پاسخ:
یکی از آموزه های مسیحیت مسأله الوهیت حضرت عیسی است اما مقدمتا باید دانست که:
برای هر موجودی سه حالت متصور است یا وجود برایش ضرورت دارد و خود به خود موجود است و به اصطلاح واجب الوجود است یا وجود برایش ضرورت ندارد و مرهون دیگری است و به اصطلاح ممکن الوجود است و یا وجودش محال می باشد. و هرگز وجود نخواهد یافت. بنابراین مفهوم ممکن الوجود این خواهد بود که معلول و نیازمند به علّت است هم در وجود و هم در بقاء[۱] و واجب الوجود هم ویژگی خاص و ذیل را خواهد داشت:
ازلی و ابدی بودن: یعنی سابقه عدم نداشته و معدوم نخواهد شد زیرا هر موجودی که سابقه عدم یا امکان زوال داشته باشد واجب الوجود نخواهد بود بساطت و مرکب نبودن از اجزاء: هر مرکبی نیازمند به اجزائش می باشد و واجب الوجود از هر گونه نیازمندی منزه و مبرّی است.
با توجه به مقدمه فوق معلوم می شود که انسان ممکن الوجود بوده و ویژگی های واجب الوجود را دارا نیست و یکی از اصلی ترین ویژگی هایش نیازمندی، فقر و حاجت است هم در ثبوت و به وجود آمدن و هم در بقاء.
بنابراین انسان ممکن الوجود نمی تواند واجب الوجود و خدا تلقی شود و حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ که به عنوان انسان در انجیل ها معرفی شده نمی تواند مقام الوهیت داشته باشد برای بررسی این مطلب ویژگی های انسانی او را از کتاب انجیل لوقا نقل می کنیم.
لوقا در بیان واقعه تولد حضرت مسیح و حوادث زندگی وی چنین گزارش می دهد.
۱. پس از زائیدن نخستین پسر خود (عیسی) او را در قنداقه پیچید و در آخور خوابانید زیرا که نبود در اندرون کاروانسرا مکانی برای آنها.[۲]
۲. و چون هشت روز ایام ختنه طفل به اتمام رسید او را عیسی نامیدند.[۳]
۳. و عیسی از روح القدس مملو بوده از رود اردن مراجعت فرموده به قوت روح در بیابان روان گشت و مدت چهل روز ابلیس او را ممتحن می ساخت و در آن اوان مطلقا نمی خورد و چون آن ایام با تمام رسید در آخر گرسنه گشت.[۴]
۴. در آن روز شنبه که روز بزرگ است چنین اتفاق افتاد که چون از میان زراعت ها عبور می نمود شاگردان (عیسی) خوشه ها را چیده به دست ها مالیده می خوردند و در آن ایام چنین اتفاق افتاد که به سوی کوه به قصد نماز بیرون رفت و در دعای خدا شب را به سر برده است.[۵]
در انجیل لوقا خیلی از ویژگی های انسانی برای حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ ذکر شده است که همگی نشان می دهد عیسی ـ علیه السّلام ـ مثل سایر انسان ها متولد شده و غذا خورده، دعا و نماز خوانده و راز و نیاز کرده است که همگی بر نیازمندی و فقر و محتاج بودن حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ به خداوند که خالق و ربّ و اله است دلالت می کند و ادعای هر گونه الوهیت و واجب الوجود بودن را منتفی می سازد.
خلاصه سخن اینکه با ویژگی های انسانی که برای مسیح ـ علیه السّلام ـ و سایر انسان ها برشمردیم محال است که مسیح در عین اینکه انسان است و ویژگی های انسانی دارد در همان حال اله هم باشد و این یک تناقض آشکاری است که مسیحیت بدان گرفتار است.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱. منشور جاوید، جلد ۲، ص ۲۹۸ تا ۲۹۲، ناشر مؤسسه امام صادق ـ علیه السّلام ـ، سال ۷۳.
۲. منشور جاوید، جلد ۶، ص ۲۵۴ تا ۲۴۵، ناشر مؤسسه امام صادق ـ علیه السّلام ـ، سال ۷۳.
۳. تفسیر المیزان، جلد ۹، ص ۳۳۸، ناشر. جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
۴. محاضرات شیخ جعفر سبحانی، ص ۴۰، ناشر مؤسسه امام صادق ـ علیه السّلام ـ.
۵. تفسیر نمونه، جلد ۴، سوره آل عمران.
[۱] . اقتباس از: مصباح یزدی، آموزش عقاید، سازمان تبلیغات اسلامی، سال نشر۷۰، ص۷۹.
[۲] . انجیل لوقا/ دوم: ۷ تا ۱۲.
[۳] . همان، چهارم: ۱ تا ۱۱.
[۴] . همان، ششم:۱ تا ۱۳.
[۵] . همان.
