دسته بندی :مورچه

“شعر کودکانه قطار مورچه ها” می رود قطار  سوی لانه اش گندم است و جو یار دانه اش می رسد به پیچ پیچ پر خطر جمع می شود  مثل یک فنر تونلی بزرگ  رو به روی آن  سوت می کشد در گلوی آن می رسد قطار شاد و بی خطر

چوپان دروغگو یکی بود یکی نبود. غیر از خدا هیچ کس نبود. چوپانی مهربان بود که در نزدیکی دهی، گوسفندان را به چرا می برد. مردم ده که از مهربانی و خوش اخلاقی او خرسند بودند، تصمیم گرفتند که گوسفندانشان را به او بسپارند تا هر روز آنها را به