دسته بندی :خوارج

مثل همه ایستاده بود تا سؤال بپرسد اما نه مثل همه! از خوارج بود. به دوستش گفته بود: « اگر جواب صحیحی ندهد می‌کشمش. گمان می‌کند چون فرزند رسول خداست، می‌تواند ولیعهدی طاغوت زمان را بپذیرد.» ـ بپرس. جوابت را خواهم گفت، اما به شرطی! ـ به چه شرطی؟ –

مناظره امام باقر(ع) با عبدا… بن نافع «عبدالله بن نافع» از خوارج بود و برای خود طرفداران و دار و دسته‌ای داشت، که با امام علی ـ علیه السلام ـ به خاطر کشتن خوارج نهروانی دشمن بود. روزی گفت اگر بر روی زمین کسی باشد که مرا قانع کند که

روحیه ی خوارج، روحیه ی خاصی است. آنها ترکیبی از زشتی و زیبائی بودند و در مجموع به نحوی بودند که در نهایت امر در صف دشمنان علی قرار گرفتند و شخصیت علی آنها را «دفع» کرد نه «جذب». ما هم جنبه های مثبت و زیبا و هم جنبه های

«خوارج به سبب جهل شان بر خود تنگ گرفتند. دین فراخ تر از آن است که آنان فکر مى کنند».[۱] امام باقر(علیه السّلام) اشاره آنچه نویسنده را بر آن داشت تا درباره فرقه هاى خوارج (غیر از اباضیه)[۲] دست به قلم گرفته و گزارشى دقیق را از تاریخ و عقاید

پاسخ:فرقه?های اهل سنت در مورد عصمت انبیاء اختلاف دارند. گروهی از خوارج بنام ازارقه، عصمت را در انبیاء نفی نموده و حتی کفر را از برای آنان جایز می دانند. حشویه و اهل حدیث قائل به جواز ارتکاب گناه کبیره برای انبیاء چه قبل از بعثت و چه بعد از

پاسخ: بعد از جنگ صفین، «خوارج» اعلام کردند که هر کس مرتکب گناه کبیره شود، باید توبه کند والّا کافر است.[۱] عده‌ای در برابر این افراط به دام تفریط افتاده و گفتند: ایمان امری قلبی و زبانی است و عمل در آن نقشی ندارد و گناه هیچ ضرری به ایمان

پاسخ:بعد از شهادت امام علی ـ علیه السّلام ـ گروهی در دوره حکومت بنی امیه بوجود آمدند که به آنها سواد اعظم می?گفتند. آنها در مقابل خوارج بودند: نه امامت علی و نه خلافت معاویه را پذیرفته بودند، کلمه مرجئه از ارجاء به معنی تأخیر انداختن و امید بخشیدن آمده

پاسخ: پس از اینکه نتیجه جنگ صفین به حکمیت و داوری کشیده شد، گروهی که خودشان حکمیت را به امام علی – علیه السلام – تحمیل کرده، بودند، نسبت به آن معترض شده و از اردوی امام علی ـ علیه السلام ـ کناره گرفتند که در تاریخ به خوارج مشهورند

وجوه مشترک و مشابهت های رفتاری وهابیان با خوارج عبارت است از: ?. وهابیان انسان ها را می کشند و آبادانی را از بین می برند و مسلمانان را از دم تیغ برّان می گذرانند ـ به این دلیل و بهانه که آنها از میت طلب شفاعت می کنند و