دسته بندی :توسل

شفای چشم سید حاج شیخ عباس قمی رضوان الله تعالی علیه درکتاب فوائدالرضویه ذکر نموده که از سید جلیل و عالم نبیل سید حسین خلف سید محمد رضا نجل سید مهدی بحرالعلوم طباطبائی رضوان الله علیهم اجمعین فرموده که آنجانب در اواسط عمر بضعف چشم مبتلا شد و کم کم

خاک، در خون خدا می‌شکفد، می‌بالد داستان‌هایی از تربت ۱ موج شدیدی تمام دریا را فراگرفته بود. جمعیت نگران شدند. یکی گفت «نکند همین‌جا بمانیم و به جده نرسیم… خدایا ممکن است! رحم کن!» دیگری با چهره‌ای گرفته گفت «باید کاری کرد» و بلند شد. کشتی تکان‌های شدیدی می‌خورد و

درد پهلو مرحوم سید حسن بردسکنی (و بردسکن قریه ایست از قریه های شهر کاشمر) فرمود: مرضی به پهلوی من روی آورد به نحوی که از درد خواب و راحتی از من سلب شده بود لذا به هزار زحمت مبلغی پول برای معالجه فراهم کردم و به شهر آمدم و

تربیت   پروردگار بزرگ، اوّلین مربّی انسان ها است. او انسان را به وسیله حوادث و رویدادهای طبیعی، تربیت می کند. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید: «اَدَّبَنی رَبّی فَاَحْسَنَ تَأْدیبی (۱). هنگامی که ما خود را در محضر خدا می بینیم، به عنایت او تربیت خواهیم

آقای دنیا طهورا حیدری آخرین نفری بود که از کلیسا بیرون آمد. دلش می‌‌خواست همان‌جا توی کلیسا روی صندلی بنشیند و دیگر بلند نشود. آرزو کرد وقتی بیرون می‌رود همه‌چیز عوض شده باشد و دیگر مشکلی نداشته باشد، ولی نمی‌شد. روی سینه‌اش صلیب کشید و راه افتاد. چند قدمی که

طبق روایات هر ساعت از شبانه روز متعلق به یکی از ائمه اطهار است که برای توسل به ایشان مناسب است این ساعات را بدانیم. ۱- ساعات آخر شب، یک ساعت قبل از طلوع فجر توسّل به حضرت زهرا (علیه السلام ): به جهت رحمت و مغفرت. ۲- از طلوع

 انسان‌ها، به عنوان موجوداتی محدود و متناهی، از دست‌رسی به بسیاری از خواسته‌های خود محروم‌اند و دستانشان برای رسیدن به خواسته‌ها کوتاه است؛ ناچار و به حسب فطرت انسانی خود، از خداوند باری تعالی به عنوان موجود نامتناهی و با قدرتی نامحدود در دایره‌ی ممکنات، درخواست می‌کنند. انسان‌ها برای رسیدن

اگر توسل به مردگان جایز است چرا فرزندان یعقوب برای بخشش به قبر حضرت ابراهیم توسل نکردند و از او نخواستند که برای آمرزش آنها دعا کند و به نزد حضرت یعقوب که زنده بود رفتند! آیا این نکته قرآنی دلیل بر بطلان توسل به مردگان نیست! ما در گذشته

ارتباط راز گونه دو کلید واژه رحمانی وقتی صفحه های معارف اسلامی را آهسته آهسته ورق می زنیم، به این مطلب می رسیم که خدا دنبال بهانه می گردد، تا اینکه خیل کثیری از بندگان را مورد عفو و بخشش خود قرار دهد، و آنها را از اقیانوس لطف و

از وظائف ما توجه و توسل به حضرت بقیه الله ارواحنا فداه می باشد. مخصوصا در هنگام سختی ها،مشکلات شدید و بیماری های دشوار که بر انسان وارد می شود.در این هنگام وظیفه ی ما برای حل آن مشکلات و رهایی از آن ها، توسل به امام زمان  ارواحنا فداه

سید محمد صنیع خانی برای معالجه زخم‌های شیمیایی در لندن به سرمی‌برد، شب‌ها در گوشه ای از بیمارستان به مناجات و توسل و دعا مشغول می‌شد. یک بار پزشک معالجش به طور تصادفی متوجه حالات او شد و سخت تحت تاثیر نیایش‌های او قرار گرفت. با این که هم مسلک

اسماعیل خان نوایى نقل کرد: مـادرى داشتم که در کمالات و حالات معنوى از اکثر زنان این زمان ممتاز بود و اوقات خود را در طـاعـات و عبادات بدنى صرف مى کرد. گناه و معصیتى مرتکب نمى شد و اززنهاى صالحه عصر خود محسوب مى شد و بلکه کم نظیر

مولایمان حضرت بقیه اللَّه، ارواحنا فداه، در پاسخ سعد بن عبداللَّه در ضمن حدیثى طولانى مى‏فرماید: حضرت زکریا از پروردگارش درخواست نمود که نامهاى «پنج تن» را به او بیاموزد. جبرئیل (ع) بر او نازل شده آنها را به او آموخت. هرگاه که زکریا نام محمد، على، فاطمه، و حسن

قبل از تولد على (ع) در مکه زلزله‏ى شدیدى رخ داد، به طورى که سنگهاى بزرگ از کوه بلقیس جدا شده و به پایین پرتاب مى‏شد. حضرت ابوطالب (ع) بر بلندى آمد و گفت: «الهى و سیدى اسئلک بالمحمدیه المحموده و بالعلویه العالیه و بالفاطمیه البیضاء الا تفضلت على اهل

حلالیت خواستن طلب حلالیت و تقاضای شفاعت بچه‌ها از هم، رایج‌ترین عباراتی بود که دائم در بین آن‌ها مبادله می‌شد. مثل: «التماس دعا» در پشت جبهه. منتهی مثل همه چیز دیگر در شب‌های عملیات این کار صورت دیگری به خود می‌گرفت. واقعاً‌ بچه‌ها به هم التماس می‌کردند و عاجزانه از

توسل به امام رضا (ع) چند روزی بود که موفق نشده بودیم پیکر شهیدی را کشف کنیم و برادران، این مسأله را یک سلب توفیق از خود می‌دانستند. به همین خاطر، یک شب مراسم دعا و زیارت عاشورا برگزار کردیم و در آخر، همگی به امام رضا (ع) متوسل شدیم

دعا یک رفتار معنوی است و انسان در دنیای مادی امروز به کرات دارد تجربه میکند که به بن بست میرسد و نمیتواند مسایل را با جنبه های مادی حل کند. خلاء در زندگی مادی بسیار زیاد است و معنویت میتواند در این بین کمک کننده باشد. وقتی انسانها دچار

 دعا، زاییده عشق آدمی به محبوب ازلی و برقراری ارتباط و امکان گفتمان بیپرده با قادر مطلقی است که خالق تمامی کمالها و زیباییها است، هر چند که حاجت و گرفتاری هم در میان نباشد.  دعا بهانهای برای رازگویی و تجربه بسیار زیبای مواجهه وجودی با خداوند و اتصال به

رنسانس؛ و احکام و آداب دینى!  متأسفانه مسأله عریضه نویسى که از جمله روش‏هاى خاصّ توسل و ایجاد ارتباط با فیض الهى است، همانند خیلى از برنامه‏هاى دیگر دینى، تحت تأثیر شرایط نامناسب تمدّن جدید و دست آوردهاى آن ویا دیدگاه‏هاى غلطى که در نتیجه سیطره تفکر دین ستیزانه و

۱ – توجه به این نکته نیز لازم است که اگر کسى تمام آداب و شرایط توسّل را در موقع نگارش عریضه به جاى آورد امّا به حسب ظاهر در خواستش بر آورده نشد نباید تصور کند که درخواست او ردّ شده است، چه بسا خداوند دوست دارد بنده‏اش باز

وجود مبارک او، دنیا باقى و برقرار، و مخلوقات عالَم از روزى برخوردارند. همینطور در سایه وجود اوست که نظم و انسجام زمین وآسمان پاحفظ مى‏شود».  با در نظر گرفتن مطالب گذشته و تأمل در مضمون آیاتى همانند:   ۱ – یا أیها الذین آمنوا اتّقوا اللّه وابتغوا إلیه الوسیله  ۱

درسرزمین‏هاى اسلامى خشکسالى رخ داد. بلال حبشى به همراه عده‏اى از صحابه، سرقبر پیامبر اکرم‏صلّى اللّه علیه و آله  آمد وخطاب به آن حضرت چنین گفت:  «یا رسول اللّه استسقِ لأمّتک… فإنّهم قد هلکوا…»  ۱ ¬ اى رسول خدا! از خداوند تبارک وتعالى براى امّتت باران رحمت درخواست کن؛ بدرستى

حکایت ابو عثمان سعید بن بندقى   فردى به نام ابوالمفضل مى‏گوید: در سال (۳۲۳ه’.ق) در شهر نصیبین [۵] در مجلس ابووائل داودبن حمدان حکایت عریضه‏نویسى ابوالعباس‏بن کشمرد را براى دیگران تعریف مى‏کردم، در آن مجلس فردى بود که او را ابوعثمان سعید بندقى شاعر مى‏نامیدند، وقتى من حکایت ابوالعباس را

 آیت اللّه قزوینى فرمودند:  یک وقتى در استرالیا بودیم و دوستى داشتیم به نام آقاى سید قاسم جمعه که وى نیز جهت معالجه فرزندش به آنجا آمده بود ودر یکى از بیمارستان‏هاى بسیار مجهّز و معروف شهر سیدنى او را بسترى کرده بود. یک روز سراسیمه وبسیار مضطرب به محل

از باطل و سِره از ناسره در دام اوهام و پندارهاى نادرست گرفتار شده و هر روز بیش از پیش از مسیر صحیح رشد و تکامل مادى و معنوى فاصله مى‏گیرند.  اگر چه همه نوع خرافات و پیرایه‏هاى زائد، ضررهایى در پى دارند، و جلو هر گونه پیشرفت و بویژه

شفاعت واقعی از آن خدا است و از خدا شروع می شود و به گناهکار ختم می گردد. آیاتی از قرآن کریم که می گوید امکان ندارد شفاعت بدون اذن خدا صورت بگیرد ناظر به همین نکته است، مخصوصا در این باره تعبیری فوق العاده جالب و عجیب دارد که

بنابر آنچه گذشت، علیت و معلولیت که در میان موجودات امکانی هست، با استقلال خدای متعال و وحدانیتش در صنع و ایجاد، هیچ گونه منافاتی ندارد بلکه وساطت اشیا و مؤید و مؤکد آن است و قرآن کریم نیز در تمام افعال و آثار که به مخلوقات نسبت می دهد

آیا توسل به انبیا و اولیا نوعی شرک است؟ پرسش: آیا به موجب براهین عقلیه و دلالت آیات قرآن و صراحت عمل رسول اکرم صلی الله علیه و آله توسل به انبیا و ائمه علیهم السلام و صالحین، شرک و موجب کفر نخواهد بود؟ برای اینکه: زیرا اولا: طبق براهین

تدبیر ش۶۶لزوم حاکم شدن تقوا و نگاه بیطرفانه، برای تأمین عدالت و جلب اعتماد مردم اعتماد مردم … با تأمین عدالت امکان‌پذیر خواهد شد؛ با عمل دقیق و حکیمانه به قانون تأمین خواهد شد. مردم باید اعتماد پیدا کنند. وقتی دیدند که قوه قضائیه به قول خود در اجرای عدالت

نکته ای عالی و مهم در توحید عبادتی این است که در توسل و استشفاع به اولیاء خدا اول باید تحقیق کرد که به کسی و از کسی باشد که خداوند او را وسیله قرار داده است. قرآن کریم میفرماید: «یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و ابتغوا الیه الوسیله؛