دسته بندی :اندوه

اجابت دعاها هشتمین امام نور حضرت رضا(علیه السلام) فرمود: «برای شتافتن به کوی هیچ کس بجز کوی ما خاندان وحی و رسالت، بار سفر نبندید. بدانید که من بوسیله سمّ بیداد، مظلومانه به شهادت رسیده و در مکان مقدّسی، دور از خانه و خاندانم به خاک سپرده خواهم شد هر

از کارهایی که رسم ادب و شیوه اظهار محبت خالصانه است، همراهی در مصیبت هاست. برای توضیح مطلب به برخی از رنجها و مصیبت های آن حضرت اشاره می کنیم تا شاید دلهای زنگار گرفته از گناه مان بیدار گشته و به نور آن امام جلا یابد: مستور بودن آن

سازگاری با مرگ عزیزان مرگ عزیزان مهم ترین رویداد در زندگی است و باعث بحران عاطفی شدید می شود. مرحله «بهبود» آرام و تدریجی است، زیرا پذیرش واقعیت مشکل است و فرد دچار سردرگمی می شود. اگر فرد مرگ را به عنوان واقعیت زندگی بپذیرد، غم و اندوهش کمتر می

 امیدواری به مردم، موجب غم و اندوه     مَن نَظرَ الی ما فی أیْدی النّاسِ طالَ حُزنُهُ، ودامَ أسَفُهُ.  (۳/۱۱۴۶؛ اعلام‏الدین: ۲۹۴) هر که چشمش به دست مردم باشد، اندوه ‏اش دراز و افسوس اش پایدار شود.   لذت کوتاه و غم دراز مدت     رُبَّ شَهْوهِ ساعهٍ تُورِثُ حُزناً

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :  آزار رساندن به مؤمن     مَن آذی مُؤمناً فَقَدْ آذانی.(۱/۱۱۸؛ بحار: ۶۷/۷۲)     هر که مؤمنی را بیازارد، بی گمان مرا آزرده است. نگاه ترسناک به مؤمن     مَن نَظَرَ الی مؤمنٍ نظرهً یُخیفُهُ بها أخافَهُ اللَّهُ تعالی یومَ