویتامین آنها کافی (۵۰ نانومول در لیتر) بود، مواجه شدند.
در مقابل، افراد میانسال و جوان با سطح ویتامین D بالاتر از ۹۰ نانومول در لیتر، خطر مرگ کمتری نسبت به افرادی داشتند که سطح این ویتامین در آنان ۵۰ نانو مول در لیتر بود.
بطور کلی، بر اساس شاخص موسسه ملی سلامت در ایالات متحده، سطحح ویتامین D به میزان ۵۰ نانومول در لیتر و یا بیشتر برای سلامتی کافی است.
ویتامین D همانند یک هورمون عمل می‌کند و کمک کننده تنظیم سیستم ایمنی است. هنوز عامل اینکه چرا میزان ویتامین D با دیابت در ارتباط است مشخص نشده، اما می‌دانیم دیابت نوعی بیماری خود ایمنی است و ویتامین D برای سلول‌های تولید کننده هورمون انسولین که قند خون را تنظیم می‌کنند، مهم است.
“استفاده از مکمل‌های ویتامین D در دوران کودکی و سنین پایین موثر است”
به طور طبیعی، ویتامین D زمانی که نورخورشید به پوست برخورد کند توسط بدن دریافت می‌شود، اما در آب وهوای سرد، این منبع محدود می‌شود.
محققان توصیه می‌کنند که افراد سطح این ویتامین در بدن را کنترل کنند و کمبود آن را از طریق مکمل‌ها یا غذاهایی مانند لبنیات، آب میوه یا غلات غنی شده با این ویتامین افزایش دهند.
