دسته بندی :بهاءالله

با گذری بر  کتاب تنبیه النائمین عبدالبها در نامه اش به عمه خانم عزیه ، بعد از مقدار زیادی مقدمه چینی سر انجام به زبان کنایه ،عمویش ازل را درباره فرزندانش که پدر را رها کرده و به نزد میرزا حسینعلی رفته اتد مورد نقد قرار می دهدو می گوید

اشخاص ساده لوح و عوام از شنیدن این عنوان، چنان مجذوب و مسرور و بی اختیار میشوند که: گوئی چهره ی حقیقت تنها در مظهر اتحاد و یگانگی جلوه گر گشته، و این معنی بزرگترین برهان و بالاترین دلیل جهان نور و حق و روحانیت است. این مردم هنوز نفهمیده

از نگاه خواهر ( آشنایی با کتاب تنبیه النائمین) ۱۹-وضعیت جسمانی بهاءاله *********** عبدالبها در نامه اش به عمه خانم عزیه ، بعد از مقدار زیادی مقدمه چینی سر انجام به زبان کنایه ،عمویش ازل را درباره فرزندانش که پدر را رها کرده و به نزد میرزا حسینعلی رفته اتد

کتاب نظر اجمالی در دیانت بهائی در ۱۴۸ صفحه با فهرست و هر صفحه در ۱۹ سطر در سال ۱۳۲۶ شمسی با تصویب لجنه ملی نشریات امری در تهران تکثیر شده است و باز در مرتبه دوم در ۱۶۰ صفحه و هر صفحه در ۲۰ سطر در سال ۱۳۲۷ شمسی

سید علی محمد شیرازی (۱۲۳۶ ـ ۱۲۶۶) یکی از شاگردان سیدکاظم رشتی مؤسس فرقه شیخیه بود که پس از فوت استاد، ادعا کرد که باب واسطه وصول به امام زمان است و بعد ادعا کرد که خود قائم موعود است و در نهایت نیز ادعای نبوت و… را نمود تا

مبلغ بهائی در کتاب روشنائی می نویسد: “در این ظهور ابتدا باب ظاهر گشت و بشارت به شهر علم داد که بعداً ظاهر می شود و آنرا من یظهره الله نامید … حضرت باب در کتاب بیان صریحاً به نام آن شهر علم چنین اشاره فرموده اند:((طوبی لمن ینظر الی

در این بخش قصد داریم ایقان (۱۸۸۲) را با ایقان فعلی مقایسه کنیم و به چند نمونه از اختلافات موجود ، اشاره کنیم: ایقان (۱۸۸۲) ایقان فعلی بخلع ایمان (صفحه۶) به خلع اثبات (صفحه ۵) من السّدره التی کانت (صفحه ۱۳) من شجر کان فی الرّوضه(صفحه ۱۳)  فی رضوان الاحدیّه(صفحه ۱۳) الاحدیّه(صفحه ۱۳) ذوالجلال(صفحه

  در این بخش قصد داریم  در ارتباط با مقام حضرت بهاء الله مطالبی را خدمت عزیزان ارائه کنیم ، امیدواریم که مورد توجه شما قرار بگیرد. بهاء الله در ایقان بیان کرده:” هرگز مظهری اکبر از انبیاء نبوده”(ایقان – صفحه ۱۵۹) پس با این وجود مقام حضرت بهاء الله 

یکی از دوستان بهائی به نام فاران دوستی چند روز پیش مطالبی را با عنوان “در پس حفظ آرمانهای ادیان بزرگ” در یکی از سایت های بهائی مطرح فرمودند. مطالب مذکور در نقد گزارشی تنظیم شده بود که “در ۲۹ دیماه ۱۳۸۷ در سایت شیعه نیوز” پیرامون سخنان “دکتر احمدی

بهاءاله پس از آنکه همه علائم ظهور قائم را معنوی دانسته آیه مربوط به قیامت ورستخیز “یوم تاتی السماء بدخان مبین ” را مربوط به دوره ظهور قائم گفته و دخان مبین رادخان اوهام ناس شمرده (!) از رواج و رونق امر بابیت در اطراف و اکناف کشور و تزاید

این قسمت را هم به اجابت پرسش‌های دوست بهائی” نسیم “اختصاص می‌دهم:پرسیده‌اند:”وجود غلط‌های ادبی در متن ایقان و دلیل این موضوع بر آسمانی نبودن آن در ذیل این بحث ، هر چند که یاس خوش بو و خوش خلق ما ، تعدادی از این غلط‌ها را ارائه کردند ، امّا

پس از درج قسمت سیزدهم این سلسله بحث ها که موضوعش عبارات تردیدی در ایقان بود که نشان از الهی نبودن آن می کند متین بهائی اعتراضی را به این شرح مطرح نمود:{این بیان اختلاف از اقوال مردم ، پیش از ایقان در قرآن آمده است . آن جا که

بهاءاله در ایقان معجزه انحصاری پیامبر اکرم (ص) را منحصر در قرآن شمرده ودر طول چندصفحه در عباراتی که تماما ماخوذ از سید باب است در عظمت قرآن داد سخن داده و آنچنانآن رادارای علو مقام” شمرده که گفته هیچکس را نرسد که از “این عباد در اوشک نمایند یا

متین بهایی در پاسخ به رعدی و جویا در مورد الهی نبودن ایقان بلحاظ عربی بودن عبارات زیاد در آن ، نمونه ای از نثر سعدی وشعر حافظ را آورده وبا استناد به آن نتیجه گرفته اختلاط عربی و فارسی در ایقان در آن دوره ها مرسوم بوده و بهاءاله

بهائی نیستم چون نمی خواهم رهبرانم دم از تحرّی حقیقت بزنند و بعد خلاف آنرا عمل کنند. یکجا از حق جوئی بگویند و جای دیگر از کور و کر و جاهل شدن. یکبار از آزاد اندیشی و وسعت مشرب بگویند و بار دیگر از جدایی و طرد! بهائی نیستم چون

در قسمت های نخستین این مجموعه بحث ها گفته شد بهاءاله در ایقان دستور احتراز ازعلما را صادر می کند ومی گوید برای وصول به حقیقت، باید عالمان را کنار گذاشت زیرا درهمه اعصار بزرگترین سد در برابر انبیاء ،علما بوده اند که یا ایمان نیاورده اند یا آخرین گروهی

گفتیم بهاءاله کتاب ایقان را برای اثبات ادعای سید باب نوشته و برای این مقصود به هربهانه ودستاویزی چنگ انداخته است. از آن جمله است استناد به آیات قیامت در قرآن کریم و توجیه و تاءو یل همه این آیات به ظهور باب که مثلا قیامتی بوده است در دوره

این قسمت را اختصاص می‌دهیم به پاسخ مطالب دوست بهائی عزیزمان ….. که با دقت بحث ایقان را پی گیری می‌فرمایند. ایشان فرموده‌اند” :اوّلاً کتاب ایقان به مانند کتاب قرآن معجزه‌ی حضرت بهاء الله نیست که به آن مبارزه طلبی شود .” عرض می‌کنم نظر جناب شو قی افندی چیز

“نفوسی که از امر بدیع معرض اند از رداء اسمیه و صفتیه محروم و کل از بهائم بین یدی الله محشور و ‏مذکور! ‏ ” از افاضات بهاء الله!‏ یعنی کسانی که از بهائیت روی می گردانند، پوشش نام و صفت انسانی از آنان فرو می افتد و همگی در

  در بخشی های قبلی مطالبی در مورد “احکـام اسلامـی و مقتضیـات زمانـه” خدمت عزیزان ارائه شد ، دوستان می توانند برای اطلاع بیشتر به لینک زیر رجوع کنند: از آنجا که این بحث اهمیت زیادی دارد  ، لذا در این پست قصد داریم مطالب دیگری را در این ارتباط

پس از انتشار مقاله «کتابی بی نام با نامی تازه» درباره تاریخ منسوب به حاجی میرزا جانی کاشانی و پیش از چاپ مقاله های مکمل آن درباره تاریخ جدید و تاریخ منسوب به نبیل زرندی برای برخی از فضلای نکته سنج در قم و اصفهان و تهران این حیرت دست

بهائیان معتقدند که با نزول کتاب مقدس، کتاب بیان نسخ شده است و در این خصوص بیان می دارند: ” لکن بهائیان کتاب اقدس را ناسخ کتاب بیان می دانند…” ( گنجینهء حدود و احکام – صفحه ۲۷۲- عبدالحمید اشراق خاوری- ۱۲۸ بدیع)   در حالیکه  بهاء الله اظهار داشته:

الواح و کلمات عبدالبهاء راجع به دول خارجی در کلمات و الواح عبدالبهاء نیز مانند پدرش حسینعلی بهاء، تمجیدات و ثناگویی‏هایی از دول خارجی، مانند انگلستان و روس و به ویژه در الواح عبدالبهاء راجع به آمریکا دیده می‏شود و همچنین لعن و نفرین‏ها و توهین‏هایی نیز به ازلی‏ها و

سید باب در باب ثانی از واحد ثامن بیان میگوید: و ان لا یورث من المیت الا ابیه و امه و زوجته و ابنه و اخیه و اخته و ما علمه بعد ما یصرف لنفسه من نفس ماله – و اینکه ارث نبرد از میت مگر پدر او و مادرش

در ابن قسمت می خواهیم به نمونه هایی از احکام و بیانات پیامبر  بهائیان(بهاءالله) ، اشاره نمائیم:   ۱-  سارق را باید اول تبعید نمود و سپس محبوس ساخت و بار سوم علامتی بر پیشانی او بنهند و برای دفعات بعد در بهائیت حکمی نیست: *) قد کتب علی السارق

با توجه به مسئله ی لزوم ازدواج در بهائیت، به نکاتی جالب توجه در تساوی حقوق زن و مرد به عنوان دو شریک زندگی می پردازیم. با نگاهی به گذشته ی بهائیت در می یابیم که: میرزا حسینعلی بهاء -شارع امر بهائی-  برای خود چهارهمسر اختیار نمود اما به دیگر

بهائیان تنها خودشان را حلال زاده می دانند ، زیرا بهاء الله درباره ی منکرین خودش چنین بیان داشته:” من ینکر هذا الفضل الظاهر الباهر المتعالی المنیر ینبغی له بان یسئل من امه حاله فسوف یرجع الی اسفل الجحیم.” (مائده آسمانی – جلد۴ – صفحه ی ۳۵۵ ) معنی: هر

بهاءالله شارع دین بهائی در کتاب اقدس امر طلاق را بسیار مکروه و ناپسند می دانند ولی اگر زن و شوهری واقعا نتوانستند با هم زندگی کنند باید حکم طلاق جاری شود: شوقی افندی، ولی امرالله می گوید: امر طلاق بسیار مذموم و قبیح و مخالف رضی الهی است بعد

در بهائیت دست بوسیدن و برپای افتادن و سجده و تعظیم نمودن نهی شده است ، شاید این موضوع از نظر برخی افراد بی اهمیت باشد ، ولی از آنجایی که در مهمترین کتاب بهائیان یعنی کتاب اقدس ، این مسئله مطرح شده است ، لذا ما نیز در این

۱. نماز: صبح و ظهر و شام ۹ رکعت به صورت فرادی نماز می خوانند و قبله شان شهر عکا است که قبر میرزا حسینعلی بهاء (خدایشان) در آنجاست. در بهائیت نماز آیات نسخ شده و کسی که آب ندارد به جای وضو ، پنج بار می گوید: بسم الله