کودک تا به فعالیت در هر حوزه ای نپردازد استعداد هایش نهفته باقی می ماند. این استعداد ها ماند گنج هایی نهفته هستند که با آشکار شدنشان آینده درخشانی را برای کودک ترسیم می کنند. با ما همراه باشید تا بیشتر در این باره بپردازیم.
مرحله سوم در سن مرفولوژیک ی(۱۸- ۱۶ سالگی) از نقطه نظر رشد و تکامل بیشترین اهمیت را داراست. سن بیولوژیکی به پیشرفت و تکامل عملکردی (فیزیولوژیکی) اندام ها و دستگاه های بدن اطلاق می شود. هنگام انتخاب و طبقه بندی ورزشکاران لازم است که سن بیولوژیکی آنان نیز در نظر گرفته شود. اگر روش طبقه بندی در ورزش فقط براساس سن تقویمی انجام گیرد اغلب به قضاوت و تشخیص اشتباه، ارزیابی ناقص و نیز تصمیم گیری ضعیف و نامناسب منجر می شود
آیا تا کنون از خود پرسیده اید که در این دنیا می توانستید چه موفقیت هایی بدست آورید اما به دلیل عدم شناخت و یا کمبود امکانات نتوانسته اید استعداد وجودی خود را بروز دهید؟ آیا می دانید بساری از توانمندیهای شما مانند اثر انگشت و یا دی ان ای خاص خود شما است و شما هنوز نتوانسته اید آنها را کشف کنید ؟
خودشناسی واقعی نعمتی گرانبها است که نتیجه آن کمال انسان می باشد به همین منظور آگاهی از توانمندی خود و برخورد شجاعانه با واقعیت های درونیتان می تواند مسیر زندگی شما را متحول و موفقیت های شغلی و حرفه ای شما را دوچندان نماید شما می توانید با شناسایی توانمندی خود کیفیت زندگیتان را تغییر داده و احساس رضایتمندی و شادی را به خود بازگردانید. ارمغان این نگرش عالمانه ما به استعداد فرزندان و نوباوگانمان، هم لذت آنها از زندگی است و هم رضایت تحصیلی و شغلی آنان، دلیل آن نیز روشن است زمانیکه فعالیت‌های زندگی با استعداد های انسان همپوشانی داشته باشد خستگی و کسالت از زندگی رخت بر می‌بندد و جای آن را به طراوت و نشاط می‌دهد. رشته و کار منطبق بر استعداد، شخصیت و پتانسیل‌های درونی ما، علاوه بر افزایش بهره وری ما در سطح بسیار بالا باعث افزایش رضایتمندی ما از خود و دیگران نیز خواهد شد.
شناخت استعداد، شناخت گنج درونی ماست همان گنج زرینی که از سوی پروردگار مهربان به ما هدیه داده شده و در وجود ما به عاریت نهاده شده است. کشف این گنج درون ، ما را به ثروت درونیمان رهنمون می‌سازد که مقدمه ثروت و غنای بیرونی ماست و اما پنهان ماندن و پوسیدن این گنج مخفی، زندگی را با فقر توانائیها و در نتیجه فلاکت زندگی مواجه خواهد ساخت. در حدیث زیبائی از پیامبر اسلام داریم که فرموده اند:” الناس معادن کمعادن الذهب و الفضه” بدین معنی که «انسانها همانند معادن طلا و نقره هستند».
کشف گنج درون ، ما را به ثروت درونیمان رهنمون می‌سازد که مقدمه ثروت و غنای بیرونی ماست و اما پنهان ماندن و پوسیدن این گنج مخفی، زندگی را با فقر توانائیها و در نتیجه فلاکت زندگی مواجه خواهد ساخت.
هر یک از ما انسانها در درون خود معدن بالقوه‌ای از مواد ارزشمند هستیم، اما این معدن نیاز به معدنکاری دارد. قبل از هر چیز باید بدانیم چه معدنی داریم و با چه رگه ای از خلوص؟ کدامیک از معادن درونی ما معدن اصلی وجود ماست که باید استحصال گردد؟ آیا معدن ما از نوع معادن باز است که همگان را قدرت دیدن و درک آن است یا نه معدنیست که در اعماق وجود ما جای دارد و به تعمّق و کاوش زیادی نیاز دارد؟ در حال حاضر افرادی که پس از سالها تحصیل و فعالیت های گوناگون و کسب تجربه اکنون پی به عدم علاقه خود در کار و زندگی خود برده اند کم نیستند افرادی که با گذشت سال ها از عمر خود وقتی به گذشته نگاه می کنند می بینند همه چیز تصادفی بوده نه بر اساس علاقه و استعداد آنان این حادثه باعث هدر رفتن زمان ، افزایش هزینه ها و کاهش بهره وری و مشکلات اجتماعی و دلسردی بسیار برای آنان شده است .شما چگونه فکر می کنید آیا مسیری که برای خود و فرزندتان انتخاب نموده اید در راستای توانمندی ذاتی و خدادی شما است و یا به چه میزان به آنچه که لیاقت خود می دانید دست یافته اید ؟
خودشکوفایی در مسیر زندگی حاصل نخواهد شد مگر اینکه هفت گام درون را یک به یک انجام دهیم .این گام ها عبارتند از:
۱- خودبیداری
۲-خودهشیاری
۳- خودیابی
۴ – خوداحساسی
۵-خود باوری
در مورد توسعه استعداد دو فرمول ساده ولی کاربردی وجود داردرضایت + استعداد بالفعل
