۱.امام مجتبی(ع) الگو صبر و اخلاق نیکو

بسم الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد هاشمی نژاد

عنوان: امام مجتبی (ع) الگوی صبر و اخلاق نیکو

امام مجتبی (ع) کریم آل محمد، یک روزی به همراه مهمان و اصحابشان به یکی از باغ هایشان رفتند. به باغ که رسیدند هرچه در زدند کسی در را باز نکرد.

طبق قرائن متوجه این شدند که غلام یا صاحب باغ که از طرف حضرت آنجا مشغول بود، در باغ است و در را باز نمی کند. اصحاب از امام اجازه خواستند که از دیوار بالا بروند و غلام را ادب کنند.

حضرت اجازه ندادند و دستور بازگشت دادند.

همین که چند قدم از باغ دور شده بودند غلام در را باز کردند و حضرت را صدا کرد. امام حسن (ع) بازگشتند و از غلام پرسیدند: تو در باغ بودی و صدای در زدن ما را شنیدی؟

غلام گفت: آری

حضرت علت را پرسیدند.

غلام گفت: یابن رسول الله، حقیقتا دیگر غلامان از صبر و حلم شما خیلی تعریف می کنند. خواستم این کار را انجام بدهم تا واکنش شما را ببینم.

حضرت به غلام فرمودند: غلام، همین الآن تو را به خاطر خدا آزاد کردم و این باغ را هم به تو بخشیدم حالا اگر اجازه بدهی من و مهمانم را برای چند دقیقه در باغت پذیرایی کنی

چقدر ما اینطور هستیم؟!!!

امام صادق (ع) غلامشان را برای انجام کاری امر کردند. بعد از چند دقیقه آمدند ودیدند که غلام رفته و در حیاط خانه خوابیده است. (اگر ما باشیم و کارگرمان با ما اینطور برخورد کند چگونه رفتار می کنیم؟)

حضرت رفتند و یک بادبزن برداشتند و شروع به بادزدن غلام کردند.

بعد از مدتی که غلام از خواب بیدار شد و امام را بالای سر خودش دید. امام به او فرمود: غلام، خدا شب ها را برای خوابیدن و روزها را برای کار کردن قرار دادده است!!

این سیره و روش اولیا و ائمه اطهار (ع) می باشد.