برای گرم نگه داشتن کانون خانواده نشاط و آرامش را در منزل حفظ کنید؛ با فرزندان و همسر خویش با تبسم و در عین حال باوقار برخورد کنید، و اضطراب خاطر و نگرانی را از محیط خانه دور کنید. هنگام روبرو شدن با مشکلات و غم و غصه‌های بیجا قاطعانه برخورد کنید و بی درنگ آنها را از بین ببرید. بدانید اگر غم و غصه و بی نشاطی را، که چون مار و عقرب است، از میان نبرید، آنها سرانجام شما را از میان خواهند برد. مواظب زبانتان باشید. مبادا با یک زخم زبان صمیمیت و صفا و گرمی را از خانهٔ خود دور سازید. هرگز دل همسر و فرزندان و دوستانتان را نشکنید.
به همسر و فرزندتان محبت کنید. با کلمات آتشین و محبت آمیز قلوب سرتاسر عاطفه همسران خود را جذب کنید که رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) فرموده است:
«قولُ الرّجل لِلمرأتِه إنّی اُحبُّک لا یذهبُ من قلبها ابداً (۱)»
«سخن مرد به همسرش که «تو را دوست دارم» هیچ گاه از قلب او زدوده نمی‌شود و اثرات مهرآفرین و بسیار مثبت آن همواره باقی می‌ماند.»
با گفتن همین یک جملهٔ کوتاه می‌توان تمام خستگی و مشکلات و سنگینی بار زندگی و مسؤولیت زن را تلافی نمود تا زن با نشاط و آمادگی و نیروی بیشتر به زندگی و تربیت فرزندان ادامه دهد.
بدانید اساس استحکام و تثبیت نظام خانوادگی بر پایهٔ محبت و احترام متقابل زن و مرد است شعله‌های پرفروغ رأفت و مهربانی را در دلهای یکدیگر روشن نگاهدارید. فرزندان آنقدر که از اختلافات و دوگانگی و بی نشاطی و نبودن معنویت و مهربانی و عطوفت و صفا و صمیمیت رنج می‌برند، از کمبود و فقر مادی رنج می‌برند، مهربانی و رأفت حتماً جای فقر و کمبودهای مادی را پر خواهند نمود.
ای عزیزان بدانید اگر دوستی و رفاقت و صمیمیت زن و مرد در زندگی و دلسوزی آنها نسبت به فرزندان و محبت افراد بشر به یکدیگر نمی‌بود بشریت و اجتماعات انسانها سقوط می‌کرد و نابود می‌شد.
چنانکه می‌بینیم وجود این همه جنایات هول انگیز، ظلم‌ها، تعدّی‌ها، آدم کشی‌ها، قتل و غارتها، این همه طلاقها و اختلافات در شرق و غرب و در شرق زده‌ها و غرب زده‌ها، به خاطر عدم وجود صفا و صمیمیت و روح معنویت است. آنها تبدیل به اشیایی ماشینی و بی روح شده‌اند که در وجودشان نه از عشق و صفا و صمیمت اثری یافت نمی‌شود.
محبت، منشائ عفت
اگر دل زن در گرو عشق و محبت همسرش باشد، هیچ عامل و سببی نمی‌تواند زن را از مسیر عفت و پاکی خارج سازد. بسیاری از اختلافها و انحرافها و ناسازگاریهای زنان و فرزندان از همین نقطه آغاز می‌شود که مردان نسبت به زن و فرزندان خود محبت لازم را نشان نمی‌دهند. شکی نیست که هر فردی بر اساس فطرت احتیاج به محبت دارد (۲) و این نیاز در زن به مراتب بیشتر و قوی‌تر است. مرد در خانه باید به این نکته مهم توجه و عنایت خاص مبذول دارد، از هر طریق ممکن به همسر خود محبت ورزد و اعتماد او را جلب کند، به طوریکه زن، همسر خود را دلسوز و مهربان و فداکار بیابد. این امر برای تثبیت نظام خانواده بسیار مؤثر است چنانکه پیشوایان ما به آن توجه کامل می‌نمودند. امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند:
«مِن اخلاق الانبیاء حُبّ النّساء» (۳)
«محبت ورزیدن به همسران از جمله اوصاف و اخلاق پیامبران است».
در حدیثی دیگر این گونه می‌فرمایند:
«هر کسی محبتش به همسر خود بیشتر باشد ایمانش به خدا بیشتر است (۴)». و «کسی بر ما اهل بیت مهربانتر است که بر همسر خویش مهربانتر باشد (۵)» نیز، رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) می‌فرمایند:
«خَیرُکُم خیرُکُم لأهله و أنا خیرُکُ لأهله ۶»
«بهترین شما آنهایی هستند که برای همسران خود بهترند، و من بهترین شما برای زنان خود هستم».
ائمه بزرگوار ما با این توصیه‌های آموزنده می‌خواهند کانون خانه را به محل امن و آسایش تبدیل کنند و نظام خانوادگی را استحکام بخشند چه استمرار نظام‌های بزرگ اجتماعی در روی زمین از خانواده‌ها نشأت گرفته و اضمحلال و فساد و تباهی نظام خانوادگی باعث فساد و از بین رفتن اجتماعات بزرگ بشری است.
پی نوشت:
۱-وسایل الشیعه جلد ۷، صفحه ۱۰.
۲-برای اطلاع بیشتر به مقالهٔ (زیبایی) و مقالهٔ (عشق و پرستش) از کتاب «فطرت» شهید مطهری (رحمه الله علیه) مراجعه شود.
۳-وسایل الشیعه ج ۷، ص ۹، کتاب نکاح.
۴-همان ص ۱۱، کتاب نکاح.
۵-صفحهٔ ۱۱.
۶-من لا یحضره الفقیه، ص ۳۲۴، حدیث پنجم.
منبع: کتاب خانواده در اسلام، حضرت آیت اللّه العظمی مظاهری
