۵.نقش محبت در تربیت قسمت دوم

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: نقش محبت در تربیت، قسمت دوم

یکی دیگر از نکات که در محبت باید توجه بشود این است که وقتی ما به فرزندان محبت می کنیم شکل محبت هم متفاوت است.
• اول:گاهی اوقات رفتار عاطفی مادر با بوسیدن فرزند همراه است که این یک شکل از محبت است. این دسته از محبت ها محبت های لمسی نامیده می شوند.
• دوم: محبت های کلامی هستند. جملات محبت آمیز به فرزند می گوییم. مثلا می گوییم: دوست دارم و..
• سوم: رفتارهای محبت آمیز والدین برای فرزند است. فرزند حس نکند که والدین مقابل او هستند.
فرزند حس نکند که پدر و مادر می خواهند او را آزار بدهند و دشمنی با او دارند. همین که فرزند حس کند پدر و مادر کنار او هستند. دوستش دارند کافی است.
مثلا مادر غذا درست کرده و در سر سفره می گوید: فرزندم چون می دانستم تو این غذا را دوست داری برایت درست کردم! این ها شکلی از رفتارهای محبت آمیز است.
ما دسته سوم را حتما باید در طول زندگی و در طول رفتارهایمان مورد توجه قرار بدهیم. چون ممکن است که حس عاطفی بواسطه دسته سوم بیشتر ایجاد بشود. چون بوسیدن موقت است. جمله محبت آمیز هم موقت است. ولی رفتار محبت آمیز در گستره همراهی با فرزندانمان مورد مشاهده قرار می گیرد و همین زمینه می شود که فرزند به ما نزدیک بشود.
چرا محبت به این میزان مهم است و باید حتما جزء رفتارهای والدین باشد؟
۱- فرزندان حرف شنوی شان از کسانی که حس کنند آنها را دوست دارند بیشتر است.
لذا چه خوب است که پدر و مادران این نقش پر رنگ را ایفا کنند.
۲- انسان ها به کسانی که به آنها محبت می کنند نزدیک تر می شوند.
به آنها یک نوع علاقه ی بیشتری پیدا می کنند و اتفاقا یک همزادی را می خواهند نسبت به آن افراد پیدا کنند.
بچه ها برای اینکه بخواهند یک رفتاری را یاد بگیرند، باید ساختاری که در آن قرار می گیرند آرامش داشته باشند. محبت چون آرامش هم ایجاد می کند بستر تبعیت فرزندان را هم فراهم می کند.
محبت زمینه ای را فراهم می کند که فرد به یک آرامش نسبی دست پیدا کند.