۵۳.آرامش در خانواده، قسمت پنجاه و سه، تغذیه حلال

بسم الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد عالی

عنوان: آرامش در خانواده، قسمت پنجاه و سه، تغذیه حلال   

برخی از زمینه های تربیت:

• غذا و تغذیه حلال

سلول به سلول وجودی فرزندان مانند خشت خشت یک منزل اگر می خواهد به بالا برود، باید مستحکم باشد.و مستحکم بودن خشت خشت شخصیت فرزند این است که غذای حلال بخورد.

به قول قدیمی ها: غذای حرام انسان را پوک می کند. یعنی از درون ضعیف می کند.

امام صادق (ع):

کَسْبُ اَلْحَرَامِ یَبِینُ فِی اَلذُّرِّیَّهِ: به دست آوردن سود حرام، در فرزندان اثر خودش را ظاهر مى‌کند. (الکافی، ج ۵، ص ۱۲۴)

این جلمه را نگویید که اگر پدر شغل حرام دارد، فرزند چه گناهی کرده که باید خراب بشود.

عالم دنیا، عالم اسباب است. گندم از گندم بروید جو ز جو

یک باغبان، اگر از باغش به خوبی مراقبت بکند، محصول خوبی هم برداشت خواهد کرد. و یا بالعکس

لقمه حرام باعث می شود که: ارتباط انسان با خدا کمرنگ بشود، میل به عبادت نداشته باشد و حتی تمایل به گناه پیدا کند.

داستان: یکی از آقایان تعریف می کردند: رفقایم خیلی اصرار داشتند که در اطراف تهران یک کبابی خوبی هست تا به آنجا برویم. یک روزی به آنجا رفتیم. بلافاصله بعد از اینکه کباب را خوردم حالم دگرگون شد. همان جا نماز اول وقت را از دست دادم. دنبال نگاه کردن به نامحرم بودم. و متوجه شدم که اتفاقی برای من افتاده است.

چند روز این حالت تاریکی و سیاهی ادامه داشت. تا اینکه رفتم و در مورد آن کبابی تحقیق کردم. متوجه شدم که آنها در پشت رستوران، خودشان گوسفند را ذبح می کنند ولی آنرا رو به قبله نمی کنند. و متوجه شدم که از این طریق بود که حالم و روزگارم تبدیل به این وضع شد.

دلهای پاک و انسان های سالم این موارد را متوجه می شوند.

• رفاقت با فرزندان

با بچه هایمان رفیق باشیم…

این مورد درست است که نسل و روزگار تغییر پیدا کرده و نسل فرزندان با نسل ما تفاوت دارد. که چاره ای نیست و باید تحمل و صبر کرد و با آنها رفیق شد.

در مقابل فرزندان، ایستادگی نکنیم. و با آنها همراه باشیم.

بعد با عمل و رفتار خودمان یک تذکراتی را به آنها بدهیم که بتوانند راه را پیدا کنند.

پیغمبر اکرم (ص) با بچه ها رفیق بودند و شوخ ترین فرد با بچه ها بودند.

امام خمینی ره که رهبر یک کشور بودند، با آن همه مشغله ای که داشتند هفته ای یک بار اعضای خانواده را دور هم جمع می کردند. یک مرتبه که همه جمع شده بودند یکی از عروس ها فرزندش را با خودش نیاورده بود.

امام از او پرسید: چرا فرزندت را نیاوردی؟

عروس گفت: فرزندم شلوغ می کند و نخواستم که شما اذیت بشوید.

امام فرمود: خیر، بچه باید بچگی اش را بکند. اگر دفعه بعد او را نیاوردی، خودت هم نیا!!

امام باقر (ع):

تألفوا و تعاطفوا: با هم مأنوس و متحد باشید و به یکدیگر مهربانی کنید. (الکافی، ج ۲، ص ۳۴۵)

• داشتن مجالس خانگی

اگر انسان بتواند در منزلش، روضه ای یا مجلس قرانی آن هم بصورت خیلی ساده هر چند وقت یکبار برگزار کند بداند که بسیار در تربیت بچه ها تأثیر گذار خواهد بود.

الآن که زندگی ها، آپارتمانی شده است این مجالس کمتر شده است. به همان سادگی و با تعداد کم هم کمه شده این کار را انجام بدهیم.

اگر فرزند در این مجالس کمکی بکند، مورد عنایت قرار خواهد گرفت.

ملائکه در اینگونه منزل ها حضور خواهند داشت.

دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند.