۱۸.آسیب های همنشینی با همسالان نامناسب

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: آسیب های همنشینی با همسالان نامناسب

یکی از ویژگی های دوره نوجوانی، گرایش به گروه همسال است.
 گروه همسال می تواند یک فرصت باشد و هم می تواند یک تهدید محسوب بشود.
زمانی که بچه ها طبق مهندسی تربیت شده والدین در گروه های همسال قرار بگیرند فرصت می شود.
یک درخواست از والدین: خواهشا در این زمینه کوتاهی نکنید. گاهی اوقات بچه ها دچار اعتیاد می شوند فقط بخاطر اینکه والدین توجه نداشتند که فرزند با چه کسانی رفیق بوده است! گاهی اعتقادات و باورهای دینی فرزندان از دست می روند بخاطر این که آنها را رها کردیم و خودشان با هرکسی که دوست داشتند رفیق شدند! این ها آسیب های جدی را برای فرزند فراهم می کند.
آسیب های همنشینی با همسالان نامناسب:
۱- بچه هایی که با هر دوستی، دوستی بکنند دچار مشکلات رفتاری می شوند.
مثلا یک مرتبه فرزند علاقه مند به این می شود که به سمت خالکوبی برود که نتیجه اش همنشینی با همسالان نامنساب بوده است.

۲- ایجاد مشکلات اخلاقی
مثلا فرزند رفتارهای بد و گرایش به فیلم های نامناسب و داشتن روابط غیراخلاقی با جنس مخالف پید ا می کند. که ریشه اش در دوستی های نامناسب در دوره نوجوانی است.

۳- گرایش به مشکلات جنسی
بسیای از مشکلات جنسی که در این دوره شکل میگیرد ریشه در همنشینی با دوستان نامناسب دارد. و از این دوستان است که به فرزند انتقال پیدا می کند لذا در انتخاب دوست برای فرزند باید دقت کرد. چون مشکلات جنسی خیلی آسان قابل انتقال و یادگیری است.

۴- سست شدن باورهای دینی
فرزندانی را داشتیم که نماز و روزه را انجام می دادند ولی بعد از آشنایی با دوستان نامناسب دچار بی دینی شدند. باورهای اعتقادی و معنوی فرزند بعد از مدتی همنشینی با دوستان ناباب دچار سستی می شود.
۵- مشکلات علمی و درسی
گاهی اوقات فرزند در کنار این دوستان قرار می گیرد و همین زمینه ای برای تضعیف مباحث علمی و درسی در فرزند می شود.

۶- مقابله با خانواده
رفیق به فرزند یاد می دهد که پدر و مادر یعنی چه؟ مگر بچه ننه ای که مادرت به تو زنگ می زند! همین منجر می شود که فرزند رفتارهای نامناسب در برابر والدین انجام بدهد.

۷- گرایش های زودهنگام به برخی شغل ها
مثلا فرززند در دوران دبیرستان است یک مرتبه به سرش می زند که سراغ دلالی برود. در حالی که وظیفه او در این دوره در مقابل خانواده جامعه این است که تمام عیار به مباحث علمی بپردازد. ولی دوستان زود هنگام یک القائات خاصی را به او می کنند که منجر می شود فرزند از مسیر اصلی خودش خارج بشود.

یک تذکر:
معمولا والدین در این دوران بی خیال بچه ها می شوند و بی توجه می شوند و فقط حرص می خورند که اینها فایده ای ندارند. باید زمینه ای را فراهم کنند که فرزند دوستان خوبی را داشته باشند و ارتباطات سالمی را ایجاد کنند.