کلیپ
پادکست
متن
بخش چهارم
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب‌العالمین و الصلاه والسلام علی خاتم الانبیاء و المرسلین ابی القاسم المصطفی محمد اللهم صل علی‌محمد و آل محمد و عجل فرجهم
خوب یک مرور کوتاه نسبت به آنچه که خدمت شما عرض شد. ما آمدیم گفتیم که یک سری از تلقی‌های نادرست، باورهای نادرست درباره فضای مجازی داریم که موجب می‌شود کنش و واکنش ما نسبت به فضای مجازی یک مقداری تغییر کند. یک مقدار آن هم خیلی زیاد است و سه تا باور را گفتیم. ما در این سلسله جلسات می‌خواهیم با همدیگر گفتگو کنیم که نادرست است.
اولین مورد ایمن بودن و محترم بودن و حریم خصوصی و اطلاعات ما در فضای مجازی است. بعد رفتیم مسئله شناسه‌ها را مطرح کردیم که هر دستگاه ارتباطی شناسه دارد و ما را به آن شناسه می‌شناسند و مسئله دسترسی خدمات را آمدیم بررسی کردیم که به چه اطلاعاتی از اطلاعات ما آن هم در چه حدی دسترسی دارند. خب! آخرش به این سؤال رسیدیم که حالا چه کسانی به این‌همه اطلاعات دسترسی دارند؟ چطور ما حاضر شدیم این‌همه دسترسی در اختیار آنها قرار بدهیم؟ حداقل پنج گروه هر لحظه که اراده کنند می‌توانند به این اطلاعات دسترسی داشته باشند. سازنده سخت‌افزار، سازنده سیستم‌عامل، ارائه‌دهنده خدمات، اپراتورهای ثابت و سیاری که از آنها اینترنت می‌گیریم، نهادها و دستگاه‌های امنیتی. خب برویم ببینیم یکی از این نهادهای امنیتی که به این شکل گسترده به اطلاعات ما دسترسی دارد کیست؟ و چگونه این‌همه دسترسی را در یکی از مخوف‌ترین سازمان‌های امنیتی جهان، نهادی است به اسم سازمان پنج چشم یا فایوآیز که تشکیل‌یافته از کشورهایی است که در تصویر می‌بینید انگلستان، کانادا، نیوزلند، آمریکا و استرالیا. نکته جالب‌توجه این که استرالیا، کانادا و نیوزلند تحت‌تأثیر سیاست‌های انگلستان هستند. بعضی از اینها مستعمره‌ی انگلیس‌اند. (بریتانیا)
بنابراین، اگر بخواهیم یک عنوان دقیق‌تری به این فایوآیز بدهیم می‌توانیم بگوییم توآیز. دو چشم آمریکا و بریتانیا. این سازمان دو چشم است. می‌خواهیم یک‌چشمش را برویم با آن آشنا بشویم.
چشم NSA در این فایوآیز که مخفف آژانس امنیت ملی آمریکاست. National Security Agency برویم با این آشنا بشویم. این تصویری که ملاحظه می‌فرمایید ساختمان مرکزی NSA هست تعداد کارمندانش حدس زده می‌شود حدود سی هزار نفر باشد. بودجه‌ای که برایش در نظر گرفته‌اند معلوم نیست. چون همه اطلاعات درباره این نهاد امنیتی و غیر
چند تا چیز خیلی کلی، مثل این‌که رئیسش کیست؟ آقای پائول که تصویرش را ملاحظه می‌فرمایید.
یک ژنرال چهارستاره آمریکایی است که قبل از ایشان آقای راجرز یا کیسی الکساندر دو نفر قبلی، اینها هم ژنرال‌های چهارستاره بودند. همیشه رئیس این آژانس یک نظامی چهارستاره است که رئیس‌جمهور آمریکا نمی‌تواند تغییرش بدهد. صرفاً می‌تواند درخواست تغییر ایشان را به کنگره بدهد. اگر قبول کرد عوض می‌کند. اگر هم نه که نه. معمولاً هم این اتفاق نمی‌افتد. یعنی درخواست تغییر نمی‌دهد. خب آن‌قدر این دستگاه که قرار بود از مردم جهان فقط شنود کند، نیاید سراغ آمریکایی‌ها، شنود کرده از آمریکایی‌ها که لوگوی این شرکت را می‌بینید و طنزآمیزی درست کردند، آمدند این عقابی که یک دایره دورش هست. عبارت National Security Agency رو نوشته‌اند. به این عقاب به چنگالش چند تا کابل وصل کردند که به گوشی اپل وصل می‌شود و چشم عقاب را قرمز کرده‌اند که دارد صفحه را نگاه می‌کند. هدست هم روی گوشش گذاشتند، یعنی هم دیتا را برمی‌دارد، هم می‌بیند هم می‌شنود آن هم روی گوشی با برند اپل که مدعی‌اند خیلی هم.
حالا چه شرکت‌هایی در پروژه پریزم که ادوارد اسنودن یک‌بخشی از این پروژه را آورد مطرح کرد و این عبارت پریزم را اگر در اینترنت جستجو کنید و بیشتر با آن آشنا می‌شوید. چه شرکت‌های همکاری می‌کردند آن هم به‌صورت رسمی. از ۲۰۰۷ مایکروسافت، 22008 یاهو، ۲۰۰۹ گوگل، 2010 پالکتالک و یوتیوب 22011 اسکایپ، ۲۰۱۲ AOL و ۲۰۱۳اپل.
این را هم عرض کنم که تقریباً ما زندگی‌مان به همین چند تا شرکت بند است. مثلاً مایکروسافت با ویندوزش، گوگل با اندروید و اپل با IOS و مکینتاش سیستم‌عامل‌هایی که تقریباً می‌توانیم بگویم روی ۹۵ درصد دستگاه‌های ارتباطی حوزه موبایل و لپ‌تاپ و تبلت نصب هستند. یا پیام‌رسان مثلاً فرض بفرمایید واتس‌اپ استفاده می‌کنیم، یا شبکه اجتماعی اینستا را استفاده می‌کنیم، یا پیام‌رسان فیس‌بوک مسنجر استفاده می‌کنید، یا شبکه اجتماعی فیس‌بوک و همه اینها برای متاست. شرکت فیس‌بوک سابق.
موتور جستجوی گوگل، ایمیل شرکت جمیل زیرمجموعه گوگل هست. همین شبکه اجتماعی ایمو و یوتیوب، این‌همه مال گوگل است. یعنی خیلی از خدماتی که در اینترنت داریم استفاده می‌کنیم زیرمجموعه گوگل هست. به همین ترتیب مایکروسافت، کل مجموعه آفیس ورد و پاورپوینت و اینها خوب! حالا این موتور جستجو در بین یک شبکه اجتماعی اسکایپ دارد و سرویس ایمیل هات میل دارد، و اینها از رایج‌ترین خدمات جهانی است و در ایران هم استفاده می‌شود. می‌بینید؛ یعنی ما همین چند تا شرکت فقط که رسماً تا آن موقع همکاری می‌کردند عمده مسئله اصلی بیشترین دسترسی و اینها داشتند!