دسته بندی :هستی

دوگانگی مبدأ هستی مناظره پیامبر اسلام(ص) با گروه دوگانه پرست پنج گروه از مخالفین اسلام که هر گروه پنج نفر و جمعاً ۲۵ نفر بودند، باهم تفاهم کردند و هم رأی شدند که به حضور پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ شرفیاب شده و به بحث و مناظره

رسول خدا فرمود: هنگامى که خداى تعالى حضرت آدم ابوالبشر را آفرید و از روح خود در او بدمید، آدم به جانب راست عرش نظر افکند، آنجا پنج شبح غرقه در نور به حال سجده و رکوع مشاهده کرد، عرض کرد: خدایا قبل از آفریدن من، کسى را از خاک

هر مکتب زبان مخصوص به خود دارد ، برای درک مفاهیم و مسائل آن مکتب‏ باید با زبان مخصوص آن مکتب آشنا شد . از طرف دیگر ، برای فهم زبان خاص آن مکتب باید در درجه اول بینش‏ کلی آنرا درباره هستی و جهان و حیات و انسان ،

آیا نقشهای دانه های برف را دیده اید و اگر ندیده اید قطعاً عکسهای آنها را در کتابهای طبیعی و مجله ها دیده اید و دانسته اید چه نقشهای زیبا و منظمی دانه های برف دارند. همان برفی که از آسمان می بارد و در زمستانها، چشم مردم مناطق سردسیر

وقتی که غذا وارد دهان میشود، زبان آنرا به زیر دندانها هدایت می کند. دندانها به کار می افتند و غذا را می برند و می درند و خرد می کنند. در اینوقت چشمه های ششگانه دهان به فوران می آیند و هر یک مایع مخصوصی از خود بیرون داده،

در بحث از پدیده مرگ، به این نکته باید توجه داشت که پدیده های ” موت ” و ” حیات ” نظام متعاقبی را در جهان هستی بوجود می آورند. همواره مرگ یک گروه، زمینه حیات را برای گروهی دیگر فراهم می سازد. لاشه جانورانی که می میرند بی مصرف

در حکمت الهی اصالت در هستی با حق است، با خیر است، با حسن و کمال و زیبائی است، باطلها، شرور، نقصها و زشتیها در نهایت امر و در تحلیل نهائی به نیستی ها منتهی می شوند، نه به هستی ها. شر از آن جهت که هست شر نیست، بلکه

پرسش: چه ایرادی دارد اگر باور کنیم خداوند وجود دارد. انسان وجود دارد، اما مرگ پایان زندگی و تمام شدن هستی است؟ پاسخ: پاسخ اجمالی: اگر فرض شود که مرگ پایان داستان خلقت انسان است، آیا دیگر انگیزه ای برای انواع فداکاری ها و تلاش های اساسی در راه خدمت

بنابر نظر حکمت متعالیه و عرفان اسلامی ما در عالم هستی سر و کار داریم با یک عالم از زندگی و با یک عالم از قدرت و علم، و در هر ساعت و هر لحظه هر جا برویم و هر کاری بکنیم مواجه هستیم با یک دنیا از حیات و

با مشخص شدن ماهیت مرگ، بی پایه بودن اعتراضها برملا میگردد، درحقیقت این اعتراضها از نشناختن انسان و جهان، به عبارت دیگر از یک جهان بینی ابتر و ناقص پیدا میشود. الحق اگر مرگ پایان زندگی باشد، دیگر میل و آرزوی جاویدان ماندن فوق العاده رنج آور است، و چهره