کلیپ
پادکست
متن
بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد وافی
عنوان: خودکنترلی
بحث فرزندآوری بحث حیاتی است. بحث فرزندآوری یک گِرِهی است که در کار ما متدینین افتاده است.
در کشور که میچرخیم، متدینین میگویند که ما گیر کردیم. خصوصاً با ورود رسانه به تربیت فرزند…
شما نگاه کنید. اگر ما بخواهیم یک جوان یا نوجوان را بررسی کنیم. قدیمها میگفتیم: این نوجوان است و این هم روحیاتش، این نوجوان امروزی است و این هم روحیاتش…
اما امروز می گوییم: این نوجوانی است که تحت تأثیر رسانه است. و رسانه واقعا نقش منفی و شاید مثبت فراوانی در ذهن بچه های ما دارد.
آقای نیل پسمن یک اعتقادی در کتاب رسانه و زوال دوران کودکی دارد که میگوید:
- یک تصویر معادل هزار جمله میتواند اثر مثبت یا منفی روی بچهها داشته باشد.
اما ما بترسیم؟ بگوییم الان چون تربیت فرزند کمی پیچیده شده است بچه نیاوریم؟
سؤال:
یک نکته را مورد اشاره قرار دادیم تحت عنوان تربیت یعنی چه؟ در مورد این فکر کردید.
- بچههای امروزی به چه چیزهایی نیاز دارند؟ پ
- علت اصلی طلاقها امروزه چه چیزهایی است؟
نه اینکه در دادگستریها اعلام میکنند ۷۲-۷۳ درصد از عوامل اصلی طلاق به فضای مجازی برمیگردد. منظور ما این نیست. یکی از دلایل عمده این است: نسل امروز وقتی ازدواج میکند و با همسرش دعوا میکند و قهر میکند، سریع به طلاق میرسد. چرا؟
چون این فرد از بچگی آشتیکردن را یاد نگرفته است. خیلی از افراد هستند که سبیل دارند؛ اما بچه هستند. بزرگ هستند؛ اما بچه! روحیات بچگانه دارند. از بچگی در منزل با بچهی دیگری دعوا نکرده تا آشتی کند و در بزرگسالی بداند که چیزی هم بهعنوان آشتیکردن وجود دارد.
این که ما تأکید میکنیم که توجه داشته باشیم به آسیبهای تکفرزندی بابت این موارد است. میدانید که تکفرزندی چه آسیبهایی دارد؟
- تکفرزندی یعنی عدم حضور یک رقیب در خانه برای فرزندان ما
- عدم وجود یک رقیب یعنی عدم دعوا
- عدم وجود دعوا یعنی عدم وجود آشتی…
حالا این که لوس میشود به کنار، وقتی بزرگ میشود چگونه میخواهد یک زندگی را اداره کند.
نکته بعدی:
در خانوادههای چند فرزندی در بُعد تربیتی چقدر اینها به همدیگر کمک میکنند. شما اگر سه چهار فرزند داشته باشید این را تأیید خواهید کرد. هر کدام به همدیگر در حال کمکرسانی هستند.
یک نکته فوقالعاده مهم این است که ما میتوانیم بچههایمان را منع مطلق کنیم و بگوییم: تلفن همراه و تلویزیون ممنوع است و ازیکطرف میتوانیم آزادی مطلق قائل بشویم و بگوییم: همه چیز برای توست.
میتوانیم نظارت داشته باشیم که ما میگوییم: تا کی؟
آیا در مدرسه هم میخواهیم دنبال فرزند باشیم. ما میگوییم که یک راه دیگر وجود دارد.
بچههایمان را خودکنترل تربیت کنیم.
رابطه خودکنترلی با تعداد فرزندان است. ما اعتقاد داریم هر چیزی که در محیط پاک خانواده تعداد فرزندان بیشتر باشد بچهها آسانتر میتوانند خودشان را کنترل کنند و هر چه کمتر آسیبها و مشکلاتش هم بیشتر میشود.