۱۶.ضرورت بیان کاربرد های دینی

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد پناهیان

عنوان: ضرورت بیان کاربردهای دینی

شاید ما؛

بدجوری دین و معنویت را تعریف می کنیم!

گاهی؛

دین گریزی درست می شود با این ادبیات دینی ما

ادبیات دینی ما؛

مربوط به دوران غربت است که می خواستیم حقانیت خودمان را اثبات کنیم. الآن این معارف سوء تفاهم ایجاد می کند چون مربوط به سوال های این زمان نیست.

در این زمان؛

کمتر کارکردگرایانه دین را تعریف کرده ایم.

چرا در دانشگاه ها حجاب را هنوز یک ارزش تلقی می کنند؟ کارکردهای اجتماعی، روان شناختی در جنس زن و مرد درباره حجاب قابل تبیین نیست؟ فقط برای اینکه حکم خداست باید بگوییم چشم؟

این را در یکی از دانشگاه های کانادا گفتم. یک استاد دانشگاه ایرانی من را به نهار دعوت کرد. به من گفت که فلسفه نهار این است: این حرفی که درباره حجاب زدی، کارکردگرایانه حجاب را توضیح دادی خاطره ای در دانشگاه ما اتفاق افتاد:

دانسجویی آمد که کنفرانس بدهد، بعد لباسش را عریان تر از وقت های دیگر قرار داده بود، من ۵ نمره بخاطر لباسش کم کردم، از من پرسید که چرا کم کردی؟ به او گفتم بخاطر لباست

گفت: چون شما مسلمان هستید، تبعیض مذهبی قرار داده شد! با حدود ۲۰ نفر یک جمعیتی درست کردند جلوی در ریاست دانشگاه و می گفتند این چون مسلمان است از لباس من خوشش نیامده و نمره کم کرده است.

دانشگاه من را خواست و پرسید که چرا نمره کم کردی؟

گفتم: من دیدم که ایشان چون لباسش را اینطوری کم کرده بود، نقد را در کلاس کاهش داد. تشخیص من این است که اگر دختران دانشجویی با این لباس بیایند در دانشگاه نقد علمی کاهش پیدا می کند. جاذبه های فرعی غلبه پیدا می کند.

دانشگاه قبول کرد. بخشنامه کردند که از این به بعد هر دختری که خواست کنفرانس بدهد باید لباس رسمی بپوشد.

محیط علمی این است دیگر، چرا اینطوری ما حجاب را تبیین نکردیم؟ چرا؟ مگر حجاب فواید اینجور ندارد که در قرآن هم ذکر شده؟ حجاب یک موضوعی است که صرفا باید به آن تعبدی نگاه کنیم؟ حجاب برای فایده داشته باشد دیگر نمی توانیم قربه الی الله آنرا انجام بدهیم؟ این خلوص عوامانه چیست که به ما آموزش می دهند؟