۲۴-نارسایی هیجانی (الکسی تایمیا)

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد باقرزاده
عنوان: نارسایی هیجانی (الکسی تایمیا)

یک مراجعه کنند ه ای بود که تک رقمی کنکور سراسری بود. بدون آزمون رفت و ارشد هم خواند و رتبه عالی داشت و دانشجوی دکتری هم بود. ولی خانم این فرد می گفت: همسر من یک قالب تمام یخ است. نه هیجانی دارد، نه عکس العملی به هیجانات من و فرزندان دارد و هیچ واکنشی ما نمی بینیم…
از او دعوت کردیم که این آقا حضور پیدا کنند. در تمام ۴۵ دقیقه که با این فرد صحبت کردیم قالب این آقا ثابت بود. نه اخم و نه واکنشی نشان داد. کاملا ثابت ثابت…
می دانید که این علایم نشان از یک شخصیت و ویژگی های شخصیتی است. که ما به اصطلاح به آن نارسایی هیجانی می گوییم.
این افراد، افرادی هستند که به دلایل مختلف که قابل بررسی هم هست ادراک درستی از هیجانات ندارند. تشخیصی از هیجانات خودشان و اطرافیانشان ندارند. هیجانات را نمی توانند پردازش کنند. و در نهایت نمی توانند واکنش مناسبی به این هیجانات داشته باشند.
شناخت این آدم ها در طول زمان کوتاه اتفاق نمی افتد. گاهی اوقات حتی آموزش های فرهنگی ما این موضوع را تأیید می کنند و می گویند: چه آدم با شخصیتی! چه آدم مغروری! چه شخصیت جذابی!
در بزنگاه های عاطفی و هیجانی معمولا این آدم ها کم می آورند. شناخت این تیپ شخصیتی می تواند به فرد، خودش، همسرش و خانواده کمک کند که برچسب های دیگری به او نزنند.
این تیپ شخصیتی درمان ندارند. یعنی در منابع تشخیص اختلالات شخصیتی و روانی یک کد بیماری محسوب نمی شود. ولی یک تیپ شخصیتی است که زندگی با او کمی دشوار است.
مشکل آنجایی است که این خانم تمام یخ زدگی هیجانی این آقا را به حساب اینکه این فرد مرا دوست ندارد و به اجبار با من زندگی می کند می گذارد. یعنی دوست داشتن را مشروط به ابراز عواطف این آقا کرده که خیلی هم غیرعادی نیست ولی غافل از این است که همسرش نارسایی هیجانی دارد.
از علایم دیگر این تیپ شخصیتی این است که این افراد بشدت به صدا حساس هستند. هیچ صدای اضافه ای برایشان قابل تحمل نیست. به لمس حساس هستند.معمولا این افراد دوست دارند که جای خوابشان جدا باشد. تمام وظایف و امکاناتی که پدر برای یک خانواده باید بکنند را انجام می دهند ولی هیچگونه همدلی عاطفی و هیجانی با خانواده ندارند. اگر در اطرافتان این افراد را می بنید و می شناسید توصیه کنید که یک بازنگری به نتیجه گیری های خودشان در ارتباط با این افراد داشته باشند. یک سری کمک هایی هم می شود به این افراد برای کاهش عواقب این مشکل کرد مثل: مهارت آموزی های هیجانی، توصیه به مطالعه کتاب های عاطفی و هیجانی، شرکت در گروه درمانی و…