۵-سوءظن بین زوجین و مدیریت آن، قسمت اول

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد باقرزاده
عنوان: مدیریت روابط خانوادگی (خانواده های هسته ای و گسترده )

گاهی اوقات ما در اتاق مشاوره مراجعینی را می بینیم که اینگونه گزارش می دهند:
همسرم به من توجه نمی کند، خیلی حالت ها من برایش مهم نیست و ابراز علاقه ای از او نمی بینم ولی خیالم از او راحت است و به او اعتماد دارم.
گاهی اوقت بعضی از مراجعین عکس این را می گویند:
همسرم به من توجه می کند، برایم در مناسبت های گوناگون کادو می خرد و در جمع خوب مرا تحویل می گیرد ولی در دلم سوءظن و شکی به او دارم و به او اعتماد ندارم.
یک اصلی در روانشناسی خانواده وجود دارد که می گوید: خانواده با بی توجهی و بی محبتی می تواند ادامه پیدا کند ولی با بی اعتمادی این اتفاق نمی افتد.
بنابراین وجود اعتماد می تواند به تحمل و پذیرش مشکلات دیگر خیلی کمک بکند.
عوامل و موضوعاتی که می تواند به اعتماد آسیب بزند و سوءظن را ایجاد کند:
عدم صداقت بین زوجین
زوجینی که: در صداقت محض با هم رابطه ندارند و خیلی از اوقات یک مسئله بین آنها تبدیل به بحران می شود که چرا با هم صادقانه صحبت نمی کنند.
بهتر است که زوجین این ظرفیت روانی و انعطاف روانی را در خودشان ایجاد کنند و ذهنشان را آماده کنند برای شنیدن موضوعات و مسائل بصورت صادقانه و کامل.
اگر این اتفاق بین زوجین بیفتد قاعدتا زمینه های سوءظن بین آنها بشدت کاهش پیدا می کند.

پنهان کاری
تفاوت پنهان کاری با عدم صداقت:
در عدم صداقت زوج مطلب و موضوع را کاملا وارونه جلوه می دهد ولی در پنهان کاری یک بخشی از واقعیت را می گوید و بخشی را نمی گوید. و طرف مقابل را برای همیشه به شک و تردید می اندازد.
بعضی از زوجین مصلحت اندیشی می کنند، توصیه ما این است که در بیان موضوعات مرتبط به دو نفر مصلحت اندیشی نکنند و کاملا صادقانه برخورد کنند تا اعتماد بین آنها دچار خدشه نشود.