دسته بندی :بیابان

1 مقاله

مرا بخوان

مرا بخوان

مرا بخوان صدایم کن ای اشتیاق بی انتها ای ایستاده بر فراز زمان که رهگذری خسته ام در بیابانی بی آب تفتیده در آفتاب و تو تک درخت صحرایی با سایبانی گسترده و آبی روان مرا سوی خویش بخوان ای رویش بهار در هجوم خزان که درمانده ام در چالش

اشتراک گذاری این صفحه در :
ما را در رسانه های اجتماعی دنبال کنید
به بالا بروید